قانون اساسی هند

قانون اساسی هند (به هندی: भारतीय़ संविधान) عالی‌ترین متن قانونی در کشور هند است. این قانون در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ به تصویب مجلس مؤسسان هند رسیده و از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ لازم‌الاجرا شده است.[1] به همین جهت ۲۶ ژانویه هر سال به عنوان روز جمهوری تعطیل رسمی است و در سراسر هند گرامی داشته می‌شود.[2] در این قانون هند یک جمهوری دمکراتیک معرفی شده که برقراری عدالت، برابری و آزادی را برای شهروندانش تضمین می‌کند.

قانون اساسی هند
The original text of the Preamble
تاریخ تصویب۲۶ نوامبر ۱۹۴۹
تاریخ اثرگذاری۲۶ ژانویه ۱۹۵۰
نویسنده(گان)بهیمراو رامجی آمبدکار و Drafting committee of the Constituent Assembly of India
امضاء‌کننده(گان)284 members of the Constituent Assembly
آرمانجایگزینی با Indian Independence Act

این قانون اساسی طولانی‌ترین قانون اساسی نوشته در بین تمام کشورهای مستقل دنیاست و از ۳۹۵ اصل، ۱۲ پیوست و ۸۳ الحاقیه تشکیل می‌شود.

پانویس

  1. "Introduction to Constitution of India", Ministry of Law and Justice of India, July 29, 2008 Retrieved on 2008-10-14.
  2. Das, Hari (2002), Political System of India, Anmol Publications, p. p 120, ISBN 81-7488-690-7

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.