شکارگاه خسرو پرویز

تاکنون دو فصل کاوش در شکارگاه خسروپرویز انجام شده‌است. فصل نخست کاوش با تقاضای سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران در اردیبهشت و خرداد ۱۳۸۸ توسط تیمی ۱۲ نفره به سرپرستی مهدی رهبر صورت گرفت.[2]

در این فصل از کاوش‌ها، نقشهٔ محوطه، ابعاد خشت‌ها و ساختار داخلی و کاربری آن مشخص شده و بخشی از دیواره از زیر خاک بیرون آورده‌شد. همچنین تلاش شد تا ابعاد واقعی و وضعیت واقعی آن مرمت و بازسازی شود.[4] با این حال بارش باران در آبان ۱۳۸۸ سبب شد تا بخش‌هایی از مرمت‌های انجام‌شده فروبریزد.[5]

فصل دوم کاوش به خاطر مسئله عبور قطار شهری کرمانشاه از محدودهٔ شکارگاه با دستور استانداری کرمانشاه در خرداد ۱۳۸۸ صورت گرفت. در فصل دوم کاوش مشخص شد که برخلاف تصور قبلی این مکان صرفاً یک شکارگاه معمولی نبوده، بلکه محل احداث شهری بزرگ در دوران اشکانیان بوده‌است. دیوارهای بلند محافظ این شهر به قطر ۱۴/۶۰ متر و نیز خندق‌هایی در اطراف آن کشف شد. مشخص شد که بعدها در دوران ساسانیان از این محدودهٔ محصور به عنوان شکارگاه استفاده شده‌است. همچنین چرخشت‌هایی در این کاوش کشف شد که از آن به عنوان کارگاه‌های شراب‌سازی در دوران تاریخی استفاده می‌شده‌است.[2]

در گذشته بلوار طاق‌بستان که ساخت آن از دههٔ ۱۳۳۰ آغاز شد و در سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ به اتمام رسید، با گذر از درون شکارگاه آن را به دو نیم تقسیم و در آن شکاف ایجاد کرد و بخش عظیمی از تپهٔ باستانی را نابود کرد.[6]

ساخت پل صیاد شیرازی به عنوان بخشی از مسیر بزرگراه صیاد شیرازی، بخشی از محوطهٔ شکارگاه را نابود کرد. این پل با کمترین فاصله از محوطهٔ باستانی، بر روی عرصهٔ تاریخی و در حریم منظری درجه یک شکارگاه ساخته‌شد و در سال ۱۳۸۴ به بهره‌برداری رسید. در جریان ساخت این پل سازمان میراث فرهنگی به دادگستری شکایت کرد، اما دادگاه نهایتاً احداث آن را خلاف قانون ندانست و دستور به ادامهٔ عملیات اجرایی صادر کرد. ساخت پل صیاد شیرازی علاوه بر آسیب به حریم منظری و فضای تاریخی شکارگاه، ثبت جهانی مجموعهٔ طاق‌بستان در فهرست آثار یونسکو را نیز با تهدید مواجه کرد.[6]

ساخت حوزهٔ علمیهٔ امام خمینی در حریم شکارگاه خسروپرویز از سال ۱۳۷۷ آغاز شد.[7] محمدحسین زرندی نمایندهٔ وقت ولی فقیه در استان کرمانشاه و امام جمعهٔ کرمانشاه ۱۷ هکتار زمین در این محوطه خریداری کرده‌بود و از سال ۱۳۷۷ اقدام به ساخت یک حوزهٔ بزرگ علمیه در آن نمود.[8] حوزهٔ علمیهٔ امام خمینی در سال ۱۳۸۳ به بهره‌برداری رسید و بخش عظیمی از محوطهٔ باستانی شکارگاه خسروپرویز را از بین برد.[9]

در طرح قطار شهری کرمانشاه نیز که عملیات ساخت آن از سال ۱۳۹۰ آغاز شده‌است، قرار است ستون‌های قطار از درون محوطه و کنار تپه عبور کند. مهدی رهبر باستان‌شناس و کاوشگر نسبت به عواقب و خطرات این مسئله هشدار داده و با آن مخالفت کرده‌است.[2]