زبان‌های پاهاری
زبان‌های پَهاری (به دیواناگری: पहाड़ी) شاخه‌ای از زبان‌های هندوآریایی است که گویشورانش در دامنه‌های هیمالیا، از نپال تا اوتاراکند، هیماچال پرادش و جامو و کشمیر در هندوستان می‌زیند. نام این زبان‌ها ریشه در واژهٔ پَهار به معنای کوهستان دارد. زبان‌های پهاری به سه شاخهٔ مرکزی، خاوری و باختری تقسیم‌می‌شوند.
| پهاری | |
|---|---|
| पहाड़ी | |
| پراکنش: |  هند (اوتاراکند، هیماچال پرادش، پنجاب، جامو و کشمیر، سیکیم، بنگال غربی)،  نپال،  پاکستان (کشمیر آزاد)،  چین (تبت) |
| تبار: | زبان‌های هندواروپایی
|
| زیرگروه‌ها: |
خاوری (زبان نپالی)
مرکزی (زبان گرهوالی, Kumaoni)
باختری Dogri–Kangri
|
منابع
Wikipedia contributors, "Pahari languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Pahari_languages&oldid=515229689 (accessed October 7, 2012).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.