روحانی

روحانی یا دین‌یار انسانی است که بر دستورها و آموزه‌های ادیان آگاهی داشته و آن‌ها را بکار ببندد. در بعضی از ادیان، روحانی به فردی گفته می‌شود که علاوه بر این‌ها دیگران را نیز راهنمائی و یاری کند.

روحانی

اسلام

برابر آن در زبان فارسی و برای دین اسلام، آخوند، ملا و شیخ می‌باشد.

دین زرتشت

در دین زرتشت و مزدیسنا به فرد روحانی اصطلاحاً موبد یا مغ گفته می‌شود. ریشه واژه از ترکیب مغبد به معنی فرمانده و مهتر مغان (روحانیون) گرفته شده و نخستین مغبد کرتیر بوده‌است.[1]

مسیحیت

در دین مسیحیت نام‌های گوناگونی برای روحانیان وجود دارد. کاتولیک‌ها به روحانیون مرد، پدر یا کشیش می‌گویند. در کلیسای کاتولیک روحانیون زن وجود ندارند. در دِیرها یا صومعه‌ها — که محل زندگی و عبادت زنان و مردان تارک دنیاست — مردان برادر و پدر و زنان خواهر و مادر خوانده می‌شوند.

در میان مسیحیان پروتستان، کشیش و شبان به روحانیون مرد و زن اطلاق می‌گردد.

یهودیت

در دین یهودیت به فرد روحانی اصطلاحاً خاخام گفته می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع

  1. بررسیهای تاریخی. شماره مخصوص دوهزار و پانصدمین سال بنیانگذاری شاهنشاهی ایران. مهر 1350 پرویز رجبی
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ روحانی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.