اکنکار

اکنکار (به انگلیسی: eckankar) جنبش نوپدید دینی است که در سال ۱۹۶۵ در ایالات متحده بنیان گذاشته شد. این جنبش بر ممارست معنوی که ممارست کنندگان را به تجربه آنچه پیروانش «نور و صوت الهی» می‌نامند، قادر می‌سازد. تجربه شخصی از این نور و صوت معنوی (شاید) هدف اولیه این روش می‌باشد؛ و ادعا می‌کند که مسیر درونی شخصی، منحصربه‌فرد و فردی را به سوی فهم خود به عنوان روح و توسعه آگاهی بالاتر «هوشیاری» و خدا را فراهم می‌کند.

اکنکار
نماد اکنکار
گرایش Sant Mat
متون Main:Shariyat-Ki-Sugmad
Minor:Autobiography of a Modern Prophet and etc.
نواحی جغرافیایی Mostly worldwide
مقرها معبد اک، چنهسن، مینه‌سوتا، مینه‌سوتا
بنیانگذار پال توئیچل
منشأ ۱۹۶۵
لاس وگاس، نوادا
جماعت 367+ (Late 1990s)
اعضا ۵۰٬۰۰۰–۵۰۰٬۰۰۰
پرستشگاه‌ها ۱
سایت رسمی وبگاه رسمی
معبد اک، چنهسن، مینه‌سوتا

براساس واژگان‌شناسی اکنکارتوکی پا تو، اصطلاح اکنکار به معنی «همکاری با خدا» می‌باشد.[1] این احتمال وجود دارد که از کلمهٔ پنجابی اکنکار (Ekankār) یا اک اونکار (Ik Oankār)، کلمه‌ای که برای اولین بار در شری گورو گرانت صاحب و یکی از نام‌های خداوند در دین سیک گرفته شده‌است. کلمه اک یا ایک عدد یک در هندی، اردو و پنجابی (از ایکا سانسکریت) است. اکنکار از اکُنکار یا اک اونکار (سانسکریت اکا اومکآرا)، نامی برای خداوند گرفته شده که توسط گورو نانک بکار برده شده و اولین کلمه از مانترای مول (Mūl Mantra) که هر روز توسط سیک‌ها خوانده می‌شود می‌باشد. در الفبای گورموخی نوشته شده، یکی از دو نماد دین سیک است و به صورت نوشته یا رسم شده آن را می‌توان در کالاهای مربوط به سیک، وسایل نقلیه و همه عمارت‌های سیک و معابد گوردوارا (Gurdwāra) یافت.[2]

از ۱۹۸۵ پیروان اکنکار این طریقت را به‌عنوان آیین نور و صوت الهی توصیف کرده‌اند. قبل از ۱۹۸۵ اکنکار به‌عنوان علم باستانی سفر روح، علم آگاهی کلی و روشی از زندگی شناخته می‌شد.[3] اک واژهٔ دیگری برای روح مقدس است که همچنین به‌عنوان جریان حیات صوتی، نیروی زندگی یا نور و صوت الهی شناخته می‌شود.

دفتر مرکزی اکنکار در چنهسن، مینه‌سوتا (جنوب‌غربی مینیاپولیس) قرار دارد. معبد اکنکار، کلیسای کوچکی در فضایی باز و ساختمان اداری و محوطهٔ معنوی اک در این مکان واقع شده‌اند.

پیشینه

رهبر اکنکار با نام ماهانتا، استاد زندهٔ اک شناخته می‌شود.[4] برطبق آموزه‌های اکنکار به استاد زندهٔ اک احترام گذاشته می‌شود اما پیروان اکنکار او را نمی‌پرستند بلکه به او به‌عنوان راهنمایی معنوی برای پیشرفت معنوی پیروان نگاه می‌کنند. پال توئیچل اکنکار را در ۱۹۶۵ با عنوان ماهانتا، ۹۷۱مین استاد زندهٔ اک بنیان گذاشت، و آن را تا ۱۹۷۱ رهبری کرد. داروین گراس (Gross) (نام معنوی: دیپ رن) پس از او ۹۷۲مین استاد زندهٔ اک شد و آن را تا ۱۹۸۱ رهبری کرد. در ۲۳ اکتبر ۱۹۸۱، هارولد کلِمپ ۹۷۳مین استاد زنده شد و هم‌اکنون رهبر معنوی فعلیِ اکنکار است. کلِمپ در ۱۹۸۳ داروین گراس را از اکنکار اخراج کرد.

تعالیم

یکی از انگاره‌های پایه‌ای این است که روح (خودِ حقیقی) می‌تواند کالبد جسمانی را به‌سوی آگاهی کامل ترک کند و آزادانه در سطوح دیگرِ واقعیت سفر کند.[5] اکنکار بر تجربه معنوی شخصی به عنوان طبیعی‌ترین شیوه رجوع به خدا تأکید دارد.[6] به این امر از طریق سفر روح تغییر در آگاهی از جسم به سطوح درونی وجود حاصل می‌شود.[7] مانتراهای مشخصی جهت تسهیل در رشد معنوی به‌کار برده می‌شود. یکی از تمرین‌های معنوی مهم اکنکار خواندن آهنگ و سرود هیو (HU) به‌صورت کشیده‌است. هیو در سنت‌های عرفانی و دیگر سنت‌ها و در اکنکار به‌عنوان «سرود عشق الهی» مشاهده می‌شود. در انگلیسی آمریکایی، با واژهٔ "Hue" به‌صورت کشیده هنگام بازدم تلفظ می‌شود، و این آهنگ به مدت ۲۰ دقیقه خوانده می‌شود.[8] اکیست‌ها آن را به‌تنهایی یا گروهی می‌خوانند.[9] اکیست‌ها معتقدند این عمل این امکان را برای دانش‌آموز فراهم می‌آورَد که به مرحله‌ای از ورودیِ قریب‌به‌اتفاقی از حواس فیزیکی و احساسات و دستیابی به دیدگاه بالاتر روحی به‌طور معنوی بازیابند.[10] خواب‌ها به عنوان ابزار تعلیمی مهمی در نظر گرفته می‌شود و اعضا اغلب دفتر شخصی را برای تسهیل در مطالعه این رؤیاها با خود دارند.[11] بر این اساس پیروان اکنکار، سفر رؤیا را اغلب به عنوان دروازه ایی برای سفر روح یا تغییر آگاهی شخصی به حالت‌ها بسیار بالاتر وجود در نظر می‌گیرند.[12]

اکنکار می‌آموزد که آزادی معنوی در طول عمر فرد است و برای همه افراد وصول به حقیقت (شناخت خود به عنوان جرقه ایی از حق تعالی) و شناخت خدا (شناخت خودش به‌عنوان جرقه‌ای از خدا) در طول دوران زندگی امکان‌پذیر است. کارت عضویت اکنکار اعلام می‌دارد که: هدف و مقصود اکنکار همیشه اختصاص به رسیدن به روح به‌وسیلهٔ مسیر برگشت به منبع بهشتی‌اش می‌باشد.

تأکید همیشگی بر تغییر از تجربیات خارج از جسم به بسط آگاهی توسط تجربهٔ عشق الهی در مسائل روزمره منتقل شده‌است. هدف معنوی نهایی همه اکیست‌ها آگاهی به همیار خدا شدن است.[9][13] شریعت سوگماد که به‌معنای «راه جاویدان» است، کتاب مقدس اکنکار است. شریعت[14] همان‌طور که اکیست‌ها اینگونه می‌نامند مجموعه ایی از دو کتاب است که از معنای معنوی و هدف آنچه توسط ماهانتا، رهبر کنونیِ اکنکار نوشته شده می‌گوید.[15] بعضی از این اعتقادات کلیدی که در شریعت کی سوگماد آموزش داده شده شامل سفر روح، کارما، تناسخ، عشق، نور و صوت و بسیاری از موضوعات معنوی دیگر می‌باشد. اکیست معتقدند سوگماد منبع لایزالی از آنچه همه اشکال را به‌وجود آورده‌است و آنکه اک، جریان صدا، جریانی از سوگماد و در ابعاد پایین‌تر است.[16] شریعت کی سوگماد مجموعه‌ای از دو کتاب و بسیاری از نسخه‌هایی که اکنون به‌عنوان نسخه‌های اکنکار در نظر گرفته می‌شود را شامل می‌شود. هرچند همچنین مجموعه‌ای از نوشته‌های سات سانگ که در دسترس هستند با عضویت سالانه‌ای در اکنکار را شامل می‌گردد. کلاس‌های سات سانگی شامل مطالعهٔ مباحث با دیگران به‌علاوه به‌طور فردی می‌باشد.[17]

هارولد کلِمپ

سری هارولد کلِمپ که هم‌اکنون ماهانتا، استاد حق در قید حیات است. نام معنوی وی واه زی (Wah Z) است اکنکار همیشه استاد در قید حیاتی دارد. هارولد کلمپ کتاب‌ها و مقالات و مباحثات زیادی را در مورد تعالیم اک نگاشته‌است. ضبط موسیقی و ویدئوهایی از صحبت‌های وی موجود است. وی در یک مزرعه در ویسکانسین متولد شد، به مدرسه الهیات پیوست و عضو فرقه روسیکروسیان(Rosicrucian) بود. در دهه ۱۹۶۰ وی شروع به مطالعه تعالیم اک کرد. بعد از سال‌ها ممارست معنوی جدی، وی ماهانتا و استاد در قید حیات اک در ۱۹۸۱ شد.[18] گفته می‌شود او توانایی عمل هم به عنوان استاد درونی و هم بیرونی برای نوآموزان اکنکار را دارد.[19] بسیاری از نوآموزان تعالی و تغییر در زندگی را در نتیجه برخورد با استاد درونی، واه زی Wah Z از طریق رؤیا، تمارین معنوی، تجارب سفر روح و طرق دیگر گزارش دادند.[20] گفته می‌شود که تعالیمش مردم را تعالی می‌بخشد و به آن‌ها جهت فهم تجارب شخصی شان در زمینه نور و صوت الهی کمک می‌کند.[19] تعالیمش به مردم در سراسر جهان برای دستیابی به آزادی معنوی بزرگ‌تر و عشق کمک کرده‌است. به عنوان استاد در قید حیات اک، هارولد کلمپ مسئول ادامه تکامل تعالیم اکنکار می‌باشد.[21]

سرچشمه

اگرچه توئیچل اکنکار را در سال ۱۹۶۵ بنیان نهاد، اکیست‌ها مدعی هستند که پایه تعالیم اکنکار به آغاز زندگی بشری برمی گردد.[22] بنا به گفتهٔ دوگ مارمان(Doug Marman)، پال توئیچل تحت تأثیر بسیاری از تعالیم مذهبی باستانی و مدرن در ایجاد آموزش اکنکار است، اما منابع اصلی اش به نظر می‌رسد سوفیسم (Sufism) و تعلیم کمتر شناخته شده در هند که «ایمان به اولیا» نامیده می‌شود می‌باشد. این‌جایی است که دیگر تعالیم نور و صوت، همچون سانت مات[23] و سورات شابد یوگا[24] همچنین ریشه‌هایشان منشعب شد.

مجموعه بزرگی از آثار در زمینه نور و صوت توسط متخصصان هندی تألیف شده‌است، و همچنین توسط استادان نور و صوت «شیودال سینگ»(Shivdayāl Singh) (نویسنده سار باچان(the Sar Bachan)، کتاب مقدس پال توئیچل)، ساوان سینگ، کیرپال سینگ (کسی که در ۱۹۵۵ پال توئیچل را متشرف به سورات شابد یوگا کرد)، چاران سینگ، دارشان سینگ و راجیندر سینگ نوشته شده‌است. چاران سینگ بنابراین در کتاب «فرموده استاد» (Beas: RSSB) به پال توئیچل اشاره می‌کند. در این کتاب، شاگردی از این نویسنده در مورد اینکه چطور آمریکایی با نام پال توئیچل می‌آید و تعلیمات طریقت نور و صوت را دریافت می‌کند اما آن را سانت مات نمی‌نامد، می‌پرسد. برای بحث آکادمیکی عمیق و گسترده در این زمینه منبع تعلیم نور و صوت، می‌توانید به منابع زیر رجوع کنید.[25]

دفتر مرکزی اکنکار در اصل در لاس وگاس نوادا بود. تحت رهبری داروین گروس، سازمان به مینلو پارک کالیفرنیا در ۱۹۷۵ نقل مکان کرد. در ۱۹۸۶، هارولد کلمپ اداره مرکزی اکنکار را به مینیسوتا، جائیکه تا به امروز نیز در آن جا می‌باشد نقل مکان داد.[26]

اکنکار به عنوان سازمانی تجاری تأسیس شد. هر چند، هیئت مدیران از توئیچل برای اینکه با استانداردهای معمول مطابقت داشته باشد خواست، و آموزش بعداً به عنوان سازمانی غیرانتفاعی ثبت شد. ۱۸ سال بعد، در ۱۹۸۳، هارولد کلمپ آن را به نهادی مذهبی به رسمیت شناخته شده تغییر داد. اخیراً، اکنکار به عنوان یک مذهب توسط ارتش آمریکا،[27] سازمان پیشاهنگی پسر آمریکا(the Boy Scouts of America) و بسیاری از نهادهای دیگر پذیرفته شده‌است.

هزینه‌های عضویت

اخیراً عضویت یک ساله برای یک فرد و فرزندانی که در همان خانه زندگی می‌کنند کمک مالی ۱۳۰ دلاری می‌باشد. عضویت یک ساله خانواده (برای یک زن و شوهر و فرزندان) کمک مالی به مبلغ ۱۶۰ دلار می‌باشد.

دزدی ادبی

بعد از مرگ پال توئیچل در ۱۹۷۱، دیوید سی لین کتابی را انتشار داد[28] که مدعی بود بعضی از کتاب‌های اکنکار پال توئیچل شامل متونی از کتب سایر نویسندگانی است که به آن‌ها استناد نشده‌است. لین ادعا می‌کند «این کشور دور» پال توئیچل سرقت ادبی بود (از یک استاد بزرگ در هند و کتاب مسیر استادان نوشته شده توسط جولیان جانسون از فرقه رادها سوامی سات سانگ بیاس). اکنکار اظهار داشت که نقش توئیچل به عنوان استاد گردآورنده بود!، و در این زمینه هارولد کلمپ گفت.


تعالیم بالای اک به چهار گوشه دنیا پراکنده شده‌است. استادان مختلفی هر یک بخش‌های و قطعاتی از آن را دارند، اما آن‌ها الزامات کوچکی را ضمیمه کردند یا گرفته‌اند: اگر شما می‌خواهید یک پیرو واقعی در مسیر خدا باشید شما بایستی گیاهخوار باشید، یا ملزم به مدیتیشن برای ساعات بسیاری در یک روز هستید؛ و این برای دوران ما اشتباه بود. آن برای فرهنگ دیگری اختراع شده بود.

پال کل تعلیم را جمع کرد و بهترین را برگزید. هر چند ممکن است گفتن این مطلب عجیب به نظر برسد، ولی در این مفهوم من به او به عنوان استادی گردآورنده می‌نگرم. او تعالیم طلایی را که در سراسر جهان پراکنده شدند را گردآوری کرد و آن‌ها را به راحتی در دسترس ما قرار داد؛ بنابراین حالا ما مجبور نیستیم که احساس کنیم که که بایستی ۱۰ یا ۱۵ سال را در آشرامی در هند سپری کنیم و و دور هم با فایل‌هایی پر از گرد و غبار بنشینیم یا آنکه در خود را بر روی جهان ببندیم برای اینکه به‌طور معنوی زندگی کنیم.

در سال ۲۰۰۷ دوگ مارمن، یک متشرف سطح بالای اکنکار، کتابی را با عنوان تمام حقیقت منتشر کرد که در ان سعی در پاسخگویی به انتقادهای وارد شده توسط لین شده‌است.[29] اطلاعات بسیار مفصل و دقیق است و به بررسی انتقادهای به‌طور مفصلی به وسیلهٔ مراجع تاریخی قابل اثباتی می‌پردازد. مارمان همچنین به نادر بودن دیالوگی با رعایت احترام در عصر انتقاد می‌پردازد.[30] در زمینه این کتاب زن توئیچل گفته‌است که بالاخره یک کسی کل حقیقت این مطلب را بیان کرده‌است.[31]

لین شرحی را بر کتاب مارمن منتشر کرده‌است، و تأکید مجددی بر نظرش که توئیچل تلاش کرده‌است که سرپوشی بر ارتباطات گذشته اش بگذارد و از چندین نویسنده سرقت ادبی کرده‌است، داشت.[32]

اعدام اعضا

به گزارش فعالان حقوق بشر ایران در دهم بهمن ماه ۱۳۹۶ حکم اعدام کریم زرگر، از مدیران پیشین صدا و سیما و بنیان‌گذار «مؤسسه راه معرفت» در ایران زندان رجایی شهر کرج به اجرا گذاشته شده[33] روزنامه ایران روز ۲۳ بهمن در خبری بدون ذکر نام یا تاریخ از به دار آویختن مردی میانسال خبر داده که به نوشته این روزنامه «با دایر کردن یک مؤسسه عرفان قلابی در تهران و با کمک همسرش، زنان و دختران گرفتار را به خلوتگاه شیطانی کشانده و نقشه‌های سیاهش را اجرا می‌کرد.»

کریم زرگر متولد ۱۳۳۲ در شهر اهواز در جنوب ایران بود و در رشته حقوق در دانشگاه تهران و استراسبورگ فرانسه تحصیل کرده بود. زرگر سال‌ها در صدا و سیمای ایران فعال بود و در سوابق او مدیریت کل سیمای برون‌مرزی، مدیریت پخش شبکه اول سیما و ریاست دانشکده صدا و سیما دیده می‌شود. علاوه بر این او در حوزه سینما هم فعالیت‌هایی داشت که ساختن دو فیلم بلند و بازی در فیلم عروسی خوبان، ساخته محسن مخملباف و مدیریت تولید این فیلم از جمله آن‌ها بود. آقای زرگر مدتی هم صاحب امتیاز و مدیر مسئول ماهنامه «گزارش فیلم» بود.

کریم زرگر اوایل پاییز سال ۱۳۹۴ همراه با مرجان داوری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. به گزارش هرانا جلسات دادگاه این دو نفر به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی در مهر و آذر ۱۳۹۵ برگزار شده و در نهایت هر دو به اتهاماتی از جمله فساد فی‌الارض به اعدام محکوم شده‌اند. علاوه بر حکم دادگاه انقلاب، کریم زرگر در پرونده دیگری به اتهام «تجاور به عنف» در شعبه ششم دادگاه کیفری استان تهران هم محاکمه و به اعدام محکوم شده بود.

نقدها

جوامع اینترنتی از اعضای اینترنتی سابق و منتقدان، از جمله گروه خبری یوزنت alt.religion.eckankar، انتقادهایی را به اکنکار وارد می‌کنند که بیش از ۱۰ سال سابقه دارند. اکنکار به وسیلهٔ بعضی به صورت یک فرقه برجسته شده‌است، که شامل هم اعضای پیشین و هم نویسندگان مسیحی می‌شود.[34] اکنکار خودش را به عنوان یک فرقه کیش شخصیت برجسته نکرده‌است و هارولد کلمپ در پاسخ به این انتقاد بیان می‌دارد که استادان اک محترم شمرده می‌شوند اما به وسیلهٔ اعضای اکنکار پرستش نمی‌شوند.[35]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. A Glossary of ECK Terms
  2. The word ek or ik is the number one in Hindī, Urdu, and Pañjabī (from the Sanskrit eka). "Eckankar" derives from Ekonkār or Ik Onkār (Sanskrit Eka Omkāra), a name for God given by Guru Nānak and the first word of the Mūl Mantra which is recited everyday by Sikhs and opens the Japjī Sahib of Guru Nānak. Written in Gurmukhī alphabet, it is one of the two emblems of the Sikh faith, and can be found written or drawn on Sikh items, motor vehicles, and in all Sikh edifices and Gurdwāra (temple).
  3. Klemp, Cosmic Sea of Words, p. 55
  4. a word from the Prakrit languages of South Asia; mahant in modern Hindi. Mahanta is also a common surname in the state of Assam in India. Several public figures had this name, including Heerak Jyoti Mahanta, Nani Mahanta, and most notably, Prafulla Kumar Mahanta.
  5. "Each and every man, when properly trained, is able to detach himself from the physical body while still living in that body in perfect health, and then travel to all parts of the outlying universe. Everyone has this ability whether he is conscious of it or not." -- Johnson, 1939, Path of the Masters, page 343 (1985 pagination). Cited by Twitchell, Far Country chapter 5 page 117, Tiger's Fang ch 8 p 118, Spiritual Notebook pb ch 11 p 182
  6. Eckankar: Spiritual Exercise of the Week
  7. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p.187.
  8. In Arabic, it is pronounced like the English word who.
  9. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59.
  10. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p.59.
  11. Dreams: A Source of Inner Truth
  12. Soul Travel
  13. Shariyat-Ki-Sugmad, Books One and Two, p. 65
  14. The word shariyat or shariat, used mostly in South Asia, is a derivative of the Arabic Sharia.
  15. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p.59.
  16. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59, 187 & p. 194.
  17. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 177.
  18. Harold Bio Info
  19. Klemp, A Modern Prophet, xii
  20. Harold Stories
  21. International Who's Who of Intellectuals
  22. Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59.
  23. literally, Saints' Way or Masters' Path
  24. literally, Attention-Sound Union; figuratively, Soul-Spirit Union
  25. A huge corpus of works on the Light and Sound Path has been authored by Indian scholars, and also by Indian Light and Sound Masters Shivdayāl Singh (author of the Sar Bachan, Twitchell's "bible"), Sāwan Singh, Kirpal Singh (who initiated Twitchell into Surat Shabd Yoga in 1955), Charan Singh, Darshan Singh, and Rajinder Singh. Charan Singh's Thus Saith the Master (Beas: RSSB) mentions Paul Twitchell. In this book, a disciple queries the author how come an American named Paul Twitchell was giving out teachings from the Path of Sound and Light but did not call it Sant Mat. (Out-of-print; used copies available by online sales.) The publications of the Radha Soami Satsang Beas and Sawan Kirpal Ruhani Mission are readable and easily available. For in-depth and extensive academic discussions on the source of the Sound and Light Teaching, see: Barthwal, Nirguna School of Hindi Poetry (1936). Puri, Mysticism (1964). Schomer & McLeod, eds, The Sants (1987). Gold, The Lord as Guru (1987). Ināyat Khān, Mysticism of Music, Sound and Word. Davidson, Gospel of Jesus (1995). A handy browsers' introduction for beginners in this field of study is A Treasury of Mystic Terms by the Science of the Soul Research Centre, New Delhi. The Holy Siri Guru Granth Sāhibji is also a treasury of references to Sat Nām (True Name), the Sat Shabd (True Sound), the Sat Guru (True Master), and Sat Sang (True Company). Well-known historical mystics who were Living Masters of Sant Mat / Shabd Marg (Sound Path) include Kabir (d 1518), Guru Nānak (1469-1539), Ravidās (1414?-1540?), Dādū (d c1603), Dariya (c1674-1789), Pāltu (1710?-1780?), and Sant Tulsī (c1760-c1843).
  26. "'Soul Travelers' Move," San Jose Mercury News, 24 August 1986.
  27. US Military approved gravestone markers
  28. «The Unauthorized Eckankar (tm) Page». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹.
  29. http://www.littleknownpubs.com spiritualdialogues.com
  30. Marman, The Whole Truth
  31. Spiritual Dialogs
  32. master index
  33. http://www.bbc.com/persian/iran-43044612
  34. Internet Church of Christ – List of Cults and Religions N-Z
  35. Meet Harold Klemp

منابع
  • Diem, Andrea Grace. The Guru in America. A survey of offshoots of Sant Mat and Twitchell’s religion in the USA, by a religious scholar.
  • Johnson, Ford. Confessions of a God Seeker: a journey to higher consciousness, ONE Publishing.
  • Johnson, Julian. The Path of the Masters: The Science of Surat Shabd Yoga: The Yoga of the Audible Life Stream, France, 1939; USA, 1957; Beās, East Puñjab: Radha Soami Satsang Beas, 1972, 1985, 1993. شابک ‎۸۱−۸۲۵۶−۰۱۹−۵ (Old copies of early editions available on Amazon.)
  • Johnson, Julian. With a Great Master in India, Beās: Radha Soami Satsang Beas, 1934, 1982, 1988, 1994. شابک ‎۸۱−۸۲۵۶−۰۳۶−۵
  • Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words, The Eckankar Lexicon. Minneapolis: Eckankar,1998. ISBN 978-1-57043-307-8
  • Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words, The ECKANKAR Lexicon. Minneapolis: Eckankar, 2009. ISBN 978-1-57043-286-6
  • Klemp, Harold. A Modern Prophet Answers Your Key Questions about Life. Minneapolis: Eckankar, 2010. ISBN 1-57043-142-6.
  • Klemp, Harold (1989). The Secret Teachings, Crystal, Minnesota: IWP. Mentions Kirpal Singh. ISBN 0-88155-082-5
  • Lane, David Christopher, The Making of a Spiritual Movement: The Untold Story of Paul Twitchell and Eckankar, Del Mar, California: Del Mar Press, 1990. ISBN 0-9611124-0-9 (Soft copies free online at David Lane's website. See https://web.archive.org/web/20091026233847/http://geocities.com/eckcult/)
  • Marman, Doug (2007) The Whole Truth, The Spiritual Legacy of Paul Twitchell, Ridgefield, Washington: Spiritual Dialogs Project. ISBN 978-0-9793260-0-4
  • Steiger, Brad. In My Soul I Am Free, Menlo Park: IWP. Twitchell's authorised biography; the bulk of the book, maybe 90%, was written by Twitchell himself.
  • Twitchell, Paul (1971). The Far Country, Menlo Park: IWP; Minneapolis: Eckankar. ISBN 0-914766-91-0
  • Twitchell, Paul (1988). The Shariyat-Ki-Sugmad, Books One and Two, Menlo Park: IWP; Minneapolis: Eckankar.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اکنکار موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.