دانشگاه فارابی

دانشگاه فارابی در سال ۱۳۵۶ در اصفهان به وسیله فرح پهلوی گشوده شد. هدف از ایجاد دانشگاه فارابی، نگهداری و گسترش فرهنگ ایرانی و آشنایی ایرانیان با دیگر فرهنگ‌های گیتی بود. برنامه آموزشی این دانشگاه در سه سطح دیپلم‌های ویژه، لیسانس، فوق لیسانس می‌بود. در این دانشگاه، دانشجویان گذشته از رشته تخصصی و آموزشی خود با پایه‌های علوم انسانی و فلفسه و ادب آشنایی پیدا می‌کردند. رشته‌های شانزده گانه دانشگاه در شهرهای دیگر ایران چون اصفهان، یزد، همدان درس داده می‌شد. در شهر اصفهان و در پردیس رشته‌های بازسازی و ترمیم اشیا، شهرسازی و بازسازی شهرهای قدیمی بنیان شده بود.[1]

با دانشگاه الفارابی اشتباه نشود.
با پردیس فارابی دانشگاه تهران اشتباه نشود.

برای جای دانشگاه، خانه‌های قدیمی و کهنه خریداری شد و پس از بازسازی، کلاس‌های دانشگاه در آن بر پا شد. این کار از دو سوی مفید بود. نخست این که خانه‌های قدیمی بازسازی شدند و از بین رفتن آن‌ها جلوگیری شد. دوم این که با این کار جلوگیری از ساختن بناهای نوین و نامناسب در میان بافت قدیمی شهر شد که چهره اصفهان را خدشه دار می‌کرد. دانشگاه فارابی در جای خانه شخصی به نام "حقیقی " در جلفای اصفهان قرار داشت. در اصفهان بیش از دویست خانه با شکوه قدیمی وجود داشت و خانه حقیقی یکی از این خانه بود. در زمستان‌نشین خانه که در دست دانشگاه فارابی بود یکی از پردیس‌های دانشگاه قرار داشت. ساختمان قدیمی و اعیانی بود و سبک معماری دوره صفویه را نشان می‌داد.

منابع
  1. منصوره پیرنیا: سفرنامه شهبانو، انتشارات مهر ایران، پاریس ، ۱۳۷۱، ص. ۳۵۹
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.