نمودارهای آماری

نمودارهای آماری، که به تکنیک‌های نموداری نیز مشهورند، نوعی داده‌نمایی در زمینه آمار هستند که برای نمایش‌دادن داده کَمّی به کار می‌روند.

بخشی از مجموعهٔ آمار
نمایش داده
اندازه‌های اصلی
افکار پیشرو
انواع گراف‌های اطلاعات
مباحث مرتبط

بررسی اجمالی

درحالی که فرایندهای آماری و تحلیل داده، به طور عمومی نتایج را به شکل عددی یا جدولی نمایش می‌دهند، روش‌های نموداری امکان نمایان‌شدن نتایج به صورت تصویری را فراهم می‌سازند. این شامل طرح‌هایی مانند نمودار نقطه‌ای، بافت‌نگار، نمودار احتمال، نمودار اسپاگتی، نمودار باقی‌مانده، نمودار جعبه‌ای، نمودار انسداد و دونموداره می‌باشد.[1]

آنالیز اکتشافی داده به شدت بر این روش‌ها استوار است. آن‌ها می‌توانند یک بینش مناسب نسبت به داده‌ها ایجاد و به آزمایش فرضیات، انتخاب مدل و اعتبارسنجی مدل رگراسیون، انتخاب برآورد، شناسایی ارتباط، عامل تعیین تاثیر، انتخاب داده پرت کمک کنند، به‌علاوه، انتخاب نمودار آماری مناسب می‌تواند ابزار متقاعدکننده‌ای برای برقراری ارتباط پیام ضمنی داده‌ها با سایرین ایجاد کند.[1]

روش‌های آماری نموداری دارای چهار هدف می‌باشند:[2]

  • یافتن مقدار یک مجموعه داده
  • استفاده از آن برای یافتن ساختاری در داده
  • بررسی فرض‌های مدل‌های آماری
  • برقراری ارتباط بین نتایج یک آنالیز.

اگر از نمودارهای گرافیکی استفاده نشود، دید مناسب نسبت به بخش یا بخش‌هایی از ساختار زیرین داده به دست نخواهد آمد.

منابع
  1. The Role of Graphics in: NIST/SEMATECH e-Handbook of Statistical Methods, 2003-2010. Accessed May 5, 2011.
  2. William G. Jacoby (1997). Statistical Graphics for Univariate and Bivariate Data: Statistical Graphics pp.2–4
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.