محمدصفر لفوتی

محمد صفر لفوتی کار مطبوعاتی خود را درسن ۱۵ سالگی و با همکاری در هفته‌نامه خانه و عضویت در مؤسسه خانه روزنامه نگاران جوان تحت مدیریت محمد رضا زائری آغاز کرد. او تاکنون در سمت‌ها و مسئولیت‌های گوناگون از جمله:صاحب امتیاز، مدیر مسئول، سردبیر، مدیر اجرائی، مدیر داخلی، عضو شورای نویسندگان، عضو هیئت تحریریه، نویسنده ثابت سرمقاله، نویسنده گزارش‌های تحلیلی و راهبردی سیاسی اجتماعی انتقادی، گزارشگر، عکاس و خبرنگار، سرپرست استان، سرپرست غرب استان و سرپرست شهرستان، مسوول روابط عمومی با نشریات و جرائد گوناگونی باگستره توزیع سراسر ایران و نیز محلی شمال ایران واستان مازندران مانند: ایران جوان، امید جوان، راه زندگی، خانه و خانواده، آفتاب زندگی، توسعه، راه نو، اندیشه نو، روزان، آیت ماندگار، روزنامه‌نگار جوان، نور صدا دوربین حرکت، خانه، بشیر ورزشی، بشیر مازندران، قارن، کایر، ویشار، دیار سبز، پیک خزر، پیک سبز و… و همچنین خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری تحلیلی مختلف از جمله: هرانا، رهسانیوز، کلمه، جرس، آریانیوز، تابناک، باشگاه خبرنگاران، فرارو، پویش، بولتن نیوز، شلمچه نیوز، مازندنومه، حرف شمال، خزر۲۴، مازنی‌خبر، خزرنما، دریانیوز، مازندمجلس، مازندشورا، بلاغ و… همکاری داشته‌[15] و مدتی هم به عنوان اولین و آخرین سرپرست خانه روزنامه‌نگاران جوان دراستان مازندران، منصوب و فعالیت نموده‌است.[23]

لفوتی با وجود اینکه فعالیت مطبوعاتی را در سنین نوجوانی و از ۱۵ سالگی آغاز نمود گزارش وی در خصوص به تاراج رفتن جنگل‌های شمال و اشغال سواحل مازندران توسط بخش دولتی و نیز دریافت رشوه توسط مأمورین نیروی انتظامی در طرح برخورد با برداشت غیرقانونی شن و ماسه کناره رودخانه‌ها در هفته‌نامه سراسری امید جوان،[24] و مقالات انتقادی وی از جمله: شکست طرح تثبیت قیمت‌های مجلس شورای اسلامی[25] و انتظار مردم از رئیس‌جمهوری، نان آزادی و دیگر هیچ[26] و مقاله معروف چرا مردم ایران احساس خستگی می‌کنند؟![27] و نیز مقالاتی در خصوص جشن‌های باستانی و فرهنگ و ملیت و مذهب،[28] مشکل اشتغال و روز جوان،[29] مبارزه با مفاسد اقتصادی،[30] هزینه‌های گزاف سفرهای استانی رئیس‌جمهور،[31] گروه فشار و جلوگیری از برگزاری کنسرتهای موسیقی دارای مجوز،[32] بهداشت ودرمان،[33][34][35] راه و ترابری و جاده‌های غیراستاندارد،[36][37] انرژی و برق و گاز و نفت،[38] حقوق رئیس‌جمهور،[39] طرح طبقه‌بندی مشاغل،[40] آقازاده‌ها،[41] دکتر مصدق،[42] مشکلات معلولان و بیماران کلیوی،[43] عملکرد استانداران و فرمانداران وشهرداران و شوراهای شهرو روستا،[44] مشکلات ورزشکاران و گردشگران و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی،[45] آزادراه تهران شمال و تونل کندوان،[46] مشکلات خبرنگاران و عدم آزادی بعد از بیان و قلم،[47] مسکن[48] گواهی بر این ادعا هستند.

لفوتی به همراه یکی دیگر از همکاران رسانه ای خود در فروردین ماه سال۱۳۹۶ به دلیل افشای رسانه ای تخلف مالی و امحاء کردن اسناد زمین سه میلیارد تومانی توسط اعضای شورای چهارم شهر نوشهر برای بدهکار کردن شهرداری این شهر، که در آن منطقه به پرونده زمین نجومی معروف شد، با شکایت این اعضاء تحت تعقیب قضایی قرار گرفتند!که مورد اعتراض برخی شهروندان نوشهری و رسانه نگاران قرارگرفت؛ البته همه آن اعضای شورای شهر که دراین پرونده رسانه ای احتمال تخلف آن‌ها می‌رفت، درمرحله اول وضعیت صلاحیت‌ها برای انتخابات شورای پنجم، ابتدا رد صلاحیت شدند و بعد هم که تأیید صلاحیت خود را دریافت کردند، دیگر مورد اعتماد شهروندان نوشهری قرار نگرفته و هیچ‌کدام موفق به ورود به شورای پنجم نشدند! [49] وی سپس در جشنواره مطبوعات استان مازندران در مردادماه سال۱۳۹۶ به عنوان مقام برتر بخش سرمقاله و یادداشت معرفی شد[50] و هنگامی که برای دریافت تندیس و لوح و جایزه خود بر روی سکو و پشت تریبون قرار گرفت اعلام کرد که جایزه خود را به روزنامه نگاران زندانی اهداء می‌کند![51]

لفوتی، وبلاگ فریاد۶۰ را سال ۱۳۸۲ راه‌اندازی کرد. مقالات و گزارش‌های انتقادی و جنجالی وی، در خصوص نظام جمهوری اسلامی و دولت‌های وقت آن و عملکرد مسئولین استان مازندران و شهرستان‌های توریستی چالوس و نوشهر و نیز سلسله مقالات راهبردی اش در خصوص تجزیه وتحلیل انتخابات‌ها و اعتراض به خرید وفروش آراء و اعلام بی کفایتی فرمانداران وقت چالوس و نوشهر در هشتمین انتخابات مجلس شورای اسلامی منجر به اعتراض فرماندار وقت شهرستان نوشهر گردید که توسط اداره اطلاعات شهرستان‌های چالوس و نوشهر احضار و مورد بازجوئی قرارگرفت[15]
لفوتی در مرداد ماه ۱۳۸۶ به اتفاق سید زین العابدین قائمی از وبلاگ نویسان و زندانیان سیاسی استان خراسان رضوی و جمعی دیگر از وبلاگ نویسان منتقد، تشکل نهضت فریاد حق طلبی نسل جدید را در فضای مجازی تشکیل می‌دهند که پس از گذشت دو ماه از فعالیت و شکل‌گیری این تشکل در فضای مجازی، با احضار سید زین العابدین قائمی به ادامه فعالیت این نهضت پایان داده می‌شود! ولی در آبان ماه همان سال وبلاگ فریاد۶۰ و محمدصفر لفوتی، از طرف مجمع وبلاگ نویسان اصلاح طلب ایران به عنوان نماینده آن مجمع در استان مازندران انتخاب می‌گردد؛ این وبلاگ در خرداد ۱۳۸۷ فیلتر و سپس به دستور کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، کاربری آن توسط بلاگفا، مسدود شد.

لفوتی درمهرماه سال ۱۳۸۶ اقدام به تأسیس مجموعه خوابگاه‌های خصوصی خودگردان زنجیره‌ای دانشجوئی دخترانه و پسرانه قائم (عج) در شهرهای غرب استان مازندران نمود. نشریه اینترنتی جنبش نو نیز در نزدیکی روز دانشجو مصاحبه‌ای را با وی، به عنوان یک فعال جنبش دانشجوئی و اولین مؤسس و پایه‌گذار خوابگاه‌های خصوصی خودگردان دانشجوئی در شمال ایران، در خصوص جنبش دانشجوئی ایران، انجام داد[52]
در بهمن ماه سال ۱۳۸۷ نیز هفته‌نامه سراسری پیک سبز دربارهٔ خوابگاه‌های خصوصی و خودگردان دانشجوئی و مشکلات موجود آن‌ها مصاحبه‌ای مفصل با وی انجام داد و در آن مصاحبه محمدصفر لفوتی علاوه بر انتقاد شدید از بخش دولتی و رئیس‌جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزارت علوم وتحقیقات وفن آوری، سازمان میراث فرهنگی وگردشگری، استانداری مازندران و فرمانداری‌های شهرستان‌های گردشگری چالوس و نوشهر به جهت عدم حمایت واقعی از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، از دولت و مسئولین وقت خواستار ایجاد صنف و سندیکا و سازماندهی خوابگاه داران دانشجوئی و مشخص نمودن ارگان دولتی متولی آن‌ها گردید،

او در آن مصاحبه که انتقاد بسیار شدیدی نسبت به برخورد ناشایست و عملکرد فرماندار وقت شهرستان چالوس نمود، عنوان کرد:[53]

خطاب من به همه مسئولان است. جوان ایرانی برای همه کار مستعد است ولی مسئولان به این موضوع بی توجهند. مامی خواهیم پشت همین خاکریز بمانیم! شما که می‌دانید آن طرف مارا بیشتر تحویل خواهندگرفت پس چراما را به آن سوی هل می‌دهید؟! آیا وقت آن نرسیده‌است چشم‌هایتان را بشوئید و به جوانان فعال وپویا وکارآفرین و دانشجویان و دانش پژوهان، طوری دیگر بنگرید؟ تاهمه فرصت‌ها از کف نرفته‌است و همه مغزهای ایرانی فرار نکرده‌اند، پشت پنجره بروید و به خیابان نظر کنیدوجوانان بداقبال راکه افسوس زود به پیری رسیده‌اند ببینید که بارساترین صدابه سخن درآمده‌اند! افسوس اگر بشنویدو ببینید و اگر همچون گذشته رندانه راه فرار به جلو را برنگزینید، افسوس و صد افسوس!

محمدصفر لفوتی در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ پس از نطقی در جمع دانشجویان دختر و پسر و اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات و درخواست برگزاری انتخابات آزاد در ایران، دستگیر و سپس در پایان تابستان سال۱۳۸۹ تمامی دفاتر خوابگاه‌های خصوصی و خودگردان زنجیره‌ای دانشجوئی دخترانه و پسرانه قائم (عج) تحت مدیریتش در شهرهای غرب استان مازندران و دفتر کار مطبوعاتی‌اش نیز در شهرستان توریستی و گردشگری چالوس، تعطیل گردید.

او از سن ۱۵ سالگی با عضویت در مؤسسه تمبر جهان و مؤسسه تمبر باقری شروع به جمع‌آوری مجموعه و کلکسیون تمبرهای اصیل ایران و دنیا نمود، که فعالیت چشمگیر وی در این عرصه فرهنگی باعث شد تا توسط انجمن تمبرشناسی ایران دعوت به همکاری گردد و در همان سال از طرف مجله، 'خانه وخانواده، به عنوان جوان نمونه انتخاب، معرفی و با وی در زمینه تمبر و مجموعه داری آن نیز مصاحبه‌ای انجام شد[54] و یک سال بعد از آن نیز، در ۱۶ سالگی، انجمن دوستداران تمبر اصیل با مدیریت فریدون نوین فرحبخش، پدر تمبر ایران،[55] از او به عنوان عضو انجمن، دعوت به همکاری نمود و در اولین همایش تمبرشناسی در ایران در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۷۷ که به مناسبت روز جهانی میراث فرهنگی در کتابخانه و موزه ملی ملک وابسته به آستان قدس رضوی در تهران برگزار گردیده بود از وی به عنوان جوان‌ترین مجموعه دار و کلکسیونر تمبرهای اصیل ایران در آن وقت، تقدیر گردید.[15]
او همچنین در سال ۱۳۷۷ ماهنامه تجربی تخصصی تمبر پست را تحت نظارت و مجوز خانه روزنامه‌نگاران جوان که تنها متولی نشریات تجربی در آن وقت بوده، به عنوان اولین نشریه تجربی تخصصی در خصوص تمبر و تمبرشناسی بعد از انقلاب درایران، پایه‌گذاری و راه‌اندازی نمود و با راهنمایی‌های فراوان فریدون فرحبخش منتشر نمود.[56] که بعد از انتشار شش شماره، همزمان با دستگیری محمدرضا زائری و تعطیلی و پلمب خانه روزنامه نگاران جوان، از ادامه انتشار نشریه تجربی تخصصی تمبر پست نیز با احضار او توسط رئیس وقت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان چالوس، جلوگیری به عمل آمده و امتیاز این نشریه تجربی نیز لغو و توقیف دائم گردید.[57]

علاوه براینکه در سال ۱۳۷۷ باهمکاری انجمن دوستداران تمبر اصیل، برای اولین بار در استان مازندران با مرکزیت شهرستان توریستی چالوس نمایشگاهی از تمبرهای اصیل ایران را برگزار نمود، به نمایشگاه‌های مختلف تمبر در ایران از جمله نمایشگاه تمبر در مهرماه ۱۳۷۹ که به مناسبت هشتمین کنگره اتحادیه جهانی پست آسیا و اقیانوسیه با حضور ۲۸ کشور عضو کنگره در محل موزه پست و تلگراف تهران برگزار گردیده بود نیز دعوت و شرکت نموده‌است.[58]

او در مهرماه ۱۳۸۲ به عنوان کارمند یا کارگر قراردادی تحت پوشش پیمانکار بخش خصوصی در واحد معاونت فروش ناحیه مرکزی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه چالوس مشغول به کار شده و مدت ۸ سال و اندی در سمت کارمند ارشد فروش مکانیزه جایگاه‌ها و فروشندگی‌ها فعالیت داشته‌است.[15] ودر همان ابتدا نیزبا جمع نمودن تعدادی از همکاران جوان خود، اقدام به تأسیس شرکت تعاونی خدماتی پدیده جوانان نوشهر، نموده و به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره این شرکت تعاونی انتخاب می‌گردد.
سپس در انتخاباتی که توسط اداره کل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی غرب استان مازندران برگزار گردید، کارمندان و کارگران قراردادی، محمدصفر لفوتی را با بالاترین آراء، به عنوان نماینده منتخب خود جهت شرکت در جلسات نظام پیشنهاد (نظام مشارکت) انتخاب نمودند. .[15]

تصویر بعد ازتصادف برروی تخت بیمارستان

محمدصفر لفوتی سه دوره پی در پی در انتخابات کارگری به عنوان نماینده برتر و منتخب حدود ۲۰۰ تن از کارگران قراردادی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی غرب استان مازندران منطقه چالوس انتخاب شد که به دلیل پیگیری مطالبات و مشکلات کارگران، پس از بحث و مشاجره فراوان، با پیمانکار مربوطه و راه‌اندازی تحصن اعتراضی کارگری در محیط انبار نفت شهید قاسم برزگر غرب مازندران، از شهریور ماه ۱۳۹۰ تا کنون تمامی حقوق و مزایای وی مسدود می‌باشد.[59]

علاوه بر راه‌اندازی، مدیریت و شرکت در برخی از تحصن‌های اعتراضی کارگری، در هدایت مردم شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت و بخش‌های مرزن آباد و کجور و شهرهای هچیرود و صلاح الدین کلا و سیسنگان در هنگامه انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی برای اعتراض به رد صلاحیت یدالله طاهرنژاد که از اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی و خانهٔ احزاب ایران و نماینده مجلس پنجم می‌بود، به تحصن در مقابل ساختمان فرمانداری چالوس و پیشنهاد، برنامه‌ریزی و هدایت متحصنین به سمت تهران و برگزاری تحصن در مقابل درب شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی که با همکاری تنی چند از دیگر اعضای اصلی ستادی یدالله طاهرنژاد انجام گردید در عنفوان سنین جوانی نقش مؤثر و آشکاری داشته‌است.[15]