فائزه هاشمی

از میان دختران اکبر هاشمی رفسنجانی، فائزه تنها دختری است که وارد فعالیت‌های سیاسی شد. وی در میان افکار عمومی ایران، چهره‌ای اصلاح طلب محسوب می‌شود.[6] او در انتخابات دوره پنجم مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده دوم تهران به مجلس پنجم راه یابد. فائزه هاشمی دربارهٔ فعالیت‌هایش در مجلس پنجم می‌گوید:

فعالیت‌های من در مجلس سه بعد داشت؛ مسائل روز جامعه، (به خصوص مسائل سیاسی) مسائل مربوط به زنان و مسائل مربوط به ورزش.

شرکت او در انتخابات مجلس ششم با شکست همراه بود، که باعث کناره‌گیری او از فعالیت‌های سیاسی شد.[3][7] فائزه هاشمی همچنین رئیس شاخه زنان حزب کارگزاران سازندگی است.[8]

فائزه هاشمی از سال ۱۳۶۹ ریاست فدراسیون اسلامی ورزش زنان را بر عهده داشت.[9] در خرداد ۱۳۹۰ به دفتر او در ساختمان فدراسیون اسلامی ورزش زنان، حمله شد[10] و کمتر از دو ماه بعد، در مرداد ماه ۱۳۹۰ این فدراسیون، به دلیل تعلق نگرفتن بودجه کافی از سوی سازمان تربیت بدنی، تعطیل گردید.[11][12]

این فدراسیون در دوره ریاست فائزه هاشمی، اقدام به برگزاری بازی‌های اسلامی زنان می‌کرد و تا جایی پیش رفت که چهارمین دوره بازی‌های اسلامی زنان، در تهران برگزار شد. نشریه مسلم نیوز که پرتیراژترین نشریه اقلیت‌ها در کشور انگلستان است، به منظور ارتقا جایگاه مسلمانان مقیم انگلستان، از سال ۲۰۰۰ جوایزی را با نام مسلمانان پیشگام در حیطه‌های روابط عمومی، بهداشت و سلامت، توسعه و ارتباطات، تحصیلات، فرهنگ، اقتصاد و رسانه‌ها، به اجرا گذاشت، که جایزه شایستگی در حوزه ورزش را، به نام «جایزه فائزه هاشمی» نامگذاری نمود.[13] فائزه هاشمی دربارهٔ این جایزه می‌گوید:

علت این انتخاب ابتکار تأسیس فدراسیون اسلامی ورزش زنان و راه اندازی مسابقات زنان مسلمان در جهان توسط من است. به همین منظور من به عنوان رئیس فدراسیون اسلامی ورزش زنان برای شرکت در دهمین مراسم جایزه مسلم نیوز و اهدا جایزه فائزه هاشمی در حوزه ورزش به منتخب آن، در روز ۲۴ اسفندماه ۱۳۸۸ در این مراسم حاضر شدم. حبیب کولو توره کاپیتان باشگاه فوتبال منچستر سیتی و بازیکن تیم ملی ساحل عاج، برنده امسال این جایزه بود که در سفرم به انگلیس جایزه را اهدا کردم.[14]

او در سال ۱۳۷۷ اولین روزنامهٔ مربوط به زنان در جمهوری اسلامی، یعنی روزنامه زن را منتشر کرد و مدیر مسئول آن بود.[3] روزنامه زن به دلیل درج اخبار سیاسی، نقد حجاب اسلامی، حمایت از فمنیسم، چاپ کاریکاتوری از آروین، پیرامون دیه زنان و درج خبری دربارهٔ فرح پهلوی، ابتدا در بهمن ۱۳۷۷ به مدت دو هفته و بار دیگر در ۱۷ فروردین ۱۳۷۸ برای همیشه توقیف شد.[3][15]

فائزه هاشمی در مصاحبه‌ای با انصاف نیوز در ۱۸ دی ۱۳۹۹ به بهانهٔ چهارمین سالگرد فوت پدرش، با واکنش‌های زیادی مواجه شد. وی در بخشی از آن گفتگو، عنوان کرد:[16] «ترامپ را برای ایران ترجیح می‌داد چرا که بخش‌هایی و افرادی خطرناکتر از ترامپ در قلدری و عدم پایبندی به اصول و قواعد و مقررات با عملکرد و بعضاً سیاست‌های نادرست، کشور را در سراشیبی ناکارآمدی‌ها، سوءمدیریت‌ها، بی‌کفایتی‌ها، دگم اندیشی‌ها و حتی گاهی تا مرز تلاشی پیش برده‌اند، به مطالبات عمومی نه تنها توجهی ندارند، بلکه در خاموش کردن آن از هم سبقت می‌گیرند.»

هاشمی از مخالفین جدی محمود احمدی‌نژاد بود و در جریان انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸) از میرحسین موسوی حمایت می‌کرد.[17][18] وی در اعتراضات پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ حضور فعالی داشت و در تظاهرات روز ۳۰ خرداد نیز برای مدت کوتاهی دستگیر شد.[19] فائزه هاشمی در روز اعتراضات جنبش سبز در ۱ اسفند ۱۳۸۹، برای دومین بار، در خیابان ولی‌عصر، بالاتر از تقاطع فاطمی بازداشت شد، که این بار نیز پس از مدت کوتاهی، آزاد گردید.[20]

فرزند او، حسن لاهوتی نیز در تاریخ ۲ فروردین ۱۳۸۹، در بدو ورود به ایران بازداشت شد. دادستان تهران در ۳ فروردین ۱۳۸۹، دربارهٔ بازداشت لاهوتی گفت: «لاهوتی با پذیرش تودیع وثیقه ۷۳ میلیون تومانی به دستور بازپرس و تأیید دادستان تهران از زندان آزاد شد. پرونده اتهامی حسن لاهوتی با تکمیل تحقیقات به دادگاه نیز ارسال خواهد شد.»[21][22]

فائزه هاشمی در ۳ اسفند ۱۳۸۹ هنگامی که برای تشییع جنازهٔ یکی از اقوامش به حرم عبدالعظیم در شهر ری رفته بود، مورد حملهٔ گروهی از طرفداران دولت وقت، قرار گرفت.[23] انتشار فیلمی از این ماجرا که در آن سعید تاجیک نویسندهٔ کتاب «جنگ دوست داشتنی»، فائزه هاشمی را «فاحشه» می‌خواند، جنجال زیادی برانگیخت. تاجیک از اعضای پیشین سپاه پاسداران و مجری اسبق صدا و سیما است، که از نیروهای لباس شخصی در جریان تظاهرات جنبش سبز در عاشورا بود.[24][25]

سعید تاجیک در واکنش به اعتراض‌ها به فحاشی به هاشمی در مصاحبه با روزآنلاین گفت: «بگیرند ما را، برخورد قهرآمیز بکنند، ببینند بچه حزب‌اللهی‌ها چه کار می‌کنند. به دادستان هم عرض کردم که من پایم را از اینجا بیرون بگذارم، حیثیت برای هاشمی نمی‌گذارم. برای اطاعت از رهبر جمهوری اسلامی حاضرم وارد کوه آتشفشان هم بشوم و مخالفان حکومت را «تکه‌تکه» کنم.»[24][25] حتی احمد خاتمی در نماز جمعهٔ تهران از طرفداران حکومت خواست از فحاشی و کاربرد کلماتی که مشمول حد قذف است خودداری کنند.[26]

فائزه هاشمی پس از انتشار این فیلم در مصاحبه با روزآنلاین گفت :شعبان بی‌مخ یک نفر بود با یک دسته اراذل، اما اینها الان شبکه‌ای هستند و با تعداد زیاد در همه شهرها و گسترده عمل می‌کنند. این کارها همه سازماندهی شده هستند و خودسرانه نیستند."هاشمی با اشاره به انتشار فیلم فحاشی گروهی از افراد موسوم به "حزب‌اللهی" به او در نزدیکی حرم عبدالعظیم و محکومیت آن توسط مقامات کشور گفت: "این فیلم آنقدر زشت و غیرقابل دفاع بود که مجبور شدند در برابر افکار عمومی عکس العملی داشته باشند."[25]

علی مطهری با نوشتن نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه نسبت به این فحاشی اعتراض کرد.[27] مکارم شیرازی نیز با فحاشی به فائزه هاشمی مخالفت کرد.[28] رئیس قوه قضائیه نیز، به‌طور ضمنی به فحاشی‌های انجام شده، انتقاد کرد.[29]

پس از تشکیل پرونده قضایی برای فائزه هاشمی به اتهام مصاحبه با سایت روزآنلاین، جلسه دادگاه او روز ۲۳ مرداد ۱۳۹۰ اعلام شد،[30][31] که پس از درخواست استمهال از سوی وکیل فائزه هاشمی به روز ۲۱ شهریور ۱۳۹۰ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی صلواتی به تأخیر افتاد.[32]

پس از درخواست مجدد وکیل هاشمی برای تدارک دفاع و موافقت دادگاه با این درخواست، جلسه دادگاه به ۳ دی ۱۳۹۰ به تأخیر افتاد و وقت رسیدگی تجدید شد. او پیش از این نیز در سالهای ۱۳۸۰ و ۱۳۸۲ در جریان توقیف روزنامه زن به دادگاه احضار شده بود.[33][34][35] فائزه هاشمی در تاریخ ۳ دی در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به ریاست قاضی صلواتی، محاکمه غیرعلنی شد.[36][37]

حکم دادگاه بدوی فائزه هاشمی در ۱۳ دی ماه ۱۳۹۰، از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی صلواتی به ریاحی وکیل وی ابلاغ شد. فائزه هاشمی برابر حکم دادگاه، به جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام، به شش ماه حبس تعزیری و ۵ سال محرومیت از فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و مطبوعاتی محکوم شد.[41]

در اواخر اسفند ۱۳۹۵ هاشمی بار دیگر به شش ماه حبس تعزیری محکوم شد. اتهامات فائزه هاشمی نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی نسبت به قوه قضاییه و سپاه و همچنین سیاه‌نمایی علیه نظام اعلام شد. شاکیان پرونده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران بودند.[42][43]