سیاستمدار

سیاستمدار[1] (به انگلیسی: Politician) یا سیاستگر[2] به افرادی گفته می‌شود، که در احزاب سیاسی فعالیت می‌کنند، یا در حال فعالیت در جایگاه‌های دولتی می‌باشند. این افراد در قانون‌گذاری، تأثیرگذاری بر سیاست‌های عمومی و تصمیم‌گیری‌های سیاسی دخیل می‌باشند. سیاست‌مداران اغلب به منظور دستیابی به موقعیت‌های مدیریتی، قدرت سیاسی و جایگاه‌های دولتی، از مسیر فعالیت‌های حزبی، لابی‌گری، شرکت در انتخابات، برگزاری تجمع‌ها، کودتا و مبارزات انتخاباتی، اقدام می‌نمایند. سیاست تنها به مراکز حکومتی از طریق دفاتر دولتی محدود نمی‌شود و دفاتر سیاسی ممکن است در شرکت‌های بزرگ و نهادهای غیردولتی نیز تشکیل شوند.

مذاکرات سیاستمداران در پارلمان یونان باستان

سیاستمدارها به اشخاصی اطلاق می‌شود، که به‌طور عام در حوزه سیاست و به‌طور خاص در کارهای حزبی فعال می‌باشند. جایگاه‌های سیاسی طیف گسترده‌ای از تصمیم‌گیرندگان حوزه‌های مختلف را در بر می‌گیرد و از مدیران ارشد محلی تا مدیران اجرایی یا قانون‌گذاران منطقه‌ای و مدیران دولتی را شامل می‌گردد.[3] برخی از فرماندهان ارشد نظامی همچون کلانترها نیز بعنوان سیاست‌مدار شناخته می‌شوند.[4]

نطق و نگارش

سیاستمداران اغلب سخنور هستند. آنها همچنین به خبرگی در استفاده از رسانه ها شناخته شده‌اند.[5] سیاستمداران قرن نوزدهم استفاده کلانی از روزنامه‌ها، مجلات، اعلامیه‌ها و همچنین پوستر نمودند.[6] در قرن بیستم آنها وارد کار با رادیو و تلویزیون شدند و تبلیغات گران‌قیمتی در دوران‌های انتخابات انجام دادند.[7] در قرن بیست و یکم سیاستمداران به شدت درگیر کار با رسانه‌های اجتماعی در اینترنت و تلفن‌های هوشمند شدند.[8]

شایعه معمولا نقش ویژه ای را در سیاست بازی کرده است. شایعات منفی در باره مخالفان اغلب مؤثر تر از شایعات مثبت در باره نفرات خودی بوده است.[9]

بوروکراسی و غنایم

پس از انتخاب سیاستمدار یک مقام حکومتی می‌شود و در مقابل بوروکراسی (دیوان سالاری) دائم غیر سیاستمداری قرار می‌گیرد. از نظر تاریخی، بین اهداف بلند مدت هر یک از طرف‌ها تضادهای ظریف ایجاد می‌شود.[10]

در سیستم های مبتنی بر پشتیبانی مانند ایالات متحده و کانادا در قرن نوزدهم، سیاستمداران برنده سیاستمداران محلی را که پایگاه پشتیبانی آنها بوده اند جایگزین بوروکراسی می کنند (سیستم غنائم).اصلاح خدمات مدنی برای زدودن فسادی که در خدمات دولتی بود به وجود آمد.[11] این سیستم غنائم در بعضی کشورهای کمتر توسعه یافته به شدت برقرار است.[12]

حرفه‌ای بودن

ماتوزی و ماریو استدلال می‌کنند که در دمکراسی مدرن سیاستمداران به‌طور معمول یکی از این دو مسیر را طی می‌کنند. یک گروه سیاستمداران حرفه‌ای هستند که سیاستمدارانی هستند که در قسمت سیاسی کار می‌کنند تا زمانی که بازنشسته شوند. گروه دوم «حرفه ای‌های سیاسی» هستند. اینها سیاستمدارانی هستند که در کنترل نمودن بوروکراسی‌های خاص شهرت می‌یابند، آنگاه سیاست را برای یک کار پر درآمد در بخش خصوصی ترک می‌کنند، و در این کار از آشنایان سیاسی‌شان بهره می‌گیرند.[13]

کیسینجر، نیکسون، فورد، هیگ در دفتر بیضی مشغول گفتگو برای نامزدی فورد برای معاون رئیس جمهور هستند.

ویژگی ها

محققین متعددی ویژگی های سیاستمداران را مطالعه کرده اند و سیاستمداران محلی و کشوری را با یکدیگر قیاس کرده اند.آنها همچنین لیبرال ترین آنها را با محافظه کارترین مقایسه کرده و موفق ترین و کم توفیق ترین آنها در انتخابات را سنجیده اند.[14] در سالهای اخیر توجه ویژه ای بر مسیر حرفه ای زنان سیاستمدار گذاشته شده است.[15] یک مثال « سوپر مادر» (مادر ویژه) در سیاست های امریکای لاتین است.[16]

بسیاری از سیاستمداران توانمندی بخاطر سپردن هزاران اسامی ، چهره ها و همچنین خصوصیات افراد را دارا می باشند. این یک برتری در حرفه است که برای آنها بیشتر از یک قد دومتری برای یک بسکتبالیست ارزش دارد. ٰرؤسای جمهور امریکا جرج دابلیو بوش و بیل کلینتون به حافظه قوی شان معروف بودند.[17][18]

انتقاد

منتقدان بسیاری سیاستمداران را بخاطر دوری آنها از مردم زیر انتقاد می برند. از مواردی که روی ان انگشت گذاشته ی شود یکی شیوه فرمال و رسمی صحبت کردن سیاستمداران است که بعضا مملو از بیانات خوش بینانه و استعاره ای است که به نوعی صحبت را مبهم کرده و به سردرگمی و گمراهی شنونده می افزاید. [19]

در نظر عام سیاستمداران به عنوان اشخاصی بیروح، خودبین، بی کفایت و فاسد محسوب می شوند که در مقابل کالا یا خدماتی که ارائه می دهند پول می گیرند تا اینکه کارشان را برای خاطر عامه بگذارند.[20] سیاستمداران در بعضی کشورها به عنوان مورد تنفرترین حرفه ای ها شناخته می شوند.[20]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «گیمر» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ واژهٔ اصلی؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ سیاستمدار)
  2. «سیاستگر، سیاستمدار» [علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «politician, politico»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ سیاستگر)
  3. "politician - Webster's New World College Dictionary". Yourdictionary.com. 2013-05-21. Retrieved 2013-06-26.
  4. Grant, Grant, Donald Lee, Jonathan (2001). The Way It Was in the South: The Black Experience in Georgia. University of Georgia Press. p. 449. ISBN 978-0820323299.
  5. ظهور شبکه‌اجتماعی و تحول جدی در سیاست جهانی
  6. Robert J. Dinkin, Campaigning in America: A History of Election Practices (1989) online
  7. Kathleen Hall Jamieson and Keith Spillette, The Press Effect: Politicians, Journalists, and the Stories that Shape the Political World (2014)
  8. Nathaniel G. Pearlman, Margin of Victory: How Technologists Help Politicians Win Elections (2012) online
  9. David Coast and Jo Fox, "Rumour and Politics" History Compass (2015), 13#5 pp 222-234.
  10. Joel D. Aberbach, Robert D. Putnam, and Bert A. Rockman, eds., Bureaucrats and politicians in western democracies (Harvard University Press, 1981)
  11. David A. Schultz, and Robert Maranto, eds., The politics of civil service reform (1998).
  12. Morris Szeftel, "Political graft and the spoils system in Zambia—the state as a resource in itself." Review of African Political Economy 9.24 (1982): 4-21.
  13. Andrea Mattozzi and Antonio Merlo, "Political careers or career politicians?." Journal of Public Economics 92#3 (2008): 597-608.
  14. Timothy S. Prinz, "The career paths of elected politicians: a review and prospectus." in Shirley Williams and Edward L. Lascher, eds. Ambition and beyond: career paths of American politicians (1993) pp: 11-63.
  15. Elina Haavio-Mannila and Torild Skard, eds. Unfinished Democracy: women in Nordic politics (2013)
  16. Elsa M. Chaney, Supermadre: Women in Politics in Latin America (University of Texas Press, 2014).
  17. Iwan W. Morgan (2010). Assessing George W. Bush's Legacy: The Right Man?. p. 45. ISBN 9780230114333.
  18. James E. Mueller (2008). Tag Teaming the Press: How Bill and Hillary Clinton Work Together to Handle the Media. p. 32. ISBN 9780742563926.
  19. Invitation to Critical Thinking - Page 319, Vincent E. Barry - 2007
  20. Arnold J. Heidenheimer and Michael Johnston, eds. Political corruption: Concepts and contexts (2011).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.