حکمت الاهی

حکمت الاهی یا یزدان‌خِرَد[1] (انگلیسی: Theosophy) از واژه یونانی θεοσοφία تئوسوفیا، با ترکیب θεός (تئوس به معنی خدا[2]) + σοφία (سوفیا به معنی خرد) در مجموع به معنی خرد یا فرزانگی خداوند است که به سیستم‌های فلسفه علوم خفیه یا دانش جستجوی مستقیم اسرار وجود و طبیعت اشاره دارد که به‌طور ویژه طبیعت وجود یزدانی، خدایی یا الوهیت را مورد توجه قرار می‌دهد. تئوسوفی بخشی از زمینه گسترده‌تر علوم خفیه است که به یک دانش یا خرد مخفی اشاره می‌کند که رستگاری و روشنگری شخصی را ارائه می‌کند. شخص تئوسوفر در پی فهمیدن اسرار جهان و پیوندهایی که جهان، انسانیت و وجود خدایی را به هم پیوند می‌دهند می‌گردد. هدف تئوسوفی پژوهش ریشه و اصل وجود خدایی، انسانیت و جهان است. از پژوهش عناوین، تئوسوفرها سعی می‌کنند توضیحی همسان و مرتبط از هدف و ریشه جهان را بیابند.

نام تئوسوفی در زمان حاضر اغلب برای اشاره به دکترین یا آموزه‌های فلسفی-مذهبی انجمن تئوسوفی که در سال ۱۸۷۵ در نیویورک به دست هنری استیل الکت با همکاری ویلیام کوان جادج و هلینا بلاواتسکی تأسیس شد استفاده می‌شود. شاهکار بلاواتسکی (یکی از کارهای پایه‌ای این تئوسوفی) در سال ۱۸۸۸ با عنوان آموزهٔ سری منتشر شد.[3] سازمان‌ها و جوامع تئوسوفی در ۵۲ کشور به فعالیت ادامه دادند و تئوسوفی در توسعه و رشد دیگر تحرکات عرفانی، فلسفی و مذهبی تأثیر گذاشت.

نکات

    منابع

    1. فرهنگ علوم انسانی، داریوش آشوری.
    2. LIddell and Scott: Greek-English Lexicon.
    3. Blavatsky, Helena (۱۸۸۸). The Secret Doctrine: The Synthesis of Science, Religion, and Philosophy. London: The Theosophical Publishing Company.

    پیوند به بیرون

    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ حکمت الاهی موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.