ام (هندوئیسم)

اُم (ॐ) (در دیواناگری: ओं oṃ، औं auṃ، ओ३म् om)، یک مانترا و واژه عرفانی سانسکریت مربوط به دین هندوئیسم (و کشور هند) است که در آیین‌های درمه دیگری همچون بوداگرایی، ساناتانی و جینیسم نیز مقدس شناخته می‌شود. هجای آن را با نام اُمکارا (ओंकार oṃkāra) یا آومکارا (औंकार auṃkāra) نیز می‌شناسند که به معنی هجای اُم است و در سانسکریت آنرا پراناوا (praṇava) می‌خوانند که به صدای جهان معروف است.

نماد اُم در دیواناگری.

اُم را به صورت ओ३म् با تلفظ ō̄m نیز می‌نویسند که در تلفظ، ३ را به اندازه سه هجا می‌کشند. اُم در ابتدای بیشتر متون مذهبی هندوئیسم وجود دارد و معمولاً خواندن وداها با اُم شروع شده و با آن نیز پایان می‌یابد و در ابتدای داعاها یا مانتراها نیز آن را به زبان می‌آورند.

برخی معتقدند که ام برگرفته از صدای ناشی از انفجار مهیب در ابتدای خلقت هستی و سرآغاز زندگی دنیوی است، و به این ترتیب به خالق جهان نظام مند و قدرت لایتناهی اشاره میکند و به نوعی فراخواندن قدرت لایزال الهی حاکم بر این جهان است.