کلیبر

کَلِیبَر یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان کلیبر است. .[1] در دهه پنجاه کلیبر شهر کوچکی بود که کمتر از ۵۰۰۰ نفر جمعیت داشت.[2] سرشماریهای سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ جمعیت شهر را، به ترتیب، ۹۰۳۰ نفر[3] و ۹۸۸۷ نفر[4] گزارش کرده‌اند. این شهر در ۶۳ کیلومتری شمال غرب اهر، ۲۱۰ کیلومتری شمال شرق تبریز و ۸۱۲ کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده‌است. کلیبر دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و سراسر پیرامون این شهر را جنگل‌های تنک و مراتع پوشانیده‌است. شهر، بعلت نزدیک بودن به قلعه بابک و قرار گرفتن در کانون ذخیره‌گاه زیست‌کره منطقه ارسباران، در دهه اخیر از نظر گردشگری توسعه چشمگیری یافته‌است.

کلیبر؛ اردیبهشت ۱۳۹۲.
کلیبر؛ اردیبهشت ۱۳۹۲.
کلیبر؛ آبان ۱۳۹۲.
کوه‌های غرب شهر؛ آبان ۱۳۹۲
زغال اخته.
رود «کلیبر چایی»، که از داخل شهر عبور می‌کند، باغهای زغال اخته را آبیاری می‌کند.
قلعه بابک مقر بابک خرمدین در طی مقاومت طولانی او در مقابل اعراب.
نمایی دور از مراتع آقداش در اواسط خرداد.
روستای ییلاقی علی‌آباد (کلیبر).
تاسیسات آب‌درمانی متاللی
کلیبر
کشور ایران
استانآذربایجان شرقی
شهرستانکلیبر
بخشبخش مرکزی
مردم
جمعیت۹،۳۲۴ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۱۱۱
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۱۱۹۹
کلیبر

پیشینه

کلیبر، که در نوشته‌های وقایع نگاران اسلامی تحت عنوان بذ یا بذین شناخته می‌شود،[5] پایگاه بابک خرمدین[6] بود. او در سال ۸۱۶ میلادی علیه خلافت اسلامی قیام کرد و در سال ۸۳۶ میلادی از افشین[7] شکست خورد و کلیبر به دست اعراب افتاد.[8] حوادث دوران مقاومت دو دهه‌ای بابک کلیبر را در کانون توجه مورخین مسلمان قرار داد.

مروج‌الذهب و معادن‌الجوهر، نوشته علی بن حسین مسعودی، نخستین کتابی است که در مورد کلیبر مطلبی نوشته‌است. مسعودی می‌نویسد، در ناحیه بذین با مریدان جاودان، پسر شهرک، قیام کرد.[9] بعد از یک سری شکستها بابک در موطن خود محاصره شد … بذین که زادگاه او بود، حالیه در ۳۲۳ هجری، هنوز مملکت بابک نامیده می‌شود.[10][11][12] در کتاب «مسالک و الممالک» ابن حوقل از کلیبر سخنی به میان نیامده است ابن حوقل از مکانی بن نام "سیاه کوه" اسم می‌برد، که در مجاورت آن نسلی از "ترکان" زندگی می‌کردند.[13] اما بنظر می‌آید که سیاه کوه مذکور با منقیشلاق (Manghishlaq) در سواحل شمال شرقی دریای خزر یکی باشد.[14]

ابن اثیر در کتاب الکامل فی التاریخ صفحات زیادی را به کلیبر اختصاص داده‌است.[15] نوشته او چنین آغاز می‌شود، آغاز به پا خواستن بابک به سال ۲۰۱ بوده‌است. پایتخت او شهر بذ بود و از سپاهیان خلیفه بسیاری را کشته بود.

یاقوت حموی هشتصد سال پیش کلیبر را اینگونه توصیف می‌کند، بذ: جایی در بین آذربایجان و اران. بابک خرمدین، که علیه معتصم شورش کرد، از اینجا برخاسته است. دو بیت زیر از باختری در این باره شناخته شده‌است:

خداوند نگهدار تو باد ای جنگجوی ترسناک، که در زمان بابک دروازه کفار را واژگون کردی.

این تو بودی که شهر بذ را گرفتی و شرمی چنان فاحش را پوشاندی.

در نزدیکی بذ، به گفته «مؤثر» شاعر مکانی است به ابعاد سه فرسنگ؛ هنگامی که در آنجا نام خدا گفته شود آوایی نامرئی جواب گوید. از اینجاست که سرخ جامگان، که خرمدین نیز نامیده می‌شود، به رهبری بابک قیام نمودند؛ و در اینجاست که آن‌ها منتظر «مهدی» بودند. در پایین‌تر رودی بزرگ جاری است که آب آن مزمن‌ترین تبها را علاج می‌کند. رود ارس در مرز جاری است. در این ناحیه انارهایی با زیبایی بینظیر، انجیر، و انگور به عمل می‌آید، که آن را در تغارها خشک می‌کنند چرا که آفتاب همواره پشت ابری ضخیم پنهان است. اهالی از آب تکه‌های کوچک طلای سرخ جمع می‌کنند که اگر به حساب خورده شود زنان را فربه می‌کند.[16] احتمال دارد وصف رود شفابخش اشاره‌ای به چشمه‌های آب گرم روستای متاللی باشد.

حمدالله مستوفی در نیمه قرن هشتم هجری چنین می‌نویسد، قصبه‌ای است در میان بیشه افتاده و کوهستان بزرگ و قلعه نیکو دارد، و در پای آن قلعه رودی روان است هوایش معتدل است و آبش از رود مذکور و حاصلش قلعه و انگور و میوه باشد، و مردمش از ترک و تالش ممزوج اند و شافعی مذهب. حقوق دیوانیش مبلغ سه هزار دینار بر روی دفتر است.[17] در توضیحی که مترجم فرانسوی کتاب یاقوت آورده به جای تالش کلمه مغول را آورده‌است که با توجه به زندگی مستوفی در زمان ایلخانان قابل قبول تر است.[18]

همچنانکه به دوران اخیر نزدیک می‌شویم نوشته‌ها در مورد کلیبر کمتر می‌شود. در کتابهایی که به تاریخ ارسباران اختصاص دارند، اشاراتی کوتاه به تاریخ معاصر کلیبر می‌شود. چهار کتاب زیر مراجع مفیدی هستند:

  • قدیمترین سند معتبر کتاب «تاریخ ارسباران» نوشته سرهنگ حسین بایبوردی است.[19] متأسفانه این کتاب به راحتی قابل دسترس نیست.
  • کتاب «تاریخ و جغرافیای ارسباران» اثر حسین دوستی[20] که پس از انقلاب اسلامی چاپ شده در مورد این منطقه اطلاعات بیشتر و جدیدتری در اختیار علاقه مندان قرار می‌دهد.
  • کتاب «تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر»، نوشته ناصر صدقی[21] کتابی مجمل است و به طریقه‌ای علمی نوشته شده‌است.
  • کتاب «نامه ارسباران»، نوشته سیدرضا آل‌محمد،[22] که در چهار جلد منتشر شده‌است، ظاهراً کتاب جامعی است.[23]

هویت فرهنگی

زبان

زبان گفتاری مردم ترکی آذربایجانی است که متعلق به شاخه غربی گره جنوبی - غربی (اغوز) خانواده زبان‌های ترکی می‌باشد.[24] اغلب مردم، بعلاوه، با زبان فارسی آشنایی دارند.

دین

اکثریت مردم پیرو مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند. تعداد قابل توجّهی از اهالی پیروان اهل حق (گوران در زبان آذری) هستند. همه گوران‌ها در اصل متعلق به طایفه شاملو هستند. این طایفه یکی از ارکان عمدهٔ قزلباش‌ها در عهد شاه اسماعیل بود.[25]

موسیقی
نوشتار اصلی: عاشیق

دیدی گذرم باز به این خطه نیفتاد Bəlkə bu yerlərə birdə gəlmədim

ای قلهٔ مه گرفته بدرود، duman səlamət qal dağ səlamət qal

ای آبفشان فلک و آب روانش، arxamca su səpir göydə bulutlar

وی گرمی تیر ماه بدرود! leysan səlamət qal yağ səlamət qal

این ابیات آغازین آوازی معروف، سروده محمد آراز،[26] نمونه‌ای است از آوازهای عاشیقی که در هماهنگی با طبیعت ویژه قره داغ ساخته شده‌اند. عاشیقها در ساخت آوازهای خود از احساسات مربوط به کوچ ایلات بین ییلاق و قشلاق الهام می‌گیرند؛ و بدینسان، کلیبر با قرار گرفتن در مسیر کوچ سالیانه عشایر جایگاه مناسبی است برای تکامل موسیقی عاشیقی.

پتانسیل گردشگری کلیبر

جیمز موریر، مؤلف «ماجراهای حاجی بابای اصفهانی»،[27] به نقل از یک مهندس انگلیسی که بقصد جایابی برای ذوب آهن[28] دویست سال پیش از کلیبر دیدن کرده، شهر را چنین توصیف می‌کند، "کلیبر… قبلاً مکانی در خور توجه بوده‌است. باغ‌های وسیع جنگلی از درختان میوه درست کرده‌است، جنگلی که در آن درختان گردو به ابعادی باور نکردنی رشد کرده‌اند …"[29] اخیراً، یک گردشگر کانادایی کلیبر را اینگونه توصیف می‌کند، "شهری دورافتاده و خواب آلود در میان کوه‌های سر به فلک کشیده‌ای که قله‌هایشان در زیر مه غلیظ از دیده پنهان شده‌اند. … مکانی است عالی؛ به طراوت و سر سبزی انگلیس و ورای ذهنیت ما از طبیعت کویری و خشک ایران.[30]

آثار گرد شگری در اقتصاد محل هنوز آشکار نشده‌است. گردشگران ترجیح می‌دهند در چادرها بمانند و از غذاهای کنسروی، که همراه آورده‌اند، بخورند. نتیجه به جا گذاشتن زباله در کنار جاده‌ها و، احیاناً، تخریب مراتع و مزارع روستائیان است. انتظار می‌رود گروهی از مهاجرین پیشین و ثروتمند با ساختن هتلها و جذب گردشگران اهل حساب به اقتصاد محل نفع برسانند. در سال‌های اخیر فرمانداری کلیبر با برگزاری جشنواره انار و زغال اخته برای ترویج تولید تجاری و بازاریابی این میوه‌ها تلاش کرده‌است.[31] در اخبار منتشره اغلب بر جنبه‌های جذب گردشگری این جشنواره‌ها تأکید می‌شود.

اقامتگاه گردشگری نوری

اقامتگاه گردشگری نوری

این اقامتگاه در 6 کیلومتری کلیبر(روستای صومعه) در قلب جنگلهای ارسباران، مکانی بسیار زیبا با چشم انداز بی نظیر جنگل در خدمت گردشگران عزیز می باشد.این مجموعه با تمام امکانات رفاهی دارای استخر شنا و طبیعتی بکر و بی نظیر بستری مناسب را برای طبیعت گردی،جنگلنوردی و کوهنوردی را در دل جنگل برای گردشگران عزیز فراهم ساخته است.

قلعه بابک (قلعه بذ)

قلعهٔ بابک، بنا شده در بالای کوهی به ارتفاع ۲۳۰۰ متر، در حدود سه کیلومتر از شهر قرار دارد. قلعهٔ از زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از اسم بابک خرمدین، رهبر مقابله با مهاجمین عرب تا سال ۸۹۳ میلادی، گرفته‌است.[32]


قلعه پیغام (روستای پیغام)

قلعه‌ی پیغام (پیکان) در کنار جاده‌ی اهر به کلیبر واقع شده و فاصله‌ی قلعه‌ی پیغام از کلیبر ۱۳ و از قلعه‌ی بابک ۱۸ کیلومتر است. قلعه‌ی پیغام بر روی تپه بنا شده است. کوه پیغام دارای پرتگاه‌هایی خطرناک است که در اثر فرسایش و ساییدگی طبیعی به شکل ایوان‌های بزرگ و کوچک با دیواره‌های صخره‌ای درآمده و با استفاده از این موقعیت طبیعی، بر روی سکوهای آن، در سه ردیف، استحکامات مختلفی ساخته شده است. قلعه‌ی پیغام در معبر رودخانه‌ی «دره رود» قرار دارد. معماری قلعه‌ی پیغام و سنگ لاشه‌ی به کار رفته در آن و نیز سفال‌های به دست آمده از محل، نشان می‌دهد که قلعه‌ی پیغام از استحکامات دوره‌ی پیش از اسلام به ویژه اشکانیان بوده است. قلعه‌ی پیغام که تا قلعه‌ی بابک ۱۸ کیلومتر فاصله دارد، احتمالاً در قرن‌های اولیه‌ی اسلام به عنوان یکی از پایگاه‌های بابک خرمدین مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

ییلاق‌های عشایر ارسباران

یک تحقق اخیر سه نقطه را با بالاترین قبلیت گردشگری مشخص کرده‌است.[33] این سه مکان، که در مجاورت جاده کلیبر - عاشقلو (مسیر عباس‌آباد- آینالو - وایان) قرار گرفته‌اند، عبارتند از قلعه بابک (قلعه بذ)، مکیدی دره سی و آینالو. البته، مکان‌های زیادی وجود دارند، که علیرغم شناخته بودن به مردم محل، هنوز مورد توجه گردشگران قرار نگرفته‌اند. برای مثال، تاکنون از پتانسیل گردشگری ییلاق‌های عشایر ارسباران صرفنظر شده‌است. در طی ماه‌های گرم سال این مکانها علاوهٔ بر زیبایی طبیعی امکان مشاهده زندگی ساده و سنتی عشایر را فراهم می‌کنند.

نزدیکترین ییلاق فعال به کلیبر اتراقگاه ایل بسطاملو در مراتع بین روستای شجاع آباد و قلعه بابک (قلعه بذ) است. از معروفترین ییلاق‌های نسبتاً نزدیک می‌توان از کوه‌های روستای علی‌آباد (کلیبر), چپرلی و آقداش نام برد. فاصله این مراتع از شهر با ماشین کمتر از نیم ساعت است.

زغال اخته، سمبل هویت اقتصادی کلیبر

کلیبر، به خاطر قرار گرفتن در میان کوه‌های بلند، دارای آب و هوای خاصی است که مشخصاً برای بار آوری زغال اخته مناسب است. می‌توان ادعا کرد که «زغال اخته» سمبلی از هویت اقتصادی کلیبر است. در اواخر تابستان میوه‌های رسیده در اغلب دکان‌های اطراف خیابان‌های اصلی شهر به فروش می‌رسد. بوی رسیدگی این میوه‌ها و منظرهٔ زنبورهای نشسته بر طبق‌های پر از میوه، خاطرهٔ ذهنی دلپذیری است که مسافران از شهر به یاد می‌سپارند. از طرفی دیگر، ساکنان محل منظرهٔ شکوفه‌های زرد رنگ درختان زغال اخته در نیمهٔ دوم فصل زمستان را به مثابهٔ نشانی از رستاخیز سالیانهٔ طبیعت گرامی می‌دارند.

باغداران کلیبری، مازاد محصول زغال اختهٔ خود را برای عرضه در کارخانجات صنایع تبدیلی کشاورزی به تهران و سایر شهرهای بزرگ می‌فرستند. در خود شهر، خشکه و برگهٔ زغال اخته توسط کدبانوان کلیبری در پخت آش رشته استفاده می‌شود. متأسفانه، در رستوران‌های سطح شهر، این واریته آش رشته عرضه نمی‌شود. اخیراً برخی فرآورده‌های زغال اخته از جمله؛ لواشک، ترشی، ژله، شربت، برگه و خشکهٔ زغال اختهٔ کلیبر، با بست‌ه بندی شیک و بهداشتی، به بازار آمده‌است. جشنوارهٔ سالیانه زغال اخته، که با هدف جذب گردشگر به منطقه سازمان داده می‌شود، تأکیدی است بر اهمیت این میوه در هویت اقتصادی شهر کلیبر.[34]

تأسیسات آب‌درمانی متعلق

بنا به نوشته روزنامه دنیای اقتصاد، تأسیسات آب‌درمانی کلیبر که در تیر ماه ۱۳۹۲ راه اندازی شد، بزرگ‌ترین مجتمع آب درمانی کشور است. این مجتمع در زمینی به وسعت ۱۲٬۸۷۰ متر مربع در فاز اول احداث شده که شامل استخرهای سرپوشیده با سقف متحرک زنانه، مردانه، سونا و جکوزی، مجموعه رستوران، بوفه، کافی شاپ، سالن‌های ورزشی، بدنسازی، فضای بازی کودکان، رختکن‌های مجهز، پارکینگ و نمازخانه به علاوه واحدهای تجاری می‌باشد.[35]

اطلاعات بیشتر

دانشگاه آزاد واحد کلیبر تا مقطع کارشناسی ارشد دانشجو تربیت می‌کند. متأسفانه، سایت اینترنتی دانشگاه[36] اطلاعات زیادی در مورد جزئیات فعالیت آموزشی و تحقیقی این مؤسسه منتشر نکرده‌است. اخیراً گروهی از جوانان کلیبری با انتشار وب‌سایتی با نام سئحراما[37] به معرفی این شهرستان در فضای مجازی و نشر اخبار و رویدادهای این شهرستان پرداخته‌اند. از افتخارات این شهرستان میتوان به امیرحسین ناموری اشاره کرد.

منابع
  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران:». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۴.
  2. «لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ نوامبر ۲۰۱۳.
  3. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  4. «نگاهی به شهرستان کلیبر:جمعیت». استانداری آذربایجان شرقی. دریافت‌شده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۳.
  5. "BAḎḎ". iranicaonline. Encyclopaedia Iranica. August 19, 2011.
  6. "BĀBAK ḴORRAMI". iranicaonline. Ecncyclopedia Iranica. August 18, 2011.
  7. "AFŠĪN". iranicaonline. Encycloppaedia Iranica. July 28, 2011.
  8. K. Farrokh, Iran at War: 1500-1988, 2011, Osprey Publishing
  9. ‘Alī ibn al-Husayn al- Mas‘Ūdī, Pavet de Courteille, Les Prairies d'or de Maçoudi, 1873, Paris, vol. 7, p. 62
  10. ‘Alī ibn al-Husayn al- Mas‘Ūdī, Pavet de Courteille, Les Prairies d'or de Maçoudi, 1873, Paris, vol. 7, p. 123
  11. «نگاه شما: تصاویر زیبا از طبیعت کلیبر».
  12. سحر فکردار. «با تو از بهشت آذربایجان و ایران می‌گویم».
  13. Abu-'l-Qāsim Ibn-ʻAlī Ibn-Ḥauqal, The Oriental Geography of Ebn Haukal, an Arabian Traveller of the Tenth Century, London, 1800 pp.184-185.
  14. Kevin Alan Brook, The Jews of Khazaria, 2006, Rowan and Littlefield Publishers, pp. 152-153
  15. عز الدین ابن اثیر، تاریخ کامل، ۱۳۸۱، تهران، جلد نهم، صص. ۳۹۸۲–۴۰۱۲.
  16. Yaqut ibn 'Abd Allah al-Rumi al-Hamawi, Charles Adrien Casimir Barbier de Meynard, Dictionnaire géographique, historique et littéraire de la Perse et des contrees adjacentes, 1851, Paris, pp. 87-88
  17. نزهةالقلوب، حمدالله مستوفی، به کوشش محمد دبیر سیاقی ، انتشارات کتابخانه طهوری، چاپ اول، تهران، ۱۳۳۶، ص. ۹۶.
  18. Yaqut ibn 'Abd Allah al-Rumi al-Hamawi, Charles Adrien Casimir Barbier de Meynard, Dictionnaire géographique, historique et littéraire de la Perse et des contrees adjacentes, 1851, Paris, p. 493
  19. سرهنگ حسین بایبوردی، "تاریخ ارسباران"، ابن سینا، تهران ۱۳۴۱
  20. حسین دوستی، تاریخ و جغرافیای ارسباران، انتشارات احرار، تبریز، 1373
  21. ناصر صدقی، تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر، ۱۳۸۸، تبریز، نشر اختر.
  22. سیدرضا آل‌محمد، نامه ارسباران، ۱۳۹۱، تهران، کتابخانه موزه و اسناد مجلس شورای اسلامی.
  23. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۱۴.
  24. Concise Encyclopedia of Languages of the World, 2010, Elsevier, p. 110-113
  25. نورمحمد عسگری، تشیع سرخ، ۱۳۹۱، شرکت کتاب، وستوود، ص. ۴۳.
  26. محمد آراز، بلکه بویئرلره بیرده گلمه‌دیم، ۱۳۸۹، تبریز، نشر اختر
  27. James Morier,The Adventures of Hajji Baba of Ispahan, 2005, Cosimo Inc.
  28. محمود، محمود، تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن ١٩ میلادی، تهران ، انتشارت اقبال، ج. ۵
  29. James Morier, A Second Journey through Persia, Armenia, and Asia Minor<ref
  30. Jamie Maslin, "Iranian Rappers and Persian Porn: A Hitchhiker's Adventures in the New Iran", 2009.
  31. http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13920621000144
  32. P. L. Baker and H. Smith, Iran, 2009, Bradet Trvel Guids, p. 141
  33. Neda Mohseni, Shahram Roostaei, Arasbaran ecotourism potential assessment whit emphasis on the scientific and additional values, International Research Journal of Applied and Basic Sciences. (2012) 3:1143-1147
  34. «دومین جشنواره زغال اخته در کلیبر برگزار می‌شود».
  35. «بزرگترین مجتمع گردشگری آب درمانی ایران در روستای آبش احمد کلیبر».
  36. http://www.iau-kaleybar.ac.ir/
  37. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ اوت ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۵.

جستارهای وابسته
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای کلیبر دارد.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کلیبر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.