ذخیره‌گاه زیستکره
ذخیره‌گاه زیستکره، مناطق حفاظت‌شده طبیعی-زیستی بین‌المللی هستند که علاوه بر حفاظت، دستاوردهایی نظیر ارائه سایتهای مطالعاتی کم‌نظیر به دانشمندان و تجربه مهارت انسان در پشتیبانی از توسعه پایدار را نمایان می‌سازند. اعلام ذخیره‌گاه‌های زیست کره برای جلوگیری از تغییرات برگشت‌ناپذیر و بهره‌برداری ناپایدار از منابع طبیعی، در عین نیاز به بهره‌برداری از طبیعت (باتوجه به رشد روزافزون جمعیت) شکل گرفته‌است و به یکی از تقسیم بندیهای مهم حفاظتی جهان بدل شده‌است.[1]
این مناطق حفاظت شده از طرف یونسکو تحت پوشش دفتر شورای هماهنگی بین‌المللی برنامه انسان و کره مسکون (MAB) قرار دارند. از آغاز اجرای آن (دهه ۱۹۶۰ میلادی) تاکنون ۵۵۳ ذخیره گاه زیستکره در ۱۰۷ کشور جهان به ثبت رسیده‌است.[2]
برنامه انسان و زیستکره
در سال ۱۹۷۱ سازمان جهانی یونسکو با توجه به نیاز کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته، برنامه‌ای تحت عنوان انسان و زیستکره (MAB) در سطح جهانی به مرحله انجام درآورد، جلسات شورای هماهنگی هر دو سال یکبار و اجلاس‌های عمومی و منطقه‌ای نیز در فاصله دو سال به‌طور مرتب تشکیل می‌گردد. برنامه انسان و زیستکره دارای ۱۴ طرحهایی جهت معرفی و حفاظت از ذخیره‌گاه‌های زیستکره می‌باشد.[3]
جستارهای وابسته
منابع
- ذخیره گاه زیست کره چیست؟ سایت تورهای طبیعت گردی البرز
- پس از ۳۴ سال دو ذخیره گاه جدید زیستکره ایران در فهرست جهانی ثبت شد: دنا و تنگ صیاد در فهرست یونسکو بایگانی‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine روزنامه مردمسالاری، نسخه شماره ۲۲۸۷–۱۳۸۸/۱۱/۱۷.
- جمالی، ویکتوریا: برنامه انسان و کره مسکون. در: مجله «محیط‌شناسی» سال ۱۳۵۵ - شماره ۶. صص ۱۷۷ تا ۱۸۰
| ذخیره‌گاه‌های زیستکره |  اثر طبیعی ملی دماوند  پارک ملی لار  دریاچه گهر (حفاظتٰشده اشترانکوه)  اثر طبیعی ملی علمکوه  پارک ملی دریاچه ارومیه  اثر طبیعی ملی قله سبلان  اثر طبیعی ملی لالههای واژگون  ذخیره‌گاه زیستکره دریاچه هامون  منطقه حفاظت‌شده جنگل حرا  منطقه حفاظت‌شده توران  پناهگاه حیات وحش دریاچه زریبار  اثر طبیعی ملی غار علیصدر  منطقه شکارممنوع تالاب استیل | |
|---|---|---|
| مناطق چهارگانه | ||
| مناطق شکارممنوع |
| |
محیط زیست بر پایه کشور • محیط زیست ایران | ||