منطقه حفاظت‌شده پرور

در سال ۱۳۴۶ توسط شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید حکومت وقت، منطقه پرور که در آن زمان از توابع شهرستان ساری بوده به عنوان منطقه حفاظت شده مصوب شد. البته حدود و ثغور این منطقه چندین بار مورد تجدید نظر قرار گرفته‌است و محدوده فعلی، مطابق با مصوبه سال ۱۳۵۵ از آن تاریخ تا به امروز بدون تغییر مانده‌است.

منطقه حفاظت شده پرور، از مناطق حفاظت شده شهمیرزاد است و در فاصله 50 کیلومتری شمال مهدیشهر قرار دارد. وسعت این منطقه ۶۴٬۸۴۴ هکتار است.[1]

این منطقه که در البرز شرقی واقع شده از شمال به شهرستان ساری و شهرستان سوادکوه، از جنوب به شهرستان مهدیشهر، از شرق به شهرستان دامغان و از غرب به شهرستان فیروزکوه محدود شده‌است. موقعیت جغرافیایی آن از ۵۳ درجه و ۲۳ دقیقه تا ۴۸ دقیقه در طول جغرافیایی و ۳۵ درجه و ۵۳ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۱۰ دقیقه در عرض جغرافیایی است.[2]

منطقه حفاظت شده پرور تحت تأثیر آب و هوای شمال البرز و شرایط جوی فلات مرکزی ایران است. نرخ بارش آن از شمال به جنوب و از شرق به غرب کاهش پیدا می‌کند. این منطقه دارای رودخانه دائمی است که در خارج از منطقه از قله نیزوا سرچشمه گرفته و پس از حرکت از سمت غرب و شمال از آن خارج می‌شود و یکی از شاخه‌های رودخانه تجن را تشکیل می‌دهد.[2] بخش‌های وسیعی از منطقه حفاظت شده پرور را جنگل‌های ارس (گیاه) و هیرکانی دربر گرفته‌است.

روستاهای رودبارک،پرور، کاورد، تمام، تلاجیم، فینسک و ملاده در آن قرار دارند. چشم‌اندازهای طبیعی، انواع گونه‌های جانوری شامل خرس، گربه وحشی، ییلاق‌های متعدد، انواع گیاهان دارویی و بناهای تاریخی گوناگون و کاخ ابراهیم‌خان در ملاده از جاذبه‌های گردشگری منطقه است.[3]

• تصویری از محدودهٔ منطقه حفاظت‌شدهٔ پرور (در کنار منطقه حفاظت‌شده هزارجریب، پناهگاه حیات وحش دودانگه و چهاردانگه و پارک ملی کیاسر)