شهرستان چالوس

شهرستان چالوس از شهرستان‌های استان مازندران ایران است. مرکز این شهرستان شهر چالوس می‌باشد.این شهرستان از شرق به شهرستان نوشهر، از جنوب به شهرستان کرج و از غرب و جنوب غرب با شهرستان‌های عباس آباد و کلاردشت همجوار است.

شهرستان چالوس
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
مرکز شهرستانشهر چالوس
سایر شهرهاچالوس، هچی‌رود، مرزن آباد
بخش‌هامرکزی، مرزن آباد
اداره
فرماندارمحمد ناصر زندی
مردم
جمعیت۱۱۶٬۵۴۲ نفر[1]
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۱

جمعیت این شهرستان طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، ۱۱۶٬۵۴۲ نفر بوده که متشکل از ۳۹٬۱۰۵ خانوار است.[2] این شهرستان دارای دو بخش (مرکزی و مرزن آباد) ، چهار دهستان و سه شهر تابعه‌ (چالوس، مرزن آباد و هچی‌رود) است.

تقسیمات کشوری

شهرها: چالوس، هچی‌رود و مرزن‌آباد

تاریخچه

این شهرستان از شمال به دریای مازندران از مشرق به شهرستان نوشهر، از جنوب شرقی به شهرستان نور، از جنوب به شهرستان کلاردشت و از غرب به شهرستان عباس آباد محدود و دارای دو بخش مرکزی و مرزن آباد است. چالوس که در متون تاریخی از آن به نام‌های «شالوس» و «سالوش» نیز یاد شده بخشی از سرزمین رویان و از آبادی‌های معتبر طبرستان محسوب می‌شد و دارای پادگان نظامی و قلعه و استحکاماتی برای دفع حمله دیلمان بود و در زمان قاجار پس از فتح گیلان و ضمیمهٔ دوبارهٔ تنکابن به مازندران منطقه کلارستاق (چالوس)، کجور و تنکابن محال ثلاث را در مازندران تشکیل می‌دادند.[3] اکثر جنگها در این منطقه صورت می‌گرفت. مقدسی در آثار خود از قلعه سنگی و مسجد جامع چالوس یاد کرده‌است. از این آثار اکنون چیزی باقی نمانده‌است. نخستین بیعت‌هایی که مردم طبرستان در سال ۲۵۰ ه‍.ق با سادات نمودند در همین مسجد جامع انجام شد. تاریخ این شهر حکایت از فراز و نشیب‌های فراوان به ویژه در زمان حکومت سادات علوی در طبرستان دارد. منطقه رویان کهن از نواحی غربی طبرستان بوده‌است که شامل شهرستان‌های نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت (کلار)، عباس‌آباد (لنگا)، تنکابن و رامسر (سختسر) می‌شده‌است و گاهی مرز غربی آن تا رودسر (هوسم) ادامه می‌یافت مردم رویان کهن به زبان طبری و گویش طبری رویانی که زبان اسپهبدان طبرستان نیز بود سخن می‌گفتند دو لهجه طبری کلارستاقی و طبری کجوری شاخه ای از گویش طبری رویانی هستند که از شهرستان نور تا شهرستان تنکابن گویش می‌شود.[4] مردم بومی شهرستان چالوس به زبان مازندرانی[5] صحبت می‌کنند که به تبری کلارستاقی شهرت دارد.

مراکز دیدنی
نقشه استان مازندران به تفکیک شهرستان


  • منطقه ییلاقی روستای ناتر
  • تپه باستانی کلاردشت
  • هتل بنیاد و کاخ چایخوران چالوس
  • سواحل چپکرود پارک جنگلی فین
  • تله کابین نمک آبرود
  • ییلاق کلاردشت
  • دریاچه ولشت
  • دره رودبارک
  • علم کوه
  • کاخ اجابیت
  • پارک اوجابیت
  • آب گرم و معدنی دلیر
  • غار یخ مراد
  • پارک ورگاویج
  • پارک بنفشه
  • یخچال طبیعی حصار چال

منابع
  1. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵». وبگاه رسمی مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۱۹ اسفند ۱۳۹۵.
  2. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۵». وبگاه رسمی مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۱۹ اسفند ۱۳۹۵.
  3. اسناد خاندان خلعتبری (شهسوار (تنکابن) - ایران)- منوچهر ستوده، مجتبی رضوانی، ص ۱۸
  4. واژه‌نامه بزرگ تبری، گروه پدید آورندگان به سرپرستی: جهانگیر نصراشرفی و حیسن صمدی، سال 1377، جلد اول، ص 31
  5. «زبان مردم بومی چالوس مازندرانی است که به طبری کلارستاقی شهرت دارد». سایت استانداری مازندران فرمانداری چالوس. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۰ فوریه ۲۰۱۹.

اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شهرستان چالوس موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.