شیرود

شیرود یکی از شهرهای استان مازندران است که در بخش مرکزی شهرستان تنکابن واقع شده‌است.

مردم شیرود به زبان مازندرانی[1] و زبان گیلکی[2][3] سخن می‌گویند.[4]

در واژه‌نامه بزرگ تبری زبان منطقه شیرود جز زبان مازندرانی از لهجه تنکابن مرکزی قرار گرفته‌است و لهجه تنکابن مرکزی چنین آمده‌است، لهجه مازندرانی تنکابن مرکزی: شامل لهجه‌های دوهزاری و سه‌هزاری و خرم‌آبادی و گلیجانی چالکش یعنی حدفاصل آب نشتا تا آب شیرود.[1]

لاهیجی مورخ عصر صفویه در تاریخ - خانی چنین عنوان می‌نماید که تا سال‌های ۹۲۰ هجری قمری شیرود جزء بخشی از استان گیلان بوده‌است.[5]

شیرود از سمت غرب به شهر کتالم و سادات شهر و از سمت شرق به شهر تنکابن متصل است. این شهر در خردادماه ۱۳۸۴ به استناد قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری با تجمیع روستاهای «واچک»، «مجتمع فرهنگیان»، «برامسر»، «رمج محله»، «کچانک»، «لپاسر»، «کاسه‌گرمحله»، «شاغوزکله»، «بالا شیرود»، «محمدآباد»، «تمی‌جانک»، «خزر کنار»، «میاندژ محله»، «رشیدیه»، «زوج محله»، «ترک محله»، «لشتو»، «همت‌آباد» و «شریف‌آباد» با شهر «شیرود» از توابع دهستان گلیجان بخش مرکزی شهرستان تنکابن در استان مازندران تشکیل شده‌است. از مکانهای دیدنی شهر شیرود می‌توان به امامزاده آقا سید حسین شیرود - آبشار تودارک - پل قدیمی شیرود و … اشاره کرد.