دهاقان

دهاقان شهری زیبا و تاریخی و مرکز شهرستان دهاقان در استان استان اصفهان است که در فاصله ۹۶ کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان در مرکز فلات ایران و در دامنه شرقی کوه‌های زاگرس واقع شده ‌است. دهاقان در سال 1345 شهرداری گرفته و درجه‌ی شهرداری آن 6 از 12 است.[1]

دهاقان
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستاندهاقان
بخشمرکزی
نام(های) پیشینطاقون، سمیروم سفلی
مردم
جمعیت۱۷،۹۴۵ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
مساحت۱۴۳۵ کیلومترمربع
ارتفاع۲۰۵۰ متر از سطح دریای آزاد
اطلاعات شهری
پیش‌شمارهٔ تلفن۵۳۳۳
شناسهٔ ملی خودرو ایران۴۳ ق
کد آماری۱۴۲۱

وجه تسمیه

در وجه تسمیه دهاقان اختلاف نظرهایی وجود دارد

  1. دهاقان عربی شده «دهاگان» است. دهاگان از دهگان به معنی محاسب و دهدار مشتق شده‌است. بر واژه دهگان الف تحسین افزوده شده و به دهاگان بدل گردیده که عربی شده آن دهاقان است.
  2. دهاقان از «دهاق» به معنی آب بسیار و جام پر و لبریز مشتق شده است[2]، «ان» که پیوند مکان است به این واژه اضافه شده و به معنای مکان پر آب است.[3]
  3. دهاقان از دهاقانان (جمع دهاقان) که به معنای ده‌نشین -در مورد هر ایرانی اعم از شهری و روستایی و مالک به کار می‌رفته- گرفته شده است. در فرهنگ آبادی‌ها و مکان‌های مذهبی کشور نیز در مورد دهاقان واژه دهقان به کار رفته است.[3]
  4. دهاقان در اصل از ده + آقایان گرفته شده : «ده آقایان»؛ و به تدریج مخفف و به صورت دهاقان تلفظ گردیده است. طرفداران این نظر معتقدند گروه اولیه ای که در این محل ساکن شده‌اند از سادات بوده اند که به آنان «آقایان» اطلاق می شده و به محل سکونت آنان «ده آقایان» می گفته‌اند.[3]
  5. دهاقان برگرفته از واژه طاقان است که هنوز هم در همان منطقه به این شهر تاقان یا تاقون گفته می‌شود. (طاقان را به دلیل سبک معماری ساختمان‌های کهن آن شهر در عهد ساسانی بر روی این شهر گذاردند)

چون در زبان‌شناسی گفتار بر نوشتار پیشی دارد تاقون به چم شهر پر از تاق و چشمه درست‌تر به نگر می‌رسد.

جغرافیا

موقعیت ریاضی

موقعیت جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹ دقیقه طول جغرافیایی و ۳۱ درجه و ۵۶ عرض جغرافیایی می‌باشد. ارتفاع از سطح دریا ۲۱۵۰ متر می‌باشد.

آب‌وهوا (اقلیم)

دهاقان دارای آب هوای سرد و کوهستانی با زمستانهایی سرد و تابستانهایی نسبتاً معتدل می‌باشد.

مخاطرات

در «آیین‌نامه طراحی ساختمان‌ها در برابر زلزله (استاندارد 2800 ایران)»، دهاقان جزو مناطق با خطر نسبیِ زیاد برای زلزله عنوان شده است.[4]

جمعیت

بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵) جمعیت شهر دهاقان 17945 نفر می‌باشد که با نسبت جنسیِ[5] 104/4، 9167 نفر آن را مردان و 8778 نفر آن را زنان در قالب 5790 خانوار با بُعد 3/1 نفر تشکیل می‌دهند.[6][7]

زبان

زبان و نژاد اکثر مردم این شهر فارسی و اقلیتی ترکی قشقایی می‌باشد.

مردم شناسی

دین اکثریت قریب به اتفاق مردم اسلام و مذهب آنان شیعه ‌است. دهاقان منطقه ییلاقی عشایر قشقایی نیز می‌باشد.

مشاهیر

  • جهانگیر خان قشقایی، فیلسوف، عارف و مجتهد.
  • آیت‌الله شیخ محمدحسین خرد از فضلای نجف و از شاگردان آقاضیاءالدین عراقی.
  • آیت‌الله علی محمد دهاقانی (نورشرق) از شاگردان میرزا جهانگیرخان قشقایی.
  • سید جعفر طباطبایی عقدایی، فقیه و مجتهد شیعی.
  • جمال محمدی، از جانباختگان و فرماندهین گردان‌های جنگ ایران و عراق.
  • یوسفعلی بیگ قره‌قانلو ملغب به یوسف خسرو شاعر نامدار قشقایی.
  • سید قنبر سید الابابا (اولالباب)، عارف، مرد دین و سیاست، از مخالفان استبداد و کشف حجاب اجباری در زمان رضاخان، که سرانجام به طبس تبعید و در همانجا درگذشت.
  • دکتر جلال حجازی دهاقانی، چهره‌ی ماندگار که به پدر متالورژی در ایران مشهور است.
  • دکتر‌ آرش حجازی دهاقانی، نویسنده، مترجم و ناشر.
  • دکتر مجتبی هاشم‌زاده دهاقانی، استادیار فیزیک پلاسمای دانشکده فيزیک و مهندسی هسته‌ای دانشگاه صنعتی شاهرود.
  • دکتر علی محمودی دهاقانی، مترجم و نویسنده
  • دکتر محمدعلی سنجریان دهاقانی، پزشک نامدار، فوق تخصص در جراحی قلب و عروق و انجامگر نخستین پیوند قلب در ایران
  • دکتر مهدی احمدیان دهاقانی، پزشک نامدار و فوق تخصص در گوارش و کبد
  • دکتر امیرحسین سعیدی دهاقانی، مهندس نفت و عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه تربیت مدرس
  • دکتر محمدرضا ابوالقاسمی دهاقانی، استادیار هوش مصنوعی و رباتیک در دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران
  • دکتر حسین آقاحسینی دهاقانی، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
  • دکتر سیدعلی‌اصغر میرباقری فرد، عضو هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
  • دکتر عبدالمعبود انصاری، جامعه‌شناس و مدرس
  • دکتر عبدالمحمود رضوانی، مدرس و مترجم گلستان سعدی به زبان انگلیسی
  • دکتر ماشااله ولیخانی دهاقانی، عضو هیئت علمی مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی
  • رضا بدریان، فیزیکدان هسته‌ای، نویسنده و مدرس
  • ناصر مشهدی‌زاده دهاقانی، شهرساز و برنامه‌ریز شهری و نویسنده کتاب «تحلیلی از ویژگی‌های برنامه‌ریزی شهری در ایران»
  • جعفر محمدزمانی، هنرمند و خوشنویس برجسته
  • علی احمدیان دهاقانی، قاضی بازنشستۀ دادگستری و وکیل دعاوی
  • رحمت‌اله تقیان، کارآفرین و کشاورز نمونۀ کشوری[8]
  • امید ضیغمی دهاقانی، ورزشکار نام‌آور و دارنده نشان طلای پنجمین دوره مسابقات آسیایی او-اسپرت (O-SPORT)

مراکز علمی و فرهنگی

آثار باستانی

آثار و بقایای تاریخی موجود در شهر نیازمند بررسی و کاوش هستند.[9]

  • مسجد میر: براساس مطالعات میراث فرهنگی استان اصفهان قدمت آن به اواخر دوره سلجوقی و اوایل دوره ایلخانی می‌رسد. این مسجد در وسط بازار و در شمال مسجد جامع واقع است. این مسجد در حال خراب شدن است رطوبت ناشی از برف و باران عامل مهم تخریب بناست.
  • مسجد جامع دهاقان (مسجد حاج میرزابابا):این بنا از بناهای اوایل دوره قاجاریه ساختمان آن دارای یک هشتی در مسیر ورودی یک حیاط کوچک و شبستانی (ستوندار) است که پوشش آن را به شیوه چهارضربی اجرا کرده‌اند شبستان با آجرهایی با ابعاد ۵*۲۰*۲۰ سانتیمتر در راستای محور قبله با سه ردیف ستون، سه تایی از جنس آجر برپا شده‌است. محراب مسجد دارای تزئینات مقدس و گچبری‌هایی با نقوش اسلامی است. در پشت بام این بنا یک ساعت آفتابی واقع است که کاربرد آن تشخیص ظهر و زمان اذان نمازهای ظهر و عصر بود
  • خانه حسینقلی خان خطایی :این خانه در محله قلعه واقع است. حسینقلی خان خطایی حکمران یک صد سال پیش دهاقان بود این خانه با مصالحی چون خشت به عنوان مصالح اصلی و ساختاری و آجر به عنوان مصالح فرعی برپا شده‌است.
  • مقبره سلطان محمد :این مقبره که بنایی است نوساز و از یک فضای مسقف ساده تشکیل شده‌است حاوی یک سنگ قبر کامل و بخش کوچکی از یک سنگ قبر است. قدمت این مقبره به سال ۷۵۵ هـ. ق بر می‌گردد. این مقبره در کنار بازار واقع است و نشان از قدمت این قسمت شهر دارد. مساحت کل بنا ۱۰۴ متر مربع است که ۴۰ متر مربع آن حیاط تشکیل می‌دهد.
  • بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خاتون فرزندان جابربن عبدالله انصاری
  • مقبره باباعلیشاه (عارف) کنار جوی باباعلیشاه و رودخانه و در سمت شمال غربی شهرقرار گرفته‌است.

جاذبه‌های گردشگری

قبل از معرفی جاذبه گردشگری فضا سازی دهاقان رو اینگونه میتوان گفت که وقتی وارد شهر دهاقان میشوید با یک سری ویژگی های منحصر به فرد مواجه میشوید که جزو جلب نظر کننده ترین مکان های ایران محسوب میشود : دهاقان محیطی کاملا مسطح قرار گرفته که دارای باغات زیاد و کشاورزی های منطقه ای خود است در حالی که اطراف و چهار جهت آن را کوه گرفته و هر بیننده ای را به وجد می آورد . وقتی کمی وارد شهر میشوید و با مردم صحبت میکنید با گویشی شیرین و کاملا متفاوت و بومی روبرو میشوید . وقتی به خانه ها و محله ها نگاه میکنید سازه های سنتی با خانه های شهری مدرن یک انسجام و در هم آمیختگی جالب و باور نکردنی به خود داده است . محله های قدیمی و جدید به شکلی قرار گرفته ، که گاه قابل تشخیص و گاه قابل تشخیص نیست . در مرکز شهر دهاقان کوهی قرار گرفته و خانه های کوهستانی معروف به (محله نیله) در دامنه کوه قرار گرفته که مثل یک پرچم از دور پیداست حال این کوه که در مرکز شهر قرار گرفته را با خانه های مسطح شهری ، یک‌ رود خانه عریض دور کوه از خانه های اطراف جدا کرده و این رود خانه دور کوه را بسته و نیمه جزیره مانند درست کرده است و مثل گلی در وسط سبد گل های دیگه قد علم کرده است. محله محله بودن دهاقان به قدری زیباست و جالب که حتی گاه در یک محله گویش و لباس کمی با محله دیگر متفاوت بوده و گاه زبان آنها کاملا متفاوت است ، مثلا محله ترک آباد که کاملا زبان و لباس آنها و رسومشان با محله های دیگر متفاوت بوده و به زبان ترکی تکلم میکنند . چشمه ها و قنات زیاد آن خود با تعداد بالای صدتا این انحصار را بیشتر کرده است . بازار قدیمی که تا سی سال به قبل مورد استفاده اکثر کسبه بوده است و الان نیز برخی مشاغل صنایع دستی در آن فعالیت میکنند یکی دیگر جاذبه های است که این بازار بسیار قدیمی و باستانی را که طول بسیار زیادی هم دارد را محو توجه بینندگان میکند. وجود اختلاف جزئی ولی بارز دما در اطراف دهاقان و خاک آن باعث شده باغات چسبیده به دهاقان هر کدام مناسب برای رویش و پرورش برخی درختان و گیاهان باشد که این پدیده نیز بسیار مهم و قابل توجه است. بقعه بابا شیخ حسین انصاری و بی بی خانون، بقعه باباعلیشا، چشمه زینعلی، چشمه سروردی، چشمه قنات نووی، ارتفاعات جنوبی دهستان گلشن، چشمه‌های سُورمَنده و باغ سرخ، چشمه مُردَنگ، دره شاه (دره پیروزی)، مناظر طبیعی چشمه علی، مسجد میر، مسجد جامع دهاقان، خانه‌های تاریخی حسینقلی خان خطایی، پل تاریخی معروف به پل سطل یا پل آب بر، سد تاریخی همگین، آسیاب آبی میرزا محمدعلی بیگ، مسجد پوده و منطقه آستانه که در زمستان مکانی مناسب برای پیست اسکیت برفی می‌باشد . همچنین یکی از دیدنی‌های این شهر بازار مسقف قدیمی آن است که در گذشته نه چندان دور از رونق و اعتبار زیادی برخوردار بوده است . مکان های اسکان : خانه های بوم گردی قدیمی ، پارک کوهستانی اردسته و اردوگاه سنتی اردسته و هتل محبت از مکان های قابل اسکان مهمانان عزیز در فصل های مختلف سال میباشد

محیط زیست

اکوسیستم

بواسطه ریزش فاضلاب‌های شهری بداخل آب‌های جاری اکوسیستم این منطقه تغییر کرده‌است. ریزش فاضلاب‌های شهری به قنات‌های قدیمی (مانند قنات‌های حسین‌آباد و قلقله) و جوی‌های آب کشاورزی و رودخانه و جاری شدن آن در سطح وسیعی از زمین‌های کشاورزی. نتیجه: آلوده شدن زمین‌های کشاورزی و آب‌های تحت‌الارضی و تخریب باغات و خشکیدن درختان چندین ساله (گردو و گلابی و غیره) و بروز امراض صعب العلاج به واسطهٔ استفاده از آب و هوای آلوده و محصولات کشاورزی آلوده. علاوه بر خشکسالی، حفر بی‌رویهٔ چاه‌های عمیق. نتیجه:اتلاف غیراصولی و پایین رفتن سطح منابع آب‌های زیرزمینی و خشکیدن قناتها و چشمه سارهای قدیمی (قنات لورک یا قلعه نوی، قنات خیرآباد و چشمهٔ بزرگ زینعلی و غیره)

گل‌ها و گیاهان

  • گلسرخ در دهاقان بوفور چه در منازل وچه درمزارع یافت می‌شده‌است که متأسفانه در حال حاضر رو به کاستی است.
  • گل رز دهاقان در رنگ‌های مختلف شهرت دارد (خصوصاً نوع گلخانه‌ای آن)
  • گل نسترن (خوشه‌ای رونده)
  • بن گل (پایه گلسرخ) اهلی در خانه‌ها و باغ‌ها و به صورت وحشی در صحراها زیاد است.
  • گل لاله در رنگ‌های سفید، زرد و صورتی در مزارع و صحراها (خود رو) در اوایل بهار ظاهر می‌شود
  • گل لاله سرنکون دهاقان معروفیت دارد (در صحراها و کوهستان‌های اطراف)
  • گل حسرت در انواع سفید و صورتی به صورت وحشی در اواخر پائیز از زمین سر می‌زند و شباهتی بگل زعفران دارد
  • سنبله به صورت وحشی در اوایل بهار سر می‌زند
  • گل زنبق به صورت اهلی در باغچه‌ها و به صورت وحشی در صحرا ها وجود دارد
  • گل ختمی در انواع سفید، صورتی، قرمز در مزارع و صحرا به‌طور خودرو می‌روید و چند ساله است و مصرف داروئی دارد
  • گل گاوزبان به صورت خودرو در باغ‌ها و بیابان می‌روید و مصرف داروئی دارد
  • نوعی از خانواده گل داوودی زرد در اوایل بهار در کنار جویبارها و چشمه‌ها می‌روید
  • گل ارونه در صحراها می‌روید
  • گل کلاسیر به صورت سنبله‌ای بنفش و چتری سفید در مزارع و صحراها بوفور یافت می‌شود
  • گل موسیر به صورت وحشی در صحراها و کوهستان‌ها می‌روید
  • گل خبازی (پنیرک ویا مامیران) مصرف داروئی دارد
  • گل بومادران به رنگ زرد و بوی خاصی داردو مصرف داروئی_ رویش خودرو دارد در صحراها و باغ‌ها یافت می‌شود
  • آویشن در دونوع زیره‌ای و شیرازی در کوهستان‌ها و بیابان‌ها می‌روید معطر و طعم دهنده است.
  • طرپه (ترشک) به صورت خودرو می‌روید و در تهیه آش‌ها و سوپ‌ها مصرف می‌شود

پانویس

  1. سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور (تیر ۱۳۹۹). «آمار درجه, جمعيت و سال تاسيس شهرهاي كشور بر اساس سرشماري جمعيت سال 95» (PDF).
  2. بنگرید به: "وَ کأساً دِهاقاً" «آیه‌ی 34» از سوره‌ی «نبأ» کتاب قرآن
  3. «وجوه تسمیه». اداره‌ی کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان.
  4. آیین‌نامه طراحی ساختمان‌ها در برابر زلزله (استاندارد 84-2800) (ویراست سوم). تهران: مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن. ۱۳۸۴. ص. ۷۲.
  5. نسبت جنسی نشان‌دهنده تعداد مردان نسبت به 100 نفر زن می‌باشد.
  6. «جمعیت شهرها و آبادی‌های استان اصفهان براساس آخرین تقسیمات سیاسی در نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395». سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان اصفهان.
  7. «نتایج مقدماتی سرشماری در شهرستان‌ها برحسب جنسیت در سطح بخش، شهر و دهستان در سرشماری نفوس و مسکن 1395». سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان اصفهان.
  8. «تجلیل از شش نـمــونه منتخب ملی بخش کشاورزی استان اصفهان». ایانا. ۲۳ دی ۱۳۹۸.
  9. اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان دهاقان

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.