خط لاتین
الفبای لاتین که الفبای رومی نیز خوانده می‌شود، پر استفاده‌ترین خط الفبایی در دنیا می‌باشد. سرچشمهٔ این خط بنا به باور پژوهندگان، به خط اقوام اتروسک که ساکنان اولیه ایتالیا بودند، مربوط می‌شود. این خط از گونه‌های غربی الفبای یونانی برگرفته شد و نخستین بار در روم باستان برای نوشتن زبان لاتین به کار رفت. پس از سدهٔ یکم پس از میلاد در الفبای لاتین قواعد زیبایی‌شناسی ویژه‌ای پدیدار گشت. این امر نخست در کتیبه‌ها و سپس با تغییرات جزئی در کتب تحقق پیدا کرد.
| الفبای لاتین | |
|---|---|
 | |
| نوع | الفبا |
| زبان‌ها |
|
| دورهٔ زمانی | ۷۰۰ پ.م. – اکنون |
| سامانهٔ مادر | |
| سامانهٔ فرزند | به‌طور غیرمستقیم، سیلاباری چروکی و الفبای یوگوتان |
| سامانهٔ خواهر | الفبای سیریلیک الفبای ارمنی خط گرجی قبطی خط رونی |
| ایزو ۱۵۹۲۴ | Latn, 215 |
| جهت | چپ به راست |
| مخفف یونیکد | Latin |
| دامنه یونیکد | الفبای لاتین در یونیکد را ببینید |
| الفباهای ملی و الفباهای اقلیت |
|---|
 |
| الفبا |
| ابجد |
| آبوگیدا |
|
Canadian syllabic |
نگارخانه
شابلون الفبای لاتین
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Latin alphabet». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۱.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خط لاتین موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.