انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۵۸)

به دنبال نام‌نویسی مسعود رجوی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در ۱۵ دی ۱۳۵۸[7]تاریخ اولین میتینگ انتخاباتی مجاهدین خلق روز پنج‌شنبه ۲۰ دی ۵۸ در دانشگاه تهران در میان هواداران سازمان برگزار شد. در ابتدای این گردهمایی موسی خیابانی طی سخنانی گفت: «ما بر حسب مسئولیت‌ها و وظایفمان وارد این صحنه شده‌ایم و نه از روی جاه‌طلبی. اگر اهل جاه‌طلبی بودیم درها به روی ما بسته نبود. ما همیشه رنج‌ها را تحمل می‌کنیم».[3][8]

در مصاحبه مطبوعاتی تعدادی از افرادی که به عنوان کادر رهبری سازمان مجاهدین شناخته شده بودند، مسعود رجوی گفت: «ما با حفظ نقطه نظرهای آرمانی و سیاسی خود در کادر قانون اساسی مصوب اعلام آمادگی کرده‌ایم.»[7] وی سپس سرتیتر برنامه‌های انتخاباتی اش را در ۱۲ ماده عنوان کرد و به تشریح آنها پرداخت. وی گفت: «... تا آنجا که من می‌دانم این اولین بار در تاریخ معاصر است که یک سازمان انقلابی که در دوران دیکتاتوری به مبارزه مسلحانه شهری اشتغال داشته در شرایطی نظیر حالا خودش را کاندیدای ریاست جمهوری می‌کند، پس مسئله فراتر از داخل کشور ابعاد بین‌المللی هم دارد. آیا جز این است که انقلاب را باید انقلابیون اداره بکنند؟»[3][7]

عده‌ای از نزدیکان آیت الله خمینی روز شنبه ۲۹ دی ۱۳۵۸، دربارهٔ نامزدهایی که به قانون اساسی رأی نداده‌اند کسب تکلیف کردند. خمینی پاسخ داد:[3] «بسم الله الرحمن الرحیم کسانی که به قانون اساسی جمهوری اسلامی رأی مثبت نداده‌اند، صلاحیت ندارند رئیس جمهور ایران شوند».[3][9]

پس از این پیام، مسعود رجوی از نامزدی ریاست جمهوری کناره‌گیری کرد. وی طی پیامی خطاب به مردم ایران نوشت:[3] «اکنون بیش از هر چیز به سرنوشت انقلابی می‌اندیشیم که یکی از بزرگ‌ترین مسئولیت‌های خطیر و تاریخی خود را بر دوش من و سایر خواهران و برادرانم گذاشته است.»[3]