مناطق شهرداری شیراز

ساختمان شهرداری شیراز

کلانشهر شیراز به 12 منطقه تقسیم شده‌است.

[1]منطقه یک

منطقه یک شهرداری شیراز در سال ۱۳۵۹ تأسیس گردیده و تاکنون ۱۵ شهردار داشته است. مساحت کنونی منطقه ۴۲۳۵ هکتار می‌باشد که این مساحت جمعیت ۲۱۲۴۹۱ (آمار سال ۹۰) را در خود جای داده‌است.[1]

شمال این منطقه را بلوار جمهوری، فلکه گاز، بلوار ارم، بلوار شهید چمران و بزرگراه کوهسار و جنوب آن را زرهی و بلوار استقلال، غرب آن را معلم و بلوار ایمان(همت) و شرق آن را خیابان انقلاب (مشیر فاطمی) و میدان امام حسین (ستاد) تشکیل داده‌است.

منطقه دو

منظقه دو شهرداری، یکی از مناطق یازده گانه شهرداری شیراز می‌باشد که در جنوب و غرب بافت تاریخی قرار گرفته‌است. این منظقه از شمال به بافت تاریخی و مناطق ۳ و ۸ و ۱، از غرب به منظقه یک، از شرق به پایگاه هوایی شیراز و از جنوب به منظقه ۵ شهرداری محدود می‌شود. مساحت آن بالغ بر ۱۶۸۰ هکتار می‌باشد و به صورت خطی از شمال غربی به جنوب شرقی حول بافت قدیم شیراز از ناحیه غرب و جنوب کشیدگی دارد.

محدوده منظقه ۲ در حال حاضر شامل دو بخش کاملاً متمایز است: یکی محدوده پیرامون بافت تاریخی که دارای سابقه توسعه بیشتر و قدمت بیشتر بوده و بافت میانی شهر شیراز را شامل می‌شود و دیگری بخش شرقی و جنوب شرقی آن که محصول دهه اخیر است. در صورتی که محدوده پیرامون منظقه تاریخی – فرهنگی شیراز را مرحله اولیه توسعه شهری تلقی کنیم. سایر بخش ای منظقه دو حاصل عمل نیروهای توسعه شهری در سه دهه گذشته و به ویژه دو دهه اخیر بوده‌است.

شمال این منطقه یکی از بافت‌های تاریخی شهرشیراز است که از زندیه و جنوب آن را می‌توان به پل فسا، کمربندی شیراز، بلوار مدرس و فرودگاه شیراز اشاره کرد؛ همچنین این منطقه از غرب به میدان کوزه‌گری و بزرگراه رحمت و از شرق به بلوار مدرس و پل کابلی ولیعصر امتداد یافته.

منطقه سه

شهرداری منطقه ۳ در جهت شمال شهر شیراز واقع شده‌است.

وسعت شهرداری منطقه ۳ مساحت ۱۷۴۴ هکتار که ۱۴٪ مساحت کل شهر شیراز است. شمال این منطقه از دروازه قرآن و محله سعدیه و جنوب آن از پل کابلی ولیعصر و خیابان تختی (شهناز)، غرب آن از دروازه اصفهان، حافظیه و شرق آن از بزرگراه سرداران تشکیل شده‌است.[2]

منطقه چهار

منطقه ۴ شهرداری شیراز، یکی از مناطق ۱۱ گانه شهر شیراز است که در جنوب غربی این شهر واقع شده‌است و از سال ۱۳۶۹ به عنوان یک منطقه مستقل شهرداری در شیراز ایجاد شده و پیش از آن جرء منطقه ۱ بوده‌است و در حال حاضر به دو منطقه ۴ و ۹ تفکیک شده‌است. این منطقه با مناطق ۱ در شمال و ۵ در شرق هم‌سایه است. این منطقه از شمال به پارک قوری و زرهی، از جنوب به باهنر جنوبی و کمربندی شیراز، از غرب و جنوب غربی به امیر کبیر، جاده بوشهر و بلوار ایمان جنوبی ودر نهایت از شرق به عادل آباد و چهارراه زندان امتداد دارد همچنین مرکز این منطقه بزرگراه رحمت حساب می‌شود. هر چند بخش کوچکی از این منطقه از سابقه سکونت برخوردار است، اما بخش‌های وسیعی از مرکز و جنوب غربی آن هنوز در حال شکل‌گیری و ساخت و ساز سریع است. این منطقه با توجه به وسعت و جمعیت موجود در اسکان جمعیت افزوده شده به شهر شیراز بسیار بالا بوده‌است. جمعیت منطقه بالغ بر۲۶۸٬۸۶۰ تن می‌باشد.

منطقه پنج

منطقه پنج شهرداری شیراز با وسعت فعلی ۱۷۳۶ هکتار در جنوب شرقی شهر شیراز واقع می‌باشد که از شمال به بلوار ارتش و خیابان شهید حراف و از جنوب به کمربندی و شهرک کوشک میدان، از غرب به بلوار عدالت و از شرق به بلوار ابوذر و دالرحمه شیراز محدود می‌باشد. جمعیت منطقه بر اساس سرشماری سال ۸۵، ۱۶۳٬۰۴۲ تن برآورد گردیده که شامل ۳۸٬۲۳۲ خانوار در این منطقه می‌شود. (با احتساب جمعیت اراضی جنوب کمربندی که از ابتدای سال ۸۷ به منطقه ۹ الحاق گردید) تراکم جمعیت این منطقه ۶۴ تن در هکتار می‌باشد. منطقه پنج از محلات کوشک میدان، ده پیاله، عادل آباد، قلعه قبله، و … تشکیل شده‌است و در سال‌های گذشته توسعه زیادی به صورت بافت‌های مسکونی داشته‌است. رحمت که یکی از بزرگراه‌های اصلی شهر محسوب می‌شود از این منطقه می‌گذرد.

منطقه شش

این شهرداری از سال ۱۳۷۲ به جهت ارائه خدمات بهتر و مطلوبتر به مردم در محدوده خدماتی محول شده در موقعیت جغرافیایی ذیل تشکیل و راه‌اندازی گردیده‌است. از مهم‌ترین محله‌های این منطقه می‌توان به بلوار شهید چمران، قصردشت، معالی آباد، فرهنگ‌شهر، نیایش و… اشاره کرد.

از شمال: کمربندی

از جنوب: کوه دراک

از غرب: بزرگراه حسینی الهاشمی

از شرق: بلوار ایمان(همت)

جمعیت: ۲۰۰٬۰۰۰ تن [3]

منطقه هفت

شهرداری منطقه هفت که در هشتم بهمن ۱۳۷۹ تأسیس گردیده‌است با مساحتی حدود ۳۰۰۰ هکتار در حدود ۲۱٪ از کل مساحت شهر شیراز را شامل می‌شود. این منطقه با ۱۶۲٬۰۰۰ تن جمعیت حدود ۱۴٪ از کل جمعیت شیراز را در خود جای داده‌است و تراکم جمعیتی آن ۵۴ تن در هکتار مربع می‌باشد.

محدوده جغرافیائی: این منطقه که یکی از مناطق شرقی شیراز حساب می‌شود از شمال و شمال غرب به محله پودنک ،بزرگراه سرداران و پل غدیر راه دارد. جنوب این منطقه را وزیر آباد و کفترک تشکیل داده‌است و همچنین از غرب به بلوار مدرس، فرودگایمیمثمصخثخخثخثخیخیمپزنزه شیراز و از شرق به بلوار رسول اعظم امتداد دارد.

مساحت کل: با توجه به نقشه طرح تفصیلی شهر شیراز حدود ۳۰۰۰ هکتار مربع شامل ۱۵۰۰ هکتار مربع مساحت محدوده خدماتی به انضمام ۴۰۰ هکتار مربع محدوده الحاقی شامل روستاهای وزیرآباد، قلعه نو، ترکان، شرغان، کفترک، خرچول، اقبال آباد، احمدآباد صغاد و دستخضر و ۶۰۰ هکتار مربع مساحت محدوده استحفاظی ساخته شده از قبل است.

جمعیت تحت پوشش: حدود تقریبی ۱۶۲٬۰۰۰ تن (۱۴٪ از جمعیت کل شیراز) تراکم جمعیتی نیز ۵۴ تن در هکتار مربع می‌باشد.

منطقه هشت

منطقه هشت، منطقه تاریخی فرهنگی شیراز نامیده می‌شود و مهم‌ترین و با ارزش‌ترین منطقه شهر شیراز است. در واقع این منظقه شیراز قدیم می‌باشد که طی فرایندهای رشد و توسعه شهری و افزایش جمعیت به عنوان زیر مجموعه‌ای از کل شهرداری آمده که دارای ویژگی‌های خاص خود می‌باشدوسعت منطقه۳۵۰ هکتار و درصد جمعیت ساکن در منطقه در روز ۵۰۰ هزار تن و در شب ۱۵۰ هزار تن می‌باشد. ۱۹ خیابان مهم در سطح منطقه شامل: خیابان‌های شهناز، فردوسی، تیموری، هجرت، سعدی، ۲۲ بهمن، ناصر خسرو، بلوار زند، لطفعلی خان زند، طالقانی، توحید (داریوش)، پیروزی، قآنی شمالی، حسینی، احمدی، سیبویه، زینبیه، آستانه، حضرتی (حرم مطهر) و …

محله‌های این منطقه شامل: محله لب آب، محله دروازه اصفهان، محله بالاکفت، محله بیات، محله اسحاق بیگ، محله سر دزک، محله سنگ سیاه، محله کلیمی‌ها، محله درب شیخ، محله درب شاهزاده

با وجود بیش از ۴۰۰ اثر بار ارزش، ۸ دروازه و ۱۲ مرکز و چندین محور فرهنگی می‌تواند تبلوری از شیوه زندگی، روابط اجتماعی، آداب و رسوم، باورها، تاریخ و هنر و به‌طور کلی بیانگر هویت تاریخی و فرهنگی هر دوره باشد. حفظ و نگهداری و مرمت این آثار و مجموعه‌ها علاوه بر این که زندگی دوباره‌ای به این آثار می‌دهد، از نظر اقتصادی و اجتماعی نیز هویت تاریخی فرهنگی شهر شیراز را زنده می‌کند.

منطقه نه

شهرداری منطقه نه که یکی از مناطق حاشیه نشین شهر حساب می‌شود که جاده‌هایی مانند:کمربندی، جاده بوشهر قرار داده و شهرک‌هایی عبارتند از:شهرک والفجر، احمدآباد، میانرود، کتس بس و… را در خود جای داده و همچنین این منطقه از جنوب شهر شیراز تشکیل شده‌است.

منطقه ده

ایجاد منطقه ۱۰ شهرداری با توجه به اضافه شدن دو شهرک گویم و دوکوهک به این شهر، تشکیل شده‌است.

براساس تقسیمات جدید، شهرک‌های آرین، گلستان، بهشتی، بزین، گلدشت حافظ و محدوده غربی کمربندی شمال باختری شیراز، جزو منطقه ۱۰ شهرداری قرار گرفته‌است. ساختمان اصلی این منطقه نیز در گلدشت حافظ واقع شده‌است.

سابقه طرح:

این طرح براساس طرح ساختاری – راهبردی توسعه جنوب شهر شیراز تهیه و تفصیل شده‌است و در تاریخ ۷۹/۵/۳ در شواری شهرسازی استان به تصویب رسید، و در تاریخ ۸۱/۴/۲۶ به تأیید اعضای کمیته فنی کمیسیون ماده ۵ استان رسید.

جمعیت محدوده:

جمعیت این محدوده در سال ۱۳۷۸ حدود ۲۵۰/۳۸ نفربوده‌است که درافق طرح بالغ بر۹۰۰/۱۹۴ نفر در این محدوده ساکن خواهند بود. آخرین میزان میانگین حدودی جمعیت موجود منطقه بشرح ذیل است با ۴۰٪واگذاری مناطق ۴و۵ شهرداری شیراز در حال حاضر ۱۷۱۶۲۸ نفر تخمین زده شود (مأخذ سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان فارس واحد آمار)

تقسیمات شهری:

محدوده طرح راهبری – ساختاری جنوب شهر شیراز بر اساس تقسیمات شهری (حوزه سکونتی) شامل: منطقه عملکردی مسکونی، منطقه عملکردی فضای سبز شهری، به دو منطقه شهری، ۶ ناحیه و ۳۰ محله تقسیم شده‌است.

منطقه یک شامل ۳ ناحیه و ۲۰ محله

منطقه دو شامل ۳ ناحیه و۱۰ محله

آمار واطلاعات مربوط به منطقه‌ها وناحیه ومحلات پیوست می‌باشد.

ه: وسعت محدوده

وسعت محدوده طرح جنوب براساس طرح مصوب حدود ۲٬۱۵۰٬۰۰۰ هکتار می‌باشد.

سرانه تفکیک پلاک‌های محدوده ۱۹۰ مترمربع به ازای هر پلاک می‌باشد.

منطقه یازده

شهرداری منطقه یازده در جهت شمال شرق شیراز واقع شده‌است. مساحت این منطقه ۱۱۶۰ هکتار به جمعیت تقریبی ۱۱۵۰۰۰ بوده که از شمال به بلوار رسول اعظم و سرداران، از جنوب به بلوار مدرس، از شرق به بلوار فرصت شیرازی و از غرب به بلوار فضیلت می‌باشد.[4] این منطقه جدید بر اساس مصوبه شورای شهر و تأیید وزارت کشور با الحاق بخشی از منطقه سه و منطقه هفت شهرداری شیراز و به منظور رفاه و ارائه خدمات بهتر به شهروندان راه اندازی شده‌است.[5]

منابع

http://tolounews.com/newsThread.aspx?ID=11717 https://moba.shiraz.ir/ImageGallery/FCKUploadedImages/file/%D9%85%D8%AC%D9%85%D9%88%D8%B9%D9%87%20%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A7%D8%AA%20%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D9%87%20%DB%8C%D8%A7%D9%81%D8%AA%DA%AF%DB%8C%20%D9%85%D8%AD%D9%84%D8%A7%D8%AA%20%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2/%D9%85%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%87%20%D9%85%D8%AD%D9%84%D9%87%20%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C%20%D8%B4%D9%87%D8%B1%20%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%20%D8%A8%D8%A7%20%D8%B1%D9%88%DB%8C%DA%A9%D8%B1%D8%AF%20%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B9%D9%87%20%D9%87%D9%85%DA%AF%D9%88%D9%86%20%D9%88%20%D9%85%D8%AA%D9%88%D8%A7%D8%B2%D9%86.pdf

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.