بیمارستان نمازی

بیمارستان نمازی، بیمارستانی است در شهر شیراز واقع در استان فارس کشور ایران. محمد نمازی، در سال ۱۳۲۹ خورشیدی، این بیمارستان را بنیان گذاشت. این بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز اداره می‌شود و نوع فعالیت آن آموزشی درمانی می‌باشد. ۸۲۴ تخت‌خواب در این بیمارستان فعال است.[1]

با درمانگاه نمازی اشتباه نشود.
مختصات: ۲۹٫۶۳۱۳°شمالی ۵۲٫۵۱۷۶°شرقی / 29.6313; 52.5176
بیمارستان نمازی
سردر بیمارستان نمازی
محل
مکان استان فارس شیراز
سازمان
نظام مراقبتی آموزشی درمانی
نوع بیمارستان عمومی
سازمان مرتبط دانشگاه علوم پزشکی شیراز
خدمات
بخش اورژانس
تعداد تخت‌خواب ۸۲۴[1]
تاریخ
تأسیس ۱۳۳۴
پیوندها
وبگاه رسمی وب‌گاه رسمی

بیمارستان نمازی، یک بیمارستان عمومی، آموزشی، تخصصی و فوق تخصصی است. این بیمارستان یکی از مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز و موقوفهٔ محمد نمازی است. در این مرکز آموزشی درمانی، همزمان با ارائه خدمات درمانی و تشخیصی به مراجعه کنندگان محترم، آموزش دانشجویان پزشکی در مقاطع مختلف نیز انجام می‌شود. می‌توان گفت که همهٔ دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بخشی از دوره آموزشی خود را در این بیمارستان می‌گذرانند. آموزش پزشکی، زیر نظر دانشکده پزشکی و آموزش پرستاری، زیر نظر دانشکده پرستاری انجام می‌شود. دفترهای دوازده گروه آموزشی در بیمارستان نمازی مستقر هستند که با همکاری معاونت آموزشی-پژوهشی بیمارستان بر امر آموزش دانشجویان نظارت دارند.

فیلدهای آموزشی حاضر در بیمارستان:ارتوپدی، جراحی عمومی، جراحی وسکولار، جراحی پلاستیک، جراحی قلب، بیهوشی، مغز و اعصاب، جراحی مغز و اعصاب، قلب، داخلی، نفرولوژی، غدد، گوارش، جراحی اطفال، ریه اطفال، نوزادان، اطفال، پزشکی هسته ای، رادیوتراپی، رادیولوژی، یورولوژی، طب اورژانس، پاتولوژی، هماتولوژی، پیوند اعضاء، پزشکی اجتماعی، پزشک خانواده، دندانپزشکی، روان پزشک مقیم، پزشکی قانونی، یوروآنکولوژی بیمارستان نمازی یک بیمارستان عمومی، تخصصی و فوق تخصصی ارجاعی است که با دارا بودن حدود ۴۵۰۰ نفر پزشک و پرسنل و حضور اساتید مطرح در سطح کشور و بین‌الملل، علاوه بر استان فارس به بیماران استان‌های مجاور نیز خدمات درمانی ارائه می‌دهد.

پیشینه

این مرکز درمانی توسط محمد نمازی تأسیس گردانیده شد.[2] و پس از تأسیس آن در سال ۱۳۳۴، نیروهای متخصص از آمریکا جهت تربیت این مرکز روانه شیراز شدند.[3] والری جارت، مشاور باراک اوباما، متولد شیراز است، جاییکه پدر وی، جیمز بومن، در زمرهٔ همین پزشکان آمریکایی در این بیمارستان خدمت کرد.[4]

ذبیح قربان (از بهائیان شهرستان آباده) پس از بازگشت از دانشگاه آمریکایی بیروت، مدیریت بیمارستان را مدتی بر عهده داشت.[5]

کتابخانه بیمارستان در سال ۱۳۳۲ تأسیس گشت.[6]

ساخت بنای بیمارستان نمازی به همت حاج محمد نمازی، در سال ۱۳۳۱ آغاز شد و در سال ۱۳۳۴ به بهره‌برداری رسید. این بیمارستان در باغی به مساحت ۲۵ هکتار و زیربنای ۷۵۰۰ مترمربع و ۳۰۰ تخت احداث شد. در آن زمان، بیمارستان نمازی، مجهزترین بیمارستان خاورمیانه محسوب می‌شد. در سال ۱۳۵۱ نمازی تصمیم به توسعه بیمارستان گرفت اما در بیستم فروردین ماه آن سال درگذشت. توسعه بیمارستان در سال‌های بعد ادامه یافت و در سال ۱۳۶۷ تعداد تخت‌های بیمارستان به بیش از ۶۰۰ و تا سال ۸۶ به ۸۲۴ تخت رسید.

بخش‌های بیمارستان نمازی
  • معاینه اولیه
  • بخش‌های اورژانس
  • بخش‌های داخلی
  • بخش‌های جراحی
  • بخش‌های ویژه
  • بخش‌های کودکان
  • مادران پر خطر
  • بخش‌های سرپایی
  • بخش‌های پاراکلینیک
  • اتاق‌های عمل

بخش‌های تخصصی
  • Orthopedic
  • Radiotherapy
  • Anesthesiology
  • Pathology
  • Nuclear medicine
  • General surgery
  • Urology
  • Neurosurgery
  • Radiotherapy & Oncology
  • Radiology
  • Gynecology
  • Physical medicine & rehabilitation
  • Pediatric medicine
  • Infectious
  • Cardiology
  • Neurology
  • Internal medicine
  • Emergency medicine
  • بخش‌های فوق تخصصی بیمارستان:
  • Solid organ transplantation
  • Plastic surgery
  • Thorasic surgery
  • Vascular surgery
  • Cardiac surgery
  • Pediatric surgery
  • Hematology & Oncology
  • Endocrinologist
  • Nephrology
  • Gastroenterology
  • Pediatric infection
  • Pediatric endocrinology
  • Pediatric cardiology
  • Cardiology
  • Pediatric nephrology
  • Pediatric gastroenterology
  • Pediatric neurology
  • Neonatology
  • Bone marrow transplant
  • Pediatric Immunology & Allergy

پیوند به بیرون

منابع
  1. «گزارش آماری سامانه آمار و اطلاعات بیمارستانی» (PDF). دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۹.
  2. Iran and the West: a critical bibliography. Cyrus Ghani. Taylor & Francis, 1987. ISBN 0-7103-0243-6 pp.896
  3. تاریخچه بخش داخلی
  4. The Woman to See بایگانی‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine, The New Republic
  5. Distant relations: Iran and Lebanon in the last 500 years. H. E. Chehabi, Rula Jurdi Abisaab, Centre for Lebanese Studies (Great Britain). Publisher I.B.Tauris, 2006. ISBN 1-86064-561-5 pp.19
  6. Encyclopedia of Library and Information Science Volume 13 of Encyclopedia of Library and Information Science Series. Allen Kent, Harold Lancour, Jay E. Daily. Marcel Dekker, 1975. ISBN 0-8247-2013-X pp.36
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.