محمد آقازاده خراسانی

وی در ۳۰ سالگی و حضور در کلاس‌های اساتید آن دوران شهر نجف اشرف، به دستور پدر به مشهد رفت. وی در چند سالی که در نجف زندگی می‌کرد، توانسته بود از اساتید دینی بزرگی همچون محمدکاظم آخوند خراسانی (پدر) استفاده کند. زمانی که به مشهد آمد، به تدریس دروس فقه و اصول پرداخت و شاگردان زیادی پرورش داد که از مهم‌ترین این شاگردان می‌توان به مجتبی قزوینی، برادرش شیخ هاشم قزوینی و هادی کدکنی اشاره کرد.

وی در طول سال‌هایی که در مشهد زندگی می‌کرد، در کنار فعالیت‌های سیاسی، تدریس در حوزه و پرورش طلاب؛ ریاست حوزه علمیه خراسان را نیز بر عهده داشت.

در سال ۱۳۰۴ نمایندهٔ مردم سبزوار در مجلس مؤسسان بود.[1]

از جمله فعالیت‌های وی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مخالفت با سلطنت رضاخان
• حمایت از مخالفت علمای اصفهان با رژیم و سیاست‌های آن
• انتقاد به دولت وقت دربارهٔ وام گرفتن از دولت‌های خارجی
• مقابله با حزب دموکرات مشهد
• حضور در قیام مسجد گوهرشاد که باعث شد رضا خان ایشان را به یزد تبعید کند

برای وی از سوی دادگاه نظامی حکم اعدام صادر شد که با اعتراض علمای عراق به اقامت اجباری در تهران تقلیل یافت.

خراسانی در سال ۱۳۱۶ درگذشت و پیکرش در باغ طوطی (صحن شاه‌عبدالعظیم) به خاک سپرده شد.

• شبکه اطلاع‌رسانی اجتهاد