فنوکسی بنزامین

Phenoxybenzamine
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
	(RS)-N-benzyl-N-(2-chloroethyl)-1-phenoxypropan-2-amine
داده‌های بالینی
نام تجاری	Dibenzyline
AHFS/دانشنامه دراگز	monograph
مدلاین پلاس	a682059
رده بارداری	C (ایالات متحده آمریکا)
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
نیمه‌عمر	24 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	59-96-1
کد ATC	C04AX02
پاب‌کم	CID 4768
بانک‌دارو	DB00925
کم‌اسپایدر	4604
UNII	0TTZ664R7Z
KEGG	D08358
ChEMBL	CHEMBL753
داده‌های شیمی
فرمول	C18H22ClNO
وزن مولکولی	303.826 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
	InChI InChI=1S/C18H22ClNO/c1-16(15-21-18-10-6-3-7-11-18)20(13-12-19)14-17-8-4-2-5-9-17/h2-11,16H,12-15H2,1H3 ; Key:QZVCTJOXCFMACW-UHFFFAOYSA-N ;
(what is this?) (verify);

فنوکسی بنزامین (به انگلیسی: Phenoxybenzamine hydrochloride)

رده درمانی: آلفابلوکر- بلوک‌کننده سمپاتیک

اشکال دارویی: کپسول و آمپول

موارد مصرف

فنوکسی بنزامین برای بلوک گیرنده‌های آدرنرژیک آلفا به خصوص کنترل‌افزایش ناگهانی فشارخون در فئوکروموسیتوم مصرف می‌شود. فنوکسی بنزآمین به علت تأثیرش در کاهش انقباض عروقی ناشی از آدرنالین، به عنوان یک عامل کاهنده فشارخون عمل می‌کند. در سندرم رینود و سرمازدگی نیز کاربرد دارد.

مکانیسم اثر

فنوکسی بنزامین، یک داروی‌مسدودکننده غیر اختصاصی گیرنده آلفا ـ آدرنرژیک بسیار قوی با مدت اثر طولانی است .فنوکسی بنزآمین با گیرنده‌های آدرنرزیک ایجاد یک پیوند کووالان دائمی می‌کند و سبب ایجاد یک انسداد غیرقابل برگشت وغیر رقابتی می‌شود.

عوارض جانبی

هیپوتانسیون ارتواستاتیک، میوز، احتقان بینی، سرگیجه و خستگی، اختلالات گوارشی، جلوگیری از انزال،استفراغ، نامنظمی یا تندی ضربان قلب.

ایزومری فضایی

فنوکسی بنزامین شامل یک استریو سنتر است، به طوری که دو انانتیومر، فرم ( R ) - و فرم ( S ) وجود دارد. همه داروهای تجاری حاوی دارو به عنوان racemate هستند.[1]

انانتیوم‌های فنوکسی بنزامین
CAS-Nummer: 71799-91-2	CAS-Nummer: 71799-90-1

جستارهای وابسته

سیستم سمپاتیک

فنتولامین

منابع

F. v. Bruchhausen, G. Dannhardt, S. Ebel, A. W. Frahm, E. Hackenthal, U. Holzgrabe (Hrsg.): Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis: Band 9: Stoffe P-Z, Springer Verlag, Berlin, Aufl. 5, 2014, S. 140, ISBN 978-3-642-63389-8.

فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Hager-1] F. v. Bruchhausen, G. Dannhardt, S. Ebel, A. W. Frahm, E. Hackenthal, U. Holzgrabe (Hrsg.): Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis: Band 9: Stoffe P-Z, Springer Verlag, Berlin, Aufl. 5, 2014, S. 140, ISBN 978-3-642-63389-8.