عمر بن سعد
عمر بن سعد (نام کامل وی: عمر بن سعد بن ابی وقاص بن حفص بن عبید زهری)، (۶۲۰–۶۸۶ میلادی) از سنی مذهبان پیامبر اسلام بود که در مدینه متولد شد و بعدها به کوفه، شهری که پدرش بنا کرده بود رفت. او همچنین داماد مختار ثقفی بود و خواهر ناتنی وی به نام جاریه (فرزند ابوعبید ثقفی) همسر او بود.
پدرش سعد بن ابی وقاص در نبرد قادسیه فرمانده سپاه اسلام بود. در زمان خلافت یزید بن معاویه، عبیدالله بن زیاد او را به حکومت ری وعده داد.
پیش از نبرد کربلا عمر بن سعد از طرف ابن زیاد مأموریت یافت که حسین بن علی و همراهانش را وادار به بیعت با یزید کند اما مذاکرات با حسین به نتیجه نرسید و وی حاضر به بیعت با یزید نشد. لشکر عمر سعد در ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری قمری به حسین و خانواده‌اش حمله کرد و بیش از هفتاد تن از یاران او را کشت. وی تا زمان قیام مختار ثقفی خانه‌نشین شد و سرانجام در سال ۶۶ هجری در کوفه به فرمان مختار ثقفی و توسط عبدالله بن کامل شاکری
کشته شد.[1]
«عمر سعد» از جمله نام‌هایی است که در زیارت عاشورا مورد لعن قرار گرفته‌است.
منابع
- https://www.worldcat.org/oclc/758278456. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
- امام حسین و ایران، کورت فریشلر، ذبیح‌الله منصوری، تهران:امیرکبیر، ۱۳۷۱.