اسلم ترکی

مامقانی درباره اسلم نوشته‌است که حسین بن علی او را پس از رحلت برادرش حسن بن علی خریداری کرد و به فرزندش سجاد بخشید.[4] وی کاتب، کماندار و تیرانداز سپاه حسین بن علی بود و به زبان ترکی صحبت می‌کرد.[5][6] برخی نامش را واضح رومی و نژادش را ترک و وی را اهل دیلم و شمال ایران دانسته‌اند.[7] اسلم ترکی یکی از قاریان قرآن بود که مجلسی بدون اینکه نامی از او آورد، می‌نویسد که پس از دو برادر غفاری، غلام ترکی به میدان رفت و در حالی که رجز می‌خواند بر دشمن حمله برد؛ رجز وی در هنگام نبرد چنین گزارش شده‌است:[6]

ترجمه: «دریا از ضربات شمشیر و نیزه ام متلاطم و فضا از تیر و پیکانم پر می‌شود. هنگامی که دست و شمشیرم به حرکت درآید قلب حسود از ترس می‌شکافد».[6]

در برخی منابع تعداد کشته شدگان سپاه عمرسعد به دست وی را ۷۰ نفر و به نقلی ۵۰۰ نفر گزارش کرده‌اند. پس از زخمی شدن، به زمین افتاد و حسین بن علی خود را به وی رسانید و او را در آغوش گرفت. سر اسلم‌ را بر روی‌ زانوی‌ خود قرار داد و با دست‌ خون‌ها را از صورت‌ و جلوی‌ چشمانش‌ پاک‌ می‌کرد.[8] و اسلم از شوق این آغوش از دنیا رفت. وی قبل از جان دادن، چنین گفت: «مثل من سعادتمند کیست که فرزند رسول خدا صورتش را بر صورتش نهاده‌است؟!».[5][6][9]

سنش را در زمان کشته شدن، حدود ۴۵ سال ذکر شده‌است. از وی در زیارتنامه‌ها اسمی به میان نیامده ولی در منابع تاریخی چون ناسخ التواریخ، تنقیح المقال، اعیان الشیعه و المناقب یاد شده‌است. وی را غلام جناده بن حارث سلمانی دانسته‌اند و رجز معروف امیری حسین و نعم الامیر را به وی نسبت داده‌اند.[7] برخی دیگر وی را غلام حر دانسته‌اند.[9]

• مطالعه کتاب کیست مثل من؟

وب‌سایت ویکی حسین