عون بن عبدالله بن جعفر
عون بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب (درگذشت ۶۱ هجری / ۶۸۰ م)، یکی از فرزندان زینب دختر علی بن ابی طالب است که در نبرد کربلا با دایی خود حسین بن علی شرکت کرد و توسط عبدالله بن قطنه الطایی النبهانی کشته شد.[1]
| عون بن عبدالله بن جعفر بن ابیطالب | |
|---|---|
| درگذشت | ۶۱ هجری قمری کربلا |
| علت درگذشت | کشته شدن در نبرد کربلا |
| والدین | عبدالله بن جعفر زینب |
نسب
او عون بن عبدالله بن جعفر بن ابیطالب بن عبدالمطلب، و جدش جعفر بن ابی طالب معروف به جعفر طیار است.
پدرش: عبدالله بن جعفر بن ابی طالب بن عبدالمطلب از اصحاب پیامبر، و پدربزرگش جعفر الطیار، رئیس مهاجران به حبشه.
مادرش: زینب دختر علی بن ابیطالب و فاطمه زهرا
عبدالله دو پسر به نام عون داشت:
عون بزرگ که مادرش زینب بود.
عون کوچک که مادرش جمانه دختر المسیب بن نجبه از رهبران قیام توابین بود.[2]
در مورد حضور هر دو در کربلا اختلاف نظر وجود دارد، اما مشهور آن است که عون بزرگتر در کربلا حضور داشته‌است، و عون کوچکتر در ماجرای حره کشته شد.[3]
کشته شدن
او و برادرش محمد در نبرد کربلا کشته شدند. او در نبرد سه تن از سواران و هجده سرباز دیگر از سپاه دشمن را کشت. سپس عبدالله بن قطنه الطائی النبهانی با شمشیرش او را کشت.[4]
جستارهای وابسته
منابع
- «موسوعة عاشوراء». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۸ اوت ۲۰۱۹.
- ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص175.
- مقاتل الطالبین، ص94 و124؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج4، ص122.
- مقتل الحسین - أبو مخنف الأزدی - صفحه 167