شورشهای دهه ۱۳۷۰ ایران

شورش ۹ خرداد ۱۳۷۱ مشهد یکی از شورشهای اجتماعی و اقتصادی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ ایران است.

این شورش در اثر اعتراض حاشیه نشینان «کوی طلاب» مشهد به تخریب خانه‌هایشان در شهر مشهد به وقوع پیوست، و به یک تظاهرات، با شعارهایی علیه مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران و حمله به اماکن دولتی، تبدیل شد و سرتاسر شهر مشهد را فراگرفت.[2]

در جریان رأی اعتماد به کابینه محمود احمدی‌نژاد که وی مصطفی پورمحمدی را به عنوان وزیر کشور معرفی کرده بود، عماد افروغ و الیاس نادران نمایندگان اصول‌گرای تهران در مجلس در مخالفت با صلاحیت وی سخنرانی کرده و به تظاهرات‌های گسترده در کشور اشاره کرد که به گفته وی به دلیل عدم فهم مسئولان با کشتن عده زیادی سرکوب گردید:

یادم نرفته که در سال ۱۳۷۲ جنبش‌های شهری را در شیراز، مشهد، اراک و مبارکه چگونه قلع و قمع کردند و به خاک و خون کشیدند، چون فهمی نداشتند، اگر ما همین جریان ۱۸ تیر را متوجه می‌شدیم، دستور حمله صادر نمی‌کردیم. به ما حق بدهید؛ فردی که از این وزارتخانه با این گذشته و فقدان سازوکارهای نظارتی می‌آید، این گونه برای ما تداعی شود که تنمان در عرصه عمومی بلرزد، مگر نلرزیده‌است؟ مگر احساس ناامنی در گذشته نداشته‌ایم.[3]

اما در جریان رقابت‌های انتخاباتی دوره دهم ریاست جمهوری و مناظره محمود احمدی‌نژاد با میرحسین موسوی در ۱۴ خرداد، وی پس از آنکه همه رقیبانش را مورد حمایت هاشمی رفسنجانی نامید به تظاهرات‌ها و سرکوب آن به عنوان نمونه‌ای از اقدامات دولت هاشمی رفسنجانی اشاره کرد. انتقاد از تورم بالا همواره از سوی رقبای محمود احمدی‌نژاد در جریان انتخابات مطرح گردید.[4]

• شورش ۹ خرداد ۱۳۷۱ مشهد

• علی حق‌شناس، نقش فقر در تهدیدهای امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، تهران، انتشارات پارس میهن.