درجزین
درجزین شهری در بخش مرکزی شهرستان مهدیشهر استان سمنان ایران است. این شهر در فاصله ۵ کیلومتری شمال سمنان و ۱۰ کیلومتری جنوب مهدیشهر قرار دارد. درجزین به خاطر عبور آب چشمه گل رودبار از آن و داشتن چند قنات نسبتاً پرآب از آبادانی خوبی برخوردار است و زمینههای توسعه کمی و کیفی را دارا است. محلههای بزرگ در درجزین که از به هم پیوستن آنها درجزین به وجود آمدهاست، شامل دِه مرکزی درجزین، قاضیآباد، اسلامآباد، شاهبند، پشته و چهلتن است. برخی از میوهجات آن مانند زردآلو مشهور است. بیشتر اهالی دارای مذهب شیعه دوازدهامامی هستند.[1]
درجزین | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | سمنان |
شهرستان | مهدیشهر |
بخش | مرکزی |
مردم | |
جمعیت | ۵٬۹۹۷ نفر(۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۲۱٪+ (سال ۱۳۹۰تا ۱۳۹۵) |
اطلاعات شهری | |
رهآورد | آلو، انار |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
کد آماری | ۲۰۲۲ |
درجزین |
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵٬۹۹۷ نفر (۱٬۷۷۷ خانوار) بودهاست.[2]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۴٬۳۷۰ | — |
۱۳۹۰ | ۴٬۹۶۴ | +۱۳٫۶٪ |
۱۳۹۵ | ۵٬۹۹۷ | +۲۰٫۸٪ |
جاهای دیدنی
یکی از بزرگترین دیدنیهای شهر درجزین کهنسالترین درخت چنار کشور است که با بیش از ۸۰۰ سال قدمت در مرکز شهر قرار گرفتهاست.[3] قبرستان زرتشتیها و امامزاده چهل تن نیز از دیگر آثار دیدنی درجزین است.
ناهمواریها
هرچند کوههای مرتفع و صخرهای، تقریباً از شمال درجزین آغاز میشود ولی خود شهر هم دارای زمینهای گسترده و همواری نیست، بلکه تشکیل شده از تپه ماهورها و کوههای کوچک و تپههای بیشتر خاکی و همچنین درههای کمابیش عریض و کفههای کوچک تقریباً مسطحی میباشد.[1] درجزین در قسمت جنوبی شهرستان و پیش از ارتفاعات آن در یک ناحیه رسوبی قرار دارد. از دید خاکشناسی در محدوده خاکهای لیتوسل آهکی و در ناحیه خاکهای بیابانی و سیرزم قرار دارد.[4] شهر درجزین مشهور به یاقوت سرخ استان سمنان میباشد که از آب و هوای نسبتاً مطلوبتری از شهر سمنان برخوردار است. لهجه اهالی بومی شهر درجزین سنگسری میباشد.
منابع
- طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۲۱۷–۲۱۵
- «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- «درجزین در مسیر پیشرفت و آبادانی». مهدیشهر نیوز. ۲۷ مرداد ۱۳۹۰. بایگانیشده از اصلی در ۸ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۱.
- طاهری، تقی (۱۳۵۵)، بخش سنگسر، سمنان: دفتر برنامه و بودجهٔ سمنان، ص. ص۱۲۸