حسین فرجی

تصویری از آلبوم عزت‌الله فرجی

فرجی کارمند کشتیرانی و برق، خواننده بی‌سیم خرم‌آباد و رادیو تهران، اجراهای رادیویی و تلویزیونی و صحنه‌ای در داخل و خارج کشور داشته‌است. صدای او را در صفحه‌های آه سرد، قطار و نوار کاست و لوح‌های گل شادی، ستاره، هی نار و سنگ خارا می‌توان شنید.[4]

تصویر جلد آلبوم عزت‌الله فرجی

فرجی به دلیل صدای گرم خود از دوران مدرسه شروع به خواندن ترانه‌های محلی لری کرد و برای یادگیری اصول خوانندگی به تهران آمد و زیر نظر استاد اسماعیل مهرتاش فعالیت کرد..

برای نخستین بار در سال ۱۳۴۳ به همتعلی سالم معرفی شد و آهنگ دایه دایه را در رادیو خرم‌آباد اجرا کرد.

فرجی در سال ۱۳۴۶ در سن ۱۷ سالگی نخستین ترانه خود را با نام شوِ سال که ترانه و موسیقی آن را خود وی نوشته بود؛ و در همان سال ترانه معروف شیپورچی را خواند.

از ترانه‌های خاطره‌انگیز فرجی می‌توان به شیپورچی، دایه دایه، شوِ سال، کینه، مادر، مسافر کویت، مرغ اسیر، تویی بهارم، سُزه سُزه، پاپی سلیمانی، کرمی و کوش‌طلا را برشمرد. برخی از ترانه‌های وی مانند ستاره، سنگ خارا، هی نار و گل شادی آلبوم شد. فرجی بسیاری از آهنگ‌های فارسی را هم به شکل غزل خوانده‌است. آهنگ معروف بارو بارو هم مربوط به ایشان می‌باشد.[5] فرجی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ۳ اثر با عناوین گل شادی، سنگ خارا و ایثار را به علاقه‌مندان موسیقی لرستان تقدیم کرد. وی در حدود ۴۰۰ اثر (آهنگ ترانه و غزل) از قبل تا بعد از انقلاب داشتند.

وی در روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ در سن ۶۸ سالگی در گذشت و سپس در روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت در قطعه ۸۸، ردیف ۱۲۱، شماره ۵۳۲ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[6][7]

فرج علیپور، نوازنده کمانچه و و بداهه‌نواز موسیقی مقامی لرستان، خواننده و از چهره‌های سرشناس موسیقی لری روز گذشته، شنبه ۲۹ اردیبهشت ضمن تأیید این خبر گفت: حسین فرجی، ساکن تهران بود. ساعت هشت صبح روز گذشته، جمعه ۲۸ اردیبهشت در پی مراجعه به در منزلش هر چقدر درمی‌زنند، جواب نمی‌دهد، نزدیکی‌های ظهر در را می‌شکنند، وارد خانه می‌شوند و پیکر بی‌جانش را روی تخت می‌بینند که در اثر سکته درگذشته بوده‌است.