اسکانلوی سفلی

در گذشته‌های دور، این روستا «الیاس کندی»، «ایده چی» و همچنین «احمددی» نام داشته‌است که بعدها با گذر زمان «اسکانلو» نام گرفته‌است. کارشناسان گردشگری قدمت روستای اسکانلو را به دوران پیش از جنگ جهانی دوم نسبت می‌دهند و می‌گویند: اسکانلو با توجه به اینکه یکی از روستاهای مهم و امن منطقه در گذشته محسوب می‌شده‌است، در دوران حکومت عباس میرزا در زمان جنگ میان ایران و روسیه و لشکر کشی‌های آن زمان در این منطقه، این روستا محل تأمین آذوقه لشکریان بوده‌است. اسکانلو همچنین به دلیل واقع شدن در سه راهی، نقش مهمی در زمینه تجارت داشته‌است که پس از استیلای حکومت‌های کمونیستی در منطقه و شرایط خاص سیاسی حاکم بر ایران این روستا همچون اکثر مناطق شمالی آذربایجان شرقی این موقعیت استراتژیکی خود را از دست داد. اما خوشبختانه در دهه‌های اخیر بار دیگر این روستا مورد توجه سرمایه‌گذاران و دولت قرار گرفت و با گسترش فعالیت‌های گردشگران و توجه ویژه به مناطق روستایی، نوار شمالی آذربایجان شرقی و روستای اسکانلو در حال بازیافتن موقعیت تاریخی و فرهنگی خود هستند.

بافت سنتی و عشیره‌ای روستای اسکانلو با خود آداب و رسوم خاصی را به همراه آورده که بر جذابیت و دیدنی‌های این بهشت کوچک در دل منطقه ارسباران افزوده‌است به‌طوری‌که این روستا در سفر اول ریاست جمهوری به استان آذربایجانشرقی در تیر ماه سال ۸۵ به واسطه طبیعت بکر، سنت، تاریخ و زیبایی‌های منحصر به فرد در ردیف روستاهای هدف گردشگری آذربایجان شرقی قرار گرفت. از جاذبه‌های طبیعی روستای اسکانلو می‌توان به حواشی رودخانهٔ ارس اشاره کرد که از فاصلهٔ یک کیلومتری روستا عبور می‌کند. این رودخانه ضمن زیبایی‌های طبیعی، عامل خیر و برکت و زیست بسیاری از مردم حواشی آن است، زیرا با استفاده از آب آن مزارع وسیع پنبه، گندم، کنجد، هندوانه، گوجه فرنگی و غیره در روستاها از جمله روستای اسکانلو رونق گرفته‌است. در فصول مساعد سال دیدار از این روستا و مشاهدهٔ مناظر طبیعی، آرامش و شعف پایان‌ناپذیری را ایجاد می‌کند. دسترسی‌های اصلی داخل روستا پوشش آسفالت دارند. منظر و سیمای روستا به دلیل استقرار در اقلیمی با پوشش گیاهی مطلوب و نزدیکی به رودخانه ارس سرسبزی و زیبایی خاصی یافته‌است. چشم‌اندازهای پیرامون روستا، مزارع اطراف و هماهنگی روستا با طبیعت، فضای بسیار زیبایی آفریده‌است که هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند. آسمان صاف و پرستاره، هوای تمیز، طبیعت بکر و مزارع، نغمه پرندگان و صدای حیوانات، مناظر و جلوه‌های دلفریبی هستند که انسان خسته از زندگی شهری را به رؤیای دیگری فرو می‌برند. در فاصله ۲۵ کیلومتری روستای اسکانلو چشمه آبگرم درمانی موتالیخ وجود دارد که مورد استفاده مردم منطقه است. از جاذبه‌های تاریخی روستای اسکانلو می‌توان به پل‌های دوگانه خداآفرین اشاره کرد. این پل‌ها بر روی رودخانه ارس احداث شده‌است که ۱۰۰ متر از یکدیگر فاصله دارند. یکی از پل‌ها به قرن ششم هجری و به دورهٔ سلجوقیان منسوب است.

شغل غالب مردم روستای اسکانلو، زراعت و دامپروری است و محصولات عمده زراعی آن را گندم، جو، گوجه فرنگی و هندوانه تشکیل می‌دهند. وضعیت مطلوب پوشش گیاهی و مراتع محدوده موجبات رونق دامداری و دامپروری را در این روستا فراهم نموده‌است. فرآورده‌های لبنی، گوشت، پشم و غیره محصولاتی هستند که در بخش دامداری تولید می‌شوند و به بازار عرضه می‌گردند. روستای اسکانلو، از نوع روستاهای دشتی متمرکز است. مصالح عمده واحدهای مسکونی قدیمی روستا را چوب، سنگ و گل تشکیل می‌دهند. اما مصالح ساختمان‌های جدید شامل آهن، سیمان و آجر می‌باشند، که متأثر از الگوی معماری شهری هستند. فضاهای زندگی اعم از اتاق‌ها، آشپزخانه، تنور و حیاط در اکثر خانه‌های روستا تقریباً وجود دارند. فضاهای مورد نیاز دام‌ها نیز در جنب محل زندگی مردم با فاصله استانداردی از نظر بهداشتی ساخته شده‌است. همچنین محلی برای انبار علوفه زمستانی دام‌ها در نظر گرفته شده‌است و علوفه ذخیره در آن محل انباشته و بر روی هم چیده می‌شوند تا در فصول سرد مورد استفاده قرار گیرند.

• «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.