علی‌محمد بشارتی جهرمی
علی‌محمد بشارتی جهرمی (زاده ۱۳۲۳ جهرم) سیاست‌مدار و از عوامل حکومتی جمهوری اسلامی ایران است که هم‌اکنون به عنوان مشاور رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت می‌کند.[2] او وزیر کشور در دولت دوم هاشمی رفسنجانی بود.[3]
علی‌محمد بشارتی جهرمی | |
|---|---|
| وزیر کشور | |
| مشغول به کار ۲۵ مرداد ۱۳۷۲ – ۲۹ مرداد ۱۳۷۶ | |
| رئیس‌جمهور | اکبر هاشمی رفسنجانی |
| پس از | عبدالله نوری |
| پیش از | عبدالله نوری |
| نماینده مجلس شورای اسلامیدورهٔ اول | |
| مشغول به کار ۷ خرداد ۱۳۵۹ – ۶ خرداد ۱۳۶۳ | |
| پیش از | سید فخرالدین هاشمی |
| حوزه انتخاباتی | جهرم |
| اکثریت | ۳۷٬۱۵۹ (۸۷٫۲٪) |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | علی‌محمد بشارتی جهرمی ۲۲ تیر ۱۳۲۳ (۷۶ ساله) جهرم، ایران |
| ملیت | ایرانی |
| فرزندان | ۴ پسر[1] |
| خویشاوندان | غلامعلی صنعتی (پدر عروس)[1] |
| هیئت دولت | دولت ششم |
| دین | اسلام (شیعه) |
| وبگاه | وبگاه رسمی |
| خدمات نظامی | |
| وفاداری | ایران |
| خدمت/شاخه | سپاه پاسداران انقلاب اسلامی |
| سال‌های خدمت | ۱۳۵۷–۱۳۵۸ |
بشارتی عضو اولین شورای فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نماینده دوره نخست مجلس شورای اسلامی بود. وی در فاصله سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۲ بعنوان قائم‌مقام وزیر امور خارجه فعالیت می‌کرد و در دولت ششم، از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ وزیر کشور بود.[4] هاشمی رفسنجانی در خاطرات سال ۱۳۶۹ خود با عنوان «اعتدال و پیروزی» نقل می‌کند: << آقای بشارتی از وزارت خارجه آمد و پنجاه هزار دلار برای برنامه‌های بازسازی هدیه آورد؛ یکی از شیوخ جنوب خلیج فارس که به دعوت او به ایران آمده، یک ماشین بنز هدیه داده که فروخته و پولش را به ستاد بازسازی مناطق محروم داده‌است. >>
نقض حقوق بشر
علی‌محمد بشارتی جهرمی به نقض حقوق بشر، متهم است.[5][6][7]
علی محمد بشارتی در تشکیل گروه قنات و شکنجه و آزار مخالفان و دگراندیشان، در ماه‌های اولیه پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ نقش بسزایی داشته‌است.[8] او همچنین در سال ۱۳۶۰ به هنگام عضویت در «هیئت بررسی شایعه شکنجه»، با انکار شکنجه‌های اعمال شده علیه زندانیان سیاسی مرتکب نقض حقوق بشر شده‌است.[9] در صورتی که سازمان عفو بین‌الملل در بخش ایران گزارشی با نام “شکنجه در دهه هشتاد“[10] در مورد شکنجه‌های رایج سال‌های اولیه پس از انقلاب می‌نویسد:”… شایع‌ترین شیوه‌های شکنجه که برای عفو بین‌الملل تشریح شده‌است، شامل شلاق زدن با کابل بر تمام قسمت‌های بدن زندانی در حالی که او از ناحیه مچ دست آویزان است یا کف پا در حالیکه به تخت بسته شده‌است. شیوه‌های دیگر شامل سوزاندن با سیگار و اتو، شوک الکتریکی، باز کردن جریان آب با فشار بطرف زندانی و اعدام‌های ساختگی گزارش شده‌است”. علی محمد بشارتی در زمان تصدی وزارت کشور، با تصویب “آیین‌نامه تعیین مصادیق البسه و آرایش‌های غیرمجاز،[11] در تهدید آزادی‌های فردی و اجتماعی شهروندان نقش داشته‌است.[12]
بخش بشارت
در زمانی که وی وزیر کشور بود با ایجاد یک بخش در منطقه زلقی الیگودرز نام خود را بر آن بخش نهاد.[13]
پانویس
- «روایت وزیر کشور دولت سازندگی از عملکرد هاشمی در فتنه ۸۸». خبرگزاری تسنیم. ۳۰ دی ۱۳۹۶. ۱۶۳۲۴۲۰.
- «وبگاه سوره مهر». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اوت ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۱ مه ۲۰۰۸.
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ اوت ۲۰۱۲.
- «محمد غرضی، افراطی دیروز و تلخک امروز». رادیو فردا. ۱۷ خرداد ۱۳۹۲.
- «پرونده ناقض حقوق بشر: علی‌محمد بشارتی جهرمی». justice4iran.
- «پرونده ناقض حقوق بشر: علی محمد بشارتی جهرمی». عدالت برای ایران.
- «اسامی 388 تن از جنایتکاران رژیم :معرفی آمران و عاملان». iranglobal.
- «گروه‌های " فشار و کشتار" سربازان "امام خمینی"» (PDF). عدالت برای ایران. ۱۴ آذر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۹۴.
- روزنامه اطلاعات ۳۰ فروردین ۱۳۶۰، شماره ۱۶۴۰۶، صفحهٔ ۱۵
- «شکنجه در دهه هشتاد» (PDF). عدالت برای ایران. ۱۶ خرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۹۴.
- «آیین‌نامه تعیین مصادیق البسه و آرایش‌های غیرمجاز» (PDF). عدالت برای ایران. ۲۵ شهریور ۱۳۷۵. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۹۴.
- «علی‌محمد بشارتی». عدالت برای ایران. ۱۴ آذر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۱ مرداد ۱۳۹۴.
- «تشکیل بخش بشارت». روزنامه رسمی. ۱۳۷۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۳.
| مناصب نظامی | ||
|---|---|---|
| عنوان جدید | مسئول اداره اطلاعات و تحقیقات سپاه پاسداران ۱۳۵۷ – ۱۳۵۸ |
پسین: محسن رضایی به عنوان مسئول اداره اطلاعات |
| پیشین: عبدالله نوری |
جانشین فرمانده کل قوا در امور نیروهای انتظامی ۱۳۷۲ – ۱۳۷۵ |
بدون متصدی تصدی بعدی توسط: سید عبدالواحد موسوی لاری |
| مناصب سیاسی | ||
| پیشین: احمد عزیزی |
قائم‌مقام وزیر امور خارجه ۱۳۶۳ – ۱۳۷۲ |
پسین: محمد هاشمی رفسنجانی |
| پیشین: عبدالله نوری |
وزیر کشور ۱۳۷۲ – ۱۳۷۶ |
پسین: عبدالله نوری |
