سازمان انرژی اتمی ایران

سازمان انرژی اتمی ایران که مقدمات ایجاد آن از اوایل سال ۱۳۵۳ فراهم گردیده بود، با تصویب قانون «سازمان انرژی اتمی» در ۱۶ تیر ۱۳۵۳ عملاً به صورت یک شخصیت حقوقی رسمیت یافت و در آن دوره زیرنظر نخست‌وزیری فعالیت می‌کرد و نخستین رئیس آن اکبر اعتماد بود. هم‌اکنون رئیس این سازمان علی‌اکبر صالحی می‌باشد.

قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، این سازمان با گسترش سریع و بی‌رویه، عهده‌دار تعهدات سنگین از بابت قراردادهای بیشمار در نقاط مختلف کشور و در راستای نصب و راه‌اندازی ۲۳۰۰۰ مگاوات برق هسته‌ای شده بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی با تجدید نظر اساسی در کل برنامه‌های سازمان و ایجاد تغییرات بنیادی در اهداف و وظایف آن، قدمهای مؤثری در جهت کاربرد و استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی در کشور برداشته شده‌است. این اقدامات که از نیمه دوم دهه هفتاد کاملاً مشهود بوده‌است، در جهت دستیابی به خودکفایی نسبی و با توجه به محدودیت‌های شدید اعمال شده توسط کشورهای غربی صورت گرفته‌است.

در ۱۰ بهمن ۱۳۹۸ وزارت خزانه‌داری آمریکا، سازمان انرژی اتمی ایران و رئیس آن علی‌اکبر صالحی را در لیست افراد تحریم‌شده قرار داد.[1]

رئیسان سازمان انرژی اتمی

نمایندگان ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی

«نمایندهٔ دائم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در وین» و «نمایندهٔ ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی»

جستارهای وابسته

منابع

  1. او از ۱۳۷۸ «نمایندهٔ مقیم ایران در دفتر سازمان ملل متحد در وین» بود. با اتمام مأموریت علی‌اکبر صالحی، وظیفهٔ «نمایندگی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» نیز بر عهدهٔ او قرار گرفت.
  1. «آمریکا سازمان انرژی اتمی ایران و رئیس آن صالحی را تحریم کرد». دویچه وله فارسی. ۱۰ بهمن ۱۳۹۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.