داروشناسی

داروشناسی مطالعهٔ تعامل بین موجودزنده و دارو یا موادشیمیایی دریافت‌شده‌است که بر عملکرد طبیعی یا غیرطبیعی بیوشیمیایی اثر می‌گذارد. دو حوزه اصلی فارماکولوژی، فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک هستند. به‌طور خلاصه فارماکودینامیک مطالعهٔ اثرات داروها بر بدن، و فارماکوکینتیک، اثر و رفتار بدن بر روی داروها است. بعبارت دیگر فارماکودینامیک، مبحث فعل‌وانفعالات دارو در مواجهه با گیرنده‌های بیولوژیک، و فارماکوکینتیک بحث و تعریف در مورد جذب، توزیع، متابولیسم و دفع دارو در سیستم‌های بیولوژیکی است. لازم به یادآوری‌است که داروشناسی(Pharmacology) با داروسازی(Pharmacy) دو واژهٔ جدا از هم هستند که گاهی به‌اشتباه به‌جای هم به‌کار می‌روند. فارماکولوژی چگونگی رفتار متقابل دارو و سیستم‌بیولوژیکی (بدن) است ولی داروسازی در رابطه با مواداولیه، آماده‌سازی، توزیع، مقدار (دوز) در استفاده از داروهای بی‌خطر و مؤثر است.

فارماکولوژی به زیر بخش‌های تخصصی‌تر بخش می‌شود که از میان آنها:[4]

• فارماکولوژی بالینی: با زمینهٔ پزشکی بالینی و مطالعهٔ اثر دارو بر روی انسان و حیوانات است.
• نوروفارماکولوژی: اثر دارو بر عملکرد سلول‌های دستگاه عصبی مرکزی و پیرامونی که به دو دسته رفتاری و مولکولی تقسیم می‌شود.[5]
• روان داروشناسی (سایکوفارماکولوژی): اثر دارو بر روان و مغز، مشاهده تغییر رفتار مغز است.
• فارماکوژنتیک: آزمایش بالینی ژنتیکی در مورد تفاوت بین افراد در پاسخ به داروها از نظر اثر درمانی یا عارضه جانبی.[6]
• توکسیکولوژی یا سم‌شناسی: مطالعه اثرات مضر یا سمی داروها بر بدن است.

• اشکال دارویی و نحوه تجویز آنها
• فارماکودینامیک
• فارماکوکینتیک
• واکنش‌های ناخواسته داروئی