شیمی اقیانوس

شیمی اقیانوس، که به عنوان شیمی دریایی نیز شناخته می‌شود، تحت تأثیر زمین‌ساخت صفحه‌ای و گسترش بستر اقیانوس، جریان اقیانوسی کدورت، رسوبات، سطح pH، ترکیبات جوی، فعالیت دگرگونی و بوم‌شناسی قرار دارد. زمینه اقیانوس‌شناسی شیمیایی محیط‌های دریایی از جمله تأثیر متغیرهای مختلف را مورد مطالعه قرار داده‌است.

ترکیب مولر کل آب دریا (شوری = 35)[1]
مولفه غلظت (mol / kg)
ویژگی‌های آب۵۳٫۶
کلرید۰٫۵۴۶
سدیم۰٫۴۶۹
منیزیم۰٫۰۵۲۸
سولفات۰٫۰۲۸۲
کلسیم۰٫۰۱۰۳
پتاسیم۰٫۰۱۰۲
CT۰٫۰۰۲۰۶
برومید۰٫۰۰۰۸۴۴
BT (total boron)۰٫۰۰۰۴۱۶
استرانسیم۰٫۰۰۰۰۹۱
فلورید۰٫۰۰۰۰۶۸

شیمی دریایی روی زمین

ترکیبات آلی در اقیانوس‌ها

ماده آلی محلول رنگی (CDOM) تخمین زده می‌شود که حدود ۷۰ تا ۲۰ درصد از محتوای کربن اقیانوس‌ها باشد.[2]

زندگی دریایی تا حد زیادی در بیوشیمی با موجودات زمینی مشابه است، به جز اینکه در یک محیط شور زندگی می‌کنند. یکی از نتایج سازگاری آنها این است که موجودات دریایی پربارترین منبع ترکیبات آلی هالوژنه هستند.[3]

نمودار نشانگر شیمی اقیانوس در اطراف دریچه‌های گرمابی حرارتی دریا

جستارهای وابسته

منابع

  1. DOE (1994). "5" (PDF). In A.G. Dickson & C. Goyet. Handbook of methods for the analysis of the various parameters of the carbon dioxide system in sea water. 2. ORNL/CDIAC-74. Archived from the original (PDF) on 25 May 2011. Retrieved 4 July 2020.
  2. Coble, Paula G. (2007). "Marine Optical Biogeochemistry: The Chemistry of Ocean Color". Chemical Reviews. 107 (2): 402–418. doi:10.1021/cr050350+. PMID 17256912.
  3. Gribble, Gordon W. (2004). "Natural Organohalogens: A New Frontier for Medicinal Agents?". Journal of Chemical Education. 81 (10): 1441. Bibcode:2004JChEd..81.1441G. doi:10.1021/ed081p1441.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.