حصاربن
حصاربن، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فیروزکوه در استان تهران ایران است. بزرگترین طوایف این روستا طایفه های غندالی، شاه حسینی و قنبری از ایل بزرگ الیکایی هستند که از کوچنده های گرمسار بودند و در زمان رضا شاه مجبور به یکجا نشینی شدند. از دیگر اقوام روستا به خدام، آرویی، سپایانی و حسینی(مشهدی) میتوان اشاره کرد. اکثر مردم به شغل کشاورزی و باغداری و تعداد کمی نیز به دامداری میپردازند.تنها جاذبه روستا چشمه معدنیآبچمن است که به عقیده بزرگان روستا برای زردی و گرمازدگی خاصیت درمانی دارد.
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | فیروزکوه |
| بخش | بخش مرکزی |
| دهستان | حبله رود |
| نام محلی | حوصاربِن |
| مردم | |
| جمعیت | ۴۳۹ نفر (سرشماری ۹۵) |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۵۸۹۵۹ |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۱ |
زبان
مردم این روستا به گویش الیکایی که زبان مازندرانی است، صحبت می کنند.[1][2]
جمعیت
این روستا در دهستان حبلرود قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۹۴۶ نفر (۲۸۴خانوار) بوده‌است.
منابع
- قاسمی، علیرضا؛ به کوشش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گیلان (۱۳۷۷). سیری در زبان و شعر مازندرانی. رشت: انتشارات دانشگاه گیلان. ص. ۳.
- جعفری دهقی، محمود؛ خلیلی پور، نازنین؛ جعفری دهقی، شیما (۱۳۹۳). زبان‌ها و گویش‌های ایرانی ( گذشته و حال). تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی. ص. ۲۶۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴.
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشها |
| ||||||||||||||||||||||
| مرکز |  موقعیت استان تهران در ایران. | |
|---|---|---|
| شهرستان‌ها | ||
| شهرها | ||
| مکان‌های دیدنی |
| |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
