وهنآباد
وهنآباد ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان رباطکریم در استان تهران ایران است. این روستا در منطقه تاریخی تپه سفالی معمورین قرار دارد که تمام روستا و اطراف آن جزو آثار ملی ایران به شمار می آید. در سال ۱۳۵۵، یونسکو این منطقه را از مناطق احتمالی عصر آهن اعلام می دارد. لقب این روستا پایتخت مبل روستایی خاورمیانه است.[1]
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | تهران |
شهرستان | رباطکریم |
بخش | بخش مرکزی |
دهستان | وهنآباد |
مردم | |
جمعیت | ۱۵۴۱ نفر (سرشماری ۹۵) |
کد آماری | ۲۵۹۶۳۰ |
نام
براساس تحقیقات انجام شده ، واژه وهن یا وحن در اوستا (فارسی باستان ) به معنای خشت مالی و گل اندود کردن است.[2] همچنین لغت نامه دهخدا به روایت ناظمالاطبا معنی وحن را گل اندودن و گل اندود کردن گزارش دادهاست.[3][4]
مردم این روستا در گذشته ، هر ساله به دیوارهای خانههای گلی خود در ماهی مشخص برای استحکام بیشتر گل میمالیدند ( گل اندود میکردند) تا در ماههای پر بارش و یا زلزله دوام کافی داشته باشد.[2]
جمعیت
این روستا در دهستان وهن آباد قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۳۴۴ نفر (۳۲۵خانوار) بود.
بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن (۱۳۹۵) جمعیت آن به ۱۵۴۱ نفر و تعداد خانوار به بیش از ۴۰۰ می رسد.
اقوام از دورههای گذشته در این روستا زندگی میکردند .بیشتر نامهای خانوادگی شامل شهریاری، عبداللهی ، لطیفیان ، فسایی ، فدایی ، ، حسینی ، علیغنی ، آقابابایی ، آقارحیمی و... میباشند.
موقعیت جغرافیایی
این روستا بر اساس فرهنگ کامل معین در زمان قاجاریه و پهلوی از روستاهای شهر ری به حساب میآمد. بر اساس گفته پیران این روستا، بخشی از خانات حکیم آباد بود. این روستا در کنار جاده ابریشم نیز قرار داشت. به خاطر قرارگیری در بین دو شهر قم و شهر ری همواره از محل های پر رفت و آمد مردم از گذشته بوده است.
این روستا، در شمال فرودگاه امام خمینی و در سمت غرب بزرگراه تهران-قم قرار دارد. یونسکو، این روستا و اطراف آن و شمال فرودگاه را از مناطق میراث فرهنگی کشف نشده میداند. این منطقه (تپه سفالی معمورین) از آثار ملی ایران به شمار می رود.
اماکن زیارتی ، گردشگری
امامزاده ( یا امام زادگان[5]) عین و غین در این روستا قرار دارد. [6]بنای قدیمی امامزاده به بنایی دایره وار و با گنبد هرمی به رنگ فیروزهای بود. نخستین تغییر در ساختار سنتی امامزاده در سال ۱۳۷۷ صورت می گیرد.[7]از این روستا با نام( پایتخت روستایی مبل ایران) هم یاد میشود. به طوری که در حال حاضر بیش از ۴۰۰ کارگاه تولیدی مبلمان و صنایع چوبی در این مکان مشغول به فعالیت هستند و باعث گردیده که آمار بیکاری در این منطقه پایین باشد.
تاریخ روستا
در سالهای ۱۳۵۵ , یونسکو این منطقه تا فرودگاه را به عنوان مناطق احتمالی پیدایش عصر آهن شناخت. تمام این روستا و اطراف آن از تپه سفالی معمورین به شمار میآیند. این منطقه مربوط به هزاره ۶ تا هزاره اول قبل از میلاد است این اثر در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۲۶۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.[8]
این روستا به خاطر قرار گیری در کنار جاده ابریشم و قرار گیری در دو شهر ری و قم ، در طول تاریخ محل رفت و آمد کاروان ها و استراحتگاه بوده است.
اراضی این روستا تا پیش از اصلاحات ارضی در ایران متعلق به میرزا حسین پیرنیا مؤتمنالملک ، نماینده مجلس شورای ملی بود.[9]
هنر
به گفته اهالی قدیمی روستا، این روستا علاوه بر کشاورزی و دامداری، به تولید صنایع دستی محلی از جمله فرش، گلیم، پارچه، ملافه و تشک و کوزه می پرداختند که به مرور زمان به فراموشی سپرده می شود.[2]
از دهه ۱۳۶۰ خورشیدی ، صنعت مبل سازی در این روستا رواج پیدا کردهاست . از این رو به آن پایتخت مبل روستایی خاورمیانه گفته می شود.[1]
افراد سرشناس تاریخی
- حیدر لطیفیان (۱۲۴۱_۱۲۹۳ هجری خورشیدی)
از اهالی وهن آباد ، از مبارزان با حمله روسها در طی جنگ جهانی اول و ازیاران سید حسن مدرس بود. حیدر فرزند ارشد لطیف وهن آبادی بود که تمامی لطیفیانهای این منطقه از نوادگان لطیف هستند.[10]
پس از جنگ جهانی اول ، روسها تا قزوین پیش رفتند با احتمال سقوط تهران، مجلس از اکثریت افتاد و منحل شد زمانی که در سال آغازین جنگ جهانی اول در حدود ۱۲۹۳هجری شمسی ، روسیه به ایران برای اخراج مورگان شوستر اولتیماتوم داد [11]و قوای این کشور وارد ایران شدند و تا رباط کریم آمدند[12] و به قوای کمیته دفاع ملی که با حضور سید حسن مدرس و یاران او تشکیل شده بود حمله کردند .[13]حسن اعظام قدسی (اعظام الوزارة) از یاران مدرس درکتاب خاطرات خود به نام «خاطرات من» در مورد نخستین برخورد نظامی روسها با نیروهای ملی مینویسد:
قشون روس از یک طرف به روستای کُلمه (شهرک فجر) که بین راه رباط کریم به تهران واقع است میرسد،و مبارزین محلی از سه طرف محاصره میشوند روسها تقریباً از یک فرسنگی شروع به بمباران منطقه میکنند، تا نزدیک غروب سنگرهای مبارزین محلی باتوپ بمباران میشود ولی همه ی افراد جان سالم به در میبرند.اما هنگام غروب سواران پیاده نظام قشون روس نزدیکتر می شوندو جنگ با شمشیر آغاز و بعد از زد و خوردی خونین ۷۰ نفر کشته میشوند.[14] حیدر لطیفیان نیز همانند بقیه همرزمان خود کشته شد.[15]
براساس روایات مردمان محلی روسها با بریدن سرهای کشتگان ، تشخیص اجساد را سخت میکند.[15] مشهدی حسین شهریاری ، از بزرگان روستا به همراه پسر ارشد حیدر با توجه به وجود کشمش و نخود در جیبهای او ، جسد او را شناسایی و در شمال امامزاده عین و غین به خاک سپردند.[15]
جستارهای وابسته
منابع
- در ورودی روستا نوشته شده است.
- لطیفیان ، پویا : پژوهشی درباره وهن آباد ، صفحه ۳۴ ، بند دوم
- «معنی وحن - لغتنامه دهخدا». پرسش و پاسخ تخصصی لام تا کام. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۷.
- «معنی وحن | لغتنامه دهخدا». www.vajehyab.com. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۷.
- درباره این که آیا یک نفر و یا دو نفر بوده اند اختلاف وجود دارد ، اصطلاح مردم منطقه و کتاب های قدیمی بقاع متبرکه تهران، امامزاده می دانند اما در چند کتاب تحقیقاتی اخیر آن را امامزادگان معرفی می کنند.
- «روستای وهن آباد». شورای بخش مرکزی شهرستان رباطکریم. بایگانیشده از اصلی در 1 اكتبر 2015. دریافتشده در ۸ مهر ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در
|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - کتاب بقاع متبرکه ایران. به کوشش بایرامنژاد.
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایرانشهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- در گفت و گل با محمدحسین لطیفیان، از اهالی روستا، پژوهشی درباره وهن آباد ، صفحه ۸
- . ۱ جلد. به کوشش پژوهشی درباره وهن آباد. بیش از یک پارامتر
|زبان=
و|language=
دادهشده است (کمک); پارامتر|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک) - سید صدرالدین طاهری، ص24ـ 25 و محمد ترکمان ، آراء ، اندیشهها ... ، ص 21 و حسین مکی، ج 1، ص 130.
- مدرس و مجلس (تهران: موسسه پژوهش و مطالعات فرهنگی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی و اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، 1373) ، ص 41.
- کتاب مدرس شهید. به کوشش علی مدرسی.
- خاطرات من : حسن اعظام قدسی (اعظام الوزارة).
- در گفت و گو با فاطمه کبری لطیفیان ، پژوهشهایی درباره وهن آباد
- «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.