مری

مِری یا سُرخ‌نای (به انگلیسی آمریکایی: Esophagus) و (به انگلیسی بریتانیایی (/ɪˈsɒfəɡəs/), oesophagus) عضوی در بدن مهره‌داران است که به صورت لوله‌ای عضلانی کار رساندن غذا از حلق به معده را به عهده دارد. این لوله ۲۵ سانتی‌متر طول دارد و بیش‌ترین قسمت آن در قفسه سینه قرار دارد. این مجرا از انتهای تحتانی حلق در محاذات مهره ششم گردنی آغاز و در محاذات مهره دهم سینه‌ای وارد فضای شکمی می‌شود.[2] مری در قسمت جلو با سطح پشتی لوب چپ کبد و در عقب با دیافراگم مجاورت دارد.

مری
سر و گردن
دستگاه گوارش انسان
جزئیات
ساخته از	Foregut
سرخرگ	esophageal arteries
سیاهرگ	esophageal veins
عصب محیطی	celiac ganglia, vagus[1]
شناسه‌ها
لاتین	œsophagus
MeSH	D004947
TA98	A05.4.01.001
TA2	2887
FMA	7131

مری حلق را به معده متصل می‌کند این اتصال از راه سوراخی که توسط این لوله در دیافراگم ایجاد شده برقرار می‌شود و غذا از این طریق از حلق به معده راه می‌یابد. انتقال غذا از راه مری با کمک انقباضات موج‌مانندی که انقباضات کرم‌وار یا حرکات لوله گوارش نامیده می‌شود، انجام می‌شود.

دیوارهٔ مری از مجرا به بیرون؛ از غشاء مخاطی، پیش غشاء مخاطی، لایه عضلانی و بافت‌های همبند تشکیل شده‌است.

در انتهای زیرین مری ماهیچه‌ای صاف و حلقوی وجود دارد که از دیدگاه فیزیولوژیکی مانند یک دریچه عمل می‌کند. هنگامی که این ماهیچه در حالت استراحت قرار دارد غذا از مری به معده انتقال می‌یابد اما در حالت انقباض از ورود مواد درون معده به مری جلوگیری می‌کند.[3]

در انسان یک سوم فوقانی مری از جنس عضلات مخطط و بخش تحتانی آن از جنس عضلات صاف است. در مری گوارش اتفاق نمی‌افتند و مری تنها مجرایی از حلق به معده برای رساندن مواد غذایی است مری آنزیم ترشحی ندارد. در مري حرکات کرمي شکل اتفاق مي افتد که صرفا جهت انتقال غذا به معده است