دهانه معده

دهانهٔ معده (به انگلیسی: Cardia) یا درآیه[1] در دانش کالبدشناسی، اصطلاحی برای معرفی بخشی از معده است که آن را به مری (سرخ‌نای) متصل می‌کند. دهانه، بلافاصله پس از خط Z در معده آغاز و آن را به مری متصل می‌کندکه هنگام ورود غذا به معده منبسط شده و غذا وارد معده میشود.[2] به دهانهٔ معده، کاردیا[3] یا بندارهٔ انتهای مِری[3] نیز گفته می‌شود.

دهانه معده (کاردیا یا بندارهٔ انتهای مری)
نمودار از cancer.gov:
* ۱. تنه معده
* ۲. طاق معده
* ۳. دیواره پیشین
* ۴. خمیدگی بزرگ
* ۵. خمیدگی کوچک
* ۶. دهانه (درآیه)
* ۹. اسفنکتر (بنداره)
* ۱۰. دهلیز باب‌المعدی (دهلیز برآیه‌ای)
* ۱۱. مجرای باب‌المعدی
* ۱۲. فاق گوشه‌دار
* ۱۳. مجرای معدی
* ۱۴. چروکه‌ها
در این طرح، نشانه‌های کالبدشناسی معده مشخص شده‌است.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینCardia
MeSHD002299

کارکرد

این اندام مانند یک دریچه یک‌طرفه عمل کرده و مانع از ورود مخاط مری به معده و محتویات معده به مری می‌شود و اگر بعد از ورود غذا به معده مجدداً باز شود باعث ایجاد حالت تهوع می‌شود.

نگارخانه
  • <!Section of mucous membrane of human stomach, near the cardiac orifice. X 45.>

منابع
  1. مرتضی عطری، واژه‌نامهٔ علوم زیستی، همدان: ۱۳۸۴
  2. Barrett KE, "Chapter 7. Esophageal Motility" (Chapter). Barrett KE: Gastrointestinal Physiology: http://www.accessmedicine.com/content.aspx?aID=2307248
  3. منبع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.