استخوانچه‌های گوش

اُستخوانچه‌های گوش (انگلیسی: Ossicles‎) یا استخوانچه‌های شنوایی (Auditory Ossicles) نام سه استخوان کوچک در گوش میانی است که نقش آنها انتقال ارتعاشات پردهٔ صماخ به پیراتنابه (پری‌لنف) گوش داخلی می‌باشد. هر دو گوش روی هم ۶ عدد استخوانچه دارند.

استخوانچه‌های گوش
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینOssicula auditus،
ossicula auditoria
MeSHD004429
TA98A02.1.17.001
TA2880
FMA52750

سه استخوانچه در گوش میانی (چکشی، سندانی و رکابی) نقش انتقال‌دهنده را جهت انتقال انرژی لرزشی ناشی از امواج صوتی به مایعات گوش داخلی ایفا می‌کنند. لرزش این مایعات پایانه‌های فیبرهای عصبی را تحریک می‌کند. سپس عصب شنوایی تکانه‌های صوتی را به مغز، جایی که به صداهای قابل فهم تفسیر می‌شوند انتقال می‌دهد.[1]

هر بیماری که پرده گوش یا استخوانچه‌های گوش را تحت تأثیر قرار دهد، ممکن است منجر به افت شنوایی انتقالی در نتیجه اختلال در انتقال صوت به گوش داخلی گردد. برخی از آسیب‌های شنوایی ممکن است ناشی از پارگی در پرده گوش، ازهم‌گسیختگی جزئی یا کلی یکی یا هر سه استوانچه گوش، زخم شدن بافت اطراف استخوانچه‌ها یا پرده گوش باشد.[1]

استخوانچه‌ها
استخوانچه‌های رکابی (Stapes)، سندانی (Incus) و چکشی (Malleus) در این تصویر دیده می‌شوند.

استخوانچه‌های شنوایی عبارتند از:

  • چکشی: بزرگترین استخوانچه بوده و دارای یک سر، یک گردن، یک دسته یا زائدهٔ بلند، یک زائدهٔ قدامی و یک زائدهٔ خارجی می‌باشد.
  • سندانی: استخوان سندانی یک تنهٔ بزرگ، یک زائدهٔ بلند و یک زائدهٔ کوتاه دارد.
  • رکابی: استخوان رکابی یک سر، یک گردن، دو بازو. ویک قاعده دارد.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. سایت دکتر علی محمد اصغری - فوق تخصص گوش و حلق و بینی. بازدید: دسامبر ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ استخوانچه‌های گوش موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.