لوتتیم
الگو:جعبه اطلاعات لوتسیم لوتسیم عنصر شیمیایی‌ای است که با نماد Lu و عدد اتمی آن ۷۱ می‌باشد. یک فلز سفید نقره‌ای است که مقاوم در برابر فرسایش در محیط خشک است، اما در هوای مرطوب نه. این عنصر آخرین عنصری است که در گروه لانتانیدها قرار دارد (یا در مواردی در نظر گرفته عنصر اول از ۶ دوره فلزات واسطه)، و به‌طور سنتی در میان عناصر خاکی کمیاب به حساب می‌شود. سرانجام لوتسیم در سال ۱۹۰۷توسط ژرژ اوربان دانشمند فرانسوی، بارون کارل اور فون ولباخ، معدن‌شناس اتریشی و چارلز جیمز، شیمیدان آمریکایی کشف شد. همه این مردان، لوتسیم را به عنوان یک ناخالصی در ایتربیم معدنی، تشخیص دادند.
ژرژ اوربان، نخست نام "lutecium" را برای این عنصر جدید انتخاب کرد؛ اما در سال ۱۹۴۹ نگارشِ عنصرِ ۷۱، به لوتتیم تغییر یافت.
لوتیتم یک ماده بسیار فراوان نیست، هر چند به‌طور قابل توجه بیشتر از نقره در پوسته زمین است. لوتتیم-۱۷۶ (۲٫۵٪) ایزوتوپ رادیواکتیو نسبتاً فراوان با نیمه عمر حدود ۳۸ میلیارد سال است، و بنابراین برای تعیین سن شهاب‌سنگ‌ها اهمیت دارد. لوتتیم معمولاً در ارتباط با ایتریم عنصری رخ می‌دهد و گاهی اوقات در آلیاژهای فلزی است و به عنوان یک کاتالیزور در واکنش‌های شیمیایی مختلف استفاده می‌شود. لوتتیم-177 به-DOTA-تیت برای درمان رادیونوکلئید (پزشکی هسته‌ای را ببینید) در تومورهای غددی عصبی استفاده می‌شود
منابع
 |
معنای لوتتیم را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لوتتیم موجود است. |