شاخص دموکراسی-دیکتاتوری

برای رژیمی که براساس طرح DD یک دموکراسی در نظر گرفته می‌شود، باید چهار قانون زیر را رعایت شود:

1. مدیر اجرایی کشور بایستی از طریق انتخابات عمومی انتخاب شود یا توسط ارگانی که از طریق مردمی انتخاب شده‌است.
2. مجلس قانونگذاری باید به صورت عمومی انتخابات برگزار کند.
3. در انتخابات باید بیش از یک حزب رقابت کند.
4. جایگزینی در قدرت بایستی مطابق قوانین انتخاباتی برگزار شود یعنی جایگزینی قدرت بر عهده همانهایی است که مسئولیت اداره را بر عهده داشتند.

اولین تمایز این است که آیا یک کشور مسئولیت قانونگذاری را برعهده دارد، یعنی اینکه آیا اکثریت رای‌دهندگان در مجلس قانونگذاری می‌توانند بدون اجازه دولت حاکم را برکنار کنند. اکثریت مورد نیاز برای حذف یک دولت حاکم در بین کشورهای مختلف متفاوت است، که ترم قانونی آن رای عدم اعتماد است. بعضی از کشورها (اسپانیا، بلژیک، آلمان، اسرائیل و غیره) با رای عدم اعتماد مشخص می‌کنند چه کسی جایگزین دولت در قدرت خواهد بود تا به این وسیله خلاء قدرت دولت با یک دولت موقت کم کنند تا اساساً جایگزینی دولت کامل انجام شود. این شیوه رای‌گیری موسوم به رای عدم اعتماد است. گاهی اوقات دولت‌های حاکم، با یک رأی عدم اعتماد قانونی را به تصویب می‌رسانند تا به‌طور موقت، بقای حکومت را با بهره‌گیری ا ز قانون حفظ کنند.

تمایز دوم این است که آیا رئیس دولت برای یک دوره ثابت انتخاب خواهد شد یا خیر. این که چه کسی رئیس دولت است می‌تواند بین کشورها متفاوت باشد. رئیس دولت می‌تواند حتی بدون انتخاب مادامیکه همه چهار معیار DD را برآورده سازد می‌تواند به عنوان رئیس دولت انتخاب شود چرا که رئیس دولت برای دسته‌بندی کشورها به عنوان دموکراسی یا دیکتاتوری استفاده نمی‌شود بلکه به جای آن که بین دموکراسی‌ها تمایز قائل شود گذاشته شده.[8] محبوب یا مردمی به این معنی است که رئیس دولت مستقیماً توسط شهروندان انتخاب شود یا توسط هیئتی انتخاب شود که آن هیئت آن‌ها را انتخاب می‌کند (به عنوان مثال کالج انتخاباتی در آمریکا). در آلمان رئیس دولت توسط بوندستاگ منطقه‌ای انتخاب می‌شود و از طریق انتخابات عمومی مردم انتخاب نمی‌شود. مهم است ذکر کنیم که این کشورها ممکن است ارگانی به نام "رئیس‌جمهور" داشته باشند که هنوز می‌تواند دفتر رئیس‌جمهور را انتخاب کند یا دفتر به مدیر اجرایی ارجاع شود. اگر رئیس دولت در انتخابات سراسری انتخاب شود، معمولاً رئیس‌جمهور نامیده می‌شود و اگر به این شکل نباشند، اغلب به آنها سلطنت یا پادشاهی می‌گویند. با این حال، این موضوع می‌تواند گیج‌کننده باشد چرا که برخی از کشورها (آلمان برای مثال) یک رئیس دولت دارند که انتخاب می‌شود اما نه از صندوق آرای مردمی که رئیس‌جمهور نامیده می‌شود. مأموریت DD فقط این نیست که چگونه دموکراسی‌های را دسته‌بندی کند بلکه روی اختیارات، مسئولیت‌های اداری و طبقه‌بندی آنها کار می‌کند و نه فقط روی نام رسمی متمرکز باشد. این "عبارت ثابت " نشان‌دهنده زمانی است که رئیس دولت انتخاب می‌شود، روسای دولت طی زمان مشخصی به خدمت می‌پردازند و با برگزاری انتخابات دیگری آنها می‌توانند از کار برکنار شوند و نه بدون انجام پروسه انتخابات.