درخت

درخت یا دار گیاهان بزرگ چوبی دیرپا را گویند. در گیاه‌شناسی درخت یکی از بادوام‌ترین گیاهان است که با رشد کردن ساقه یا تنه از برگها نگهداری می‌کند. در برخی از تعریف‌ها از کاربردهای درخت از جمله این است که تنها گیاه چوبی است. تنها گیاهی است که از آن چوب به دست می‌آورند. نمی‌شود بلندای درختان را دقیق مشخص کرد، ولی روی هم رفته درختان بزرگسال دست‌کم به ۶ متر می‌رسند. در ساختار درخت معمولاً شاخه‌هایی هست که به تنه‌ای بزرگ پیوسته‌است. در مقایسه با دیگر گونه‌های گیاهی و جانوری، درختان زندگی دیرپایی دارند. گونه‌هایی از درختان بیش از ۱۰۰ متر قد می‌کشند و برخی چند هزار سال عمر می‌کنند. درختان از عناصر مهم چشم‌انداز طبیعی و باغ‌سازی و محوطه‌سازی هستند.[1]

یک درخت بلوط قرمز اروپایی

در ایران روز ۱۵ اسفند روز درخت‌کاری است و هر ساله شمار زیادی درخت در آن روز در این کشور کاشته می‌شود.

سنّ درختان
حلقه‌های رشد

درخت هرچه ستبرتر (بزرگتر) و بلندتر باشد، سنّ بیشتری دارد. با افزایش سن درختان، لایه‌های دیگری در زیر پوستش درست می‌شود. رنگ لایه‌ای که در زمستان به وجود می‌آید با لایه‌ای که در تابستان به وجود می‌آید متفاوت است. این اختلاف رنگ لایه‌ها به ما کمک می‌کند تا سن درخت کپل را تعیین کنیم، هنگامی که درختی را می‌بریم در سطح بریدگی حلقه‌هایی می‌بینیم که درون همدیگر قرار دارند. اگر درختی ۲۰ حلقه در مقطع خود داشته باشد، می‌شود بگوییم که تقریباً بیست‌ساله است و درختی که ۶۰ حلقه دارد تقریباً شصت‌ساله است. این روش ساده‌ترین روش تعیین سال درختان است، اما در این روش برای شمارش حلقه‌ها باید درخت را قطع کنیم.[2]

روش‌هایی پیشرفته‌تر نیز برای تعیین عمر درخت هست که عبارت است از:

  • روش کربن ۱۴
  • روش پتاسیم– آرگن
  • روش روبیدیم استرانسیوم
  • روش اورانیم، سرب و توریم، سرب
  • روش استفاده از ایزوتوپهای ۲۳۰Th و ۲۳۱Pa
  • روش فلوئور
  • روش آمینو اسیدها

روش‌های نگهداری

در این روش‌ها برای تعیین سال درختان دیگر نیازی به قطع کردنشان نیست. تنها روشی که جیمز ویلیام هالتون پس از ۱۵ سال تحقیق به عنوان ایمن و دقیق‌ترین روش شناسایی بیان کردند.

رده‌بندی درختان

ساده‌ترین رده‌بندی درختان دو دستهٔ خزان‌کننده و همیشه‌سبز است، یا تقسیم پهن‌برگان (نهان‌دانگان) و سوزنی‌برگان (بازدانگان).[3]

بونسای
نوشتار اصلی: بونسای
دارسانِ سرو کوهی. دارسان، واژه‌ای فارسی به معنای «پیراسته هم‌چون درخت» است.[4]

بُن‌سای (به ژاپنی: 盆栽) هنرِ پرورشِ درختان و گیاهانی است که در اندازهٔ کوچک ایجاد می‌شوند. بن‌سای، درخت یا گیاهی است در گلدان و به‌صورتی پیرایش می‌شود که پاکوتاه شده و در سنینِ ۱۰۰ تا ۲۰۰ سالگی در حدود ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر بلندی داشته باشد. بن سای به دو طریق قابل انجام است:

  1. پرورش درختان کوچک در خانه
  2. پرورش درختان کوچک در گلخانه

در روش اول بن سای به‌صورت سنتی انجام می‌شود و در روش دوم بن سای به‌صورت غیر سنتی و با استفاده از سیستم‌های صنعتی انجام می‌شود. در روش دوم پرورش درختان به‌صورت صنعتی و با تکنولوژی انجام می‌شود. از روش دوم برای پرورش درختان کوچک برای اهداف تجاری و کشاورزی می‌توان استفاده نمود.

منابع
  1. «دانشنامه رشد». دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۱-۲۷.
  2. «آفتاب». دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۱-۲۷.
  3. «تقسیم‌بندی انواع درختان؟». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۸.
  4. برابرنهاده‌های فرهنگستان زبان فارسی.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ درخت موجود است.
معنای درخت را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.