گلدان
گلدان نام ظرفی است که معمولاً در آن گل یا گیاه قرار می‌دهند. ظرفی که گلها را دسته بسته در آن نهند. ظرف سفالین یا چینی و جز آن که در آن گلهای زمینی یا معطر کارند یا گلهای زینتی یا معطر از شاخ بریده نهند.[1]
بعضی از گلدانها کاربرد تزئینی دارند و بر روی آن‌ها طرح‌ها و نقش‌های زیبایی کشیده شده‌است. گلدانها از مواد و جنس‌های مختلفی ساخته می‌شوند که تاریخ و زمان و مکان و فرهنگ و دین نقش عمده ایی در آن دارد، گِل، چوب، برنز، مس، نقره، طلا،شیشه، پلاستیک و سرامیک از جمله موادی هستند که در ساخت گلدان از آن استفاده می‌شود.
گلدان برای جاهای مختلفی همچون، لبهٔ پنجره، آویزان، باغ، محل کار، راهرو و.. ساخته می‌شود.
گلدان یا به عبارتی: جای گل، محل زندگی (رویش) گل یا گیاه می‌باشد
بعضی از گلدانها جهت زیبایی و دکوراسیون چیده و داخل آن نیز با گیاهان زینتی کاشته می‌شود
برخی از گلدانها هستند که جهت محافظت کاشته می‌شوند و در محل‌هایی کار گذاشته می‌شوند که مانع ورود، دید، و حتی ترافیک شود.
بعضی نیز جهت پرچین یا ایمنی در لبه پله‌ها و بلندی‌ها قرار می‌دهند.
از نظر زبان فارسی «گلدان» از دو کلمه گل + دان تشکیل شده‌است، که یک کلمه مشتق است.
منابع
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به گلدان در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «گلدان»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۹ اکتبر ۲۰۱۵).
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گلدان موجود است. |