جنگ ایران و عثمانی (۱۶۱۸–۱۶۰۳)

جنگ ایران و عثمانی از سال ۱۶۰۳ تا ۱۶۱۸، جنگی بود که در میان شاه عباس یکم صفویان ایران و سلطان احمد یکم عثمانی درگرفت.

جنگ ایران و عثمانی (۱۶۱۸–۱۶۰۳)
بخشی از جنگ‌های ایران و عثمانی
زمان ۱۶۱۸–۱۶۰۳
مکان میان‌رودان (عراق)
نتیجه پیروزی قاطع ایران
جنگندگان
امپراتوری صفویه امپراتوری عثمانی
فرماندهان
شاه عباس یکم سلطان احمد یکم

جریان جنگ

شاه عباس پس از مدتی استقرار در مقام پادشاهی، با همکاری الله‌وردی خان گرجی، سردار مورد علاقه‌اش و رابرت شرلی انگلیسی توانسته بود دست به اصلاحاتی در ساختار ارتش بزند و بنابراین جنگ را با عثمانی در سال ۱۶۰۳ آغاز نمود و در سال ۱۶۰۴ در نبرد ارومیه نخستین پیروزی‌اش را رقم زد. این پیروزی شاه عباس، عثمانی‌ها را مجبور ساخت تا مناطقی مانند بغداد عراق را که قبلاً در مبارزات خود با ایرانیان تصرف کرده بودند، باز پس دهند. وی کمی پس از آن پیروزی در سال ۱۶۰۵، با گذشتن از رود فرات پیروزی دیگری را در منطقه بصره بدست آورد. پس از مدتی در سال ۱۶۱۱، شاه عباس عثمانی‌ها را در فشار گذاشت تا مناطق شیروان و کردستان را به ایران بازگردانند. تا مدتی پس از آن جنگی وجود نداشت اما در سال ۱۶۱۸ جنگی میان سپاه ایران و سپاهی متشکل از عثمانی‌ها و تاتارها در نزدیک شهر سلطانیه درگرفت که در این جنگ لشکر عثمانی‌ها و تاتارها بکلی نابود شد و این جنگ منجر به قراردادی بسیار راضی‌کننده برای ایرانیان شد.

جستارهای وابسته

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ottoman–Safavid War (۱۶۰۳–۱۶۱۸)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ بهمن ۱۳۸۹.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.