ام‌سلمه

تاریخ‌نویسان در نام پدرش اختلاف دارند؛ بعضی گفته‌اند سهل بن المغیره بن مخزوم، و بعضی دیگر گفته‌اند حذیفه.[1]

ابن سعد در طبقات خود می‌گوید: نام پدرش سهیل زادالرکب بن المغیره است؛ و لقبش به زادالرکب از آنجاست که در سفر همسفرانش از توشهٔ او بهره‌مند می‌شدند و کسی زادی با خود در راه سفر نمی‌برد. مادرش: عاتکه بنت عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف ، عمه پیامبر می باشد.

ام سلمه و همسرش عبدالله بن عبدالاسد از نخستین مسلمانان بودند و سلمه و سه فرزند دیگر از آنها باقی ماند. وی بعد از اینکه همسرش بعد از زخمش در جنگ احد، کشته شد؛ به عقد پیامبر اسلام درآمد. به اعتقاد مسلمانان ازدواج پیامبر با ام سلمه به روایتی در آن زمان حدوداً سی و سه ساله و بیوه بوده‌است.

در جریان انتخاب علی به خلافت و بروز جنگ جمل، ام‌سلمه که همراه عایشه به طواف کعبه رفته بوده، به او هشدار داد که علیه علی شورش نکند. اما عایشه حرفش را گوش نکرد. ام‌سلمه به مدینه بازگشت و از علی حمایت کرد.

ام سلمه یک سال پس از واقعه عاشورا در دهم محرالحرام سال ۶۲ هجری قمری در سن ۸۸ سالگی از دنیا رفت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد ، او آخرین زن از همسران محمد پیامبر اسلام بود که از دنیا رفت.[2]

از ازدواج ام‌سلمه و عبدالله بن عبدالاسد، چهار فرزند گزارش شده است که عبارتند از: سلمه، عمر، زینب و دورا. از زندگانی سه فرزند او، اطلاعاتی از دست نیست، اما عمر بن عبدالله، از یاران علی بن ابی‌طالب در جنگ جمل بود که مدتی از جانب علی بن ابی‌طالب، والی بحرین و فارس -و به قولی حلوان، ماه و ماسبذان- شد.[3]

• الطبقات الکبری
• الاصابه
• اسد الغابه
• معجم رجال الحدیث
• اعلام النساء المومنات
• زوجات النبی صلی الله علیه و آله و سلم نوشته: امیر مهنا الخیامی.
• هذا الحبیب یا محب نوشته: ابوبکر جابر الجزایری.
• السیرة النبویه نوشته: ابوالحسن علی الحسینی الندوی.
• ابن هشام، سیرة النبویه، ج۱ص ۴۶۹