زینب بنت جحش
زینب دختر جَحش (به عربی: زينب بنت جحش) از زنان محمد بود. (نام کامل وی: زینب بنت جحش بن ریاب بن یعرب بن صبره بن مره بن کبیر بن غنم بن دودان بن أسد بن خزیمه)
| زینب بنت جحش | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۵۹۱ میلادی ،مکه(۳۱ سال قبل از هجرت) |
| درگذشت | ۶۴۰ میلادی مدینه |
| آرامگاه | قبرستان بقیع |
| محل زندگی | مکه و مدینه |
| ملیت | عربستانی |
| نژاد | عرب |
| دوره | صدر اسلام |
| دین | اسلام |
| همسر(ها) | اولین شوهر نامعلوم (۶۲۲ میلادی) ، زید بن حارثه (طلاق) ، محمد پسر عبدالله |
| والدین | جحش بن ریاب ، اميمه بنت عبد المطلب |
| بخشی از نوشتارهای اسلام: |
| همسران محمد |
|---|
 |
|
خدیجه دختر خویلد |
مادرش امیمه بنت عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بود. وی دختر عمه محمد بود. زینب با زید پسر حارثه فرزند خوانده محمد ازدواج کرده بود. زید بن حارثه قبلاً برده محمد بود، سپس محمد آزادش کرد و او را به فرزندخواندگی خود پذیرفت و این بخششی بود که محمد به وی کرد، سپس دختر عمه خود - زینب دختر جحش - را همسر او کرد. طبری در تاریخ خود می‌گوید که روزی محمد به دیدن زید رفت. زینب را نیمه عریان دید زینب از جایش بلند می‌شود تا خود را بپوشاند و به محمد بگوید که زید در منزل نیست اما محمد آنجا را ترک می‌کند. وقتی که زید به منزل بازمی‌گردد، زینب قضیه را به وی می‌گوید.[1][2] زید نزد محمد آمد و مشورت کرد، که اگر محمد اجازه دهد او می‌خواهد زینب را طلاق دهد، محمد او را از این کار نهی کرد و در نهی او از این عمل پافشاری کرد و این آیه نازل شد:
«(به خاطر بیاور) زمانی را که به آن کس که خداوند به او نعمت داده بود و تو نیز به او نعمت داده بودی (به فرزند خوانده‌ات «زید») می‌گفتی: «همسرت را نگاه‌دار و از خدا بپرهیز!» (و پیوسته این امر را تکرار می‌کردی)؛ و در دل چیزی را پنهان می‌داشتی که خداوند آن را آشکار می‌کند؛ و از مردم می‌ترسیدی در حالی که خداوند سزاوارتر است که از او بترسی! هنگامی که زید نیازش را از آن زن به سر آورد(و از او جدا شد)، ما او را به همسری تو درآوردیم تا مشکلی برای مؤمنان در ازدواج با همسران پسر خوانده‌هایشان -هنگامی که طلاق گیرند- نباشد؛ و فرمان خدا انجام شدنی است. (۳۷) هیچ گونه منعی بر پیامبر در آنچه خدا بر او واجب کرده نیست؛ این سنت الهی در مورد کسانی که پیش از این بوده‌اند نیز جاری بوده؛ و فرمان خدا روی حساب و برنامه دقیقی است! (۳۸).» (سوره احزاب، آیات ۳۷ و ۳۸)∗
و سرانجام زید همسرش را طلاق داد.این روایت را افرادی چون علامه مجلسی[3] و محمد بن جریر طبری نقل کرده اند. برخی از علمای اسلام این واقعه را رد می‌کنند[4][5][6] و ازدواج محمد با زینب را به دلیل طرد سنت جاهلی حرمت ازدواج با زن پسرخوانده، و شأن نزول این آیات ظاهراً پیرامون این رخداد صوفیا می‌آورند مسلمانان براساس این آیات معتقدند خداوند به محمد دستور داد تا با زینب ازدواج کند زیرا خداوند می‌خواست این رسم غلط جاهلیت مبنی بر اینکه یک مرد نمی‌تواند با زن پسرخوانده خود ازدواج کند را از میان بردارد. به قول شاعر : قال فی قطعهً چرمه رقه فطرهً صوفیا
پانویس
- ^ ، سوره احزاب، آیات ۳۷ و ۳۸: «وَاِذْ تَقُولُ لِلَّذِی اَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَاَنْعَمْتَ عَلَیْهِ اَمْسِکْ عَلَیْکَ زَوْجَکَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِی فِی نَفْسِکَ مَا اللَّهُ مُبْدِیهِ وَتَخْشَی النَّاسَ وَاللَّهُ اَحَقُّ اَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَی زَیْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاکَهَا لِکَیْ لَا یَکُونَ عَلَی الْمُوْمِنِینَ حَرَجٌ فِی اَزْوَاجِ اَدْعِیَائِهِمْ اِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَکَانَ اَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا ﴿۳۷﴾ مَّا کَانَ عَلَی النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَکَانَ اَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا ﴿۳۸﴾»
منابع
- Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rasul wa’l-Muluk. Translated by Fishbein, M. (1997). Volume 8: The Victory of Islam, pp. 1-4. Albany: State University of New York Press.
- Landau-Tasseron/Tabari, vol. 39 p. 181.
- «حیات القلوب» محمد باقر مجلسی جلد دوم صفحات ۶۰۲ تا ۶۰۵
- Ibn Al-’Arabi, Ahkam Al-Quran (3/1543)
- Sirat-Un-Nabi, by Allama Shibli Nu'Mani
- Dr. Yasir Qadhi https://www.youtube.com/watch?v=kbaorsGGFio
- طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه:، ج۱۶، صص:۴۸۲ تا ۴۹۰
- انساب الاشراف، ج ۲، ص ۶۷–۶۸.
- اسدالغابه، ج ۷، ص ۱۲۵–۱۲۷.
- الاصابه، ج ۴، ص ۳۱۳–۳۱۴.
- الاستیعاب (در حاشیهٔ الاصابه)، ج ۴، ص ۳۱۴.
- احزاب / ۳۶.
- همان، / ۳۷.
- همان، / ۵.
- همان، / ۳۷.
- طبقات ابن سعد جلد (۸).
- التعریف والاعلام للسیوطی.
- زوجات النبی صلی الله علیه وآله وسلم و اولاده. نوشته: امیر مهنا الخیامی.