زید بن ثابت

زید بن ثابت از اصحاب محمّد پیغمبر اسلام و از جمله انصار است. او کاتب قرآن و نیز کاتب مراسلات محمّد بود و با زبان‌های عبری، کلدانی و آشوری آشنایی داشت.[1] پس از مرگ محمّد، و پس از کشته شدن تنی چند از قاریان در نبرد یمامه، زید پسر ثابت از ابوبکر مأموریت یافت آیات قرآن را گردآوری کند.[2] این قرآن که نخستین قرآن جمع آوری شده بود، به مصحف معروف شد. زید پسر ثابت، اهمیّت خود را به عنوان مدرّس قرآن در دورهٔ عمر بن خطاب حفظ کرد. در زمان عثمان، زید پسر ثابت دوباره به جمع آوری قرآن پرداخت و نوشتار قرآن را بر اساس گویش قریش تنظیم کرد. زید پسر ثابت، با علی بن ابی‌طالب بیعت کرد و در دوران خلافت معاویه در مدینه درگذشت.[1]