آق‌قلا

نام قدیمی این شهر مبارک‌آباد، «اسپی‌دژ» یا «دژ سفید» بوده‌است.[1] اسپی در زبان طبری به معنای سفید می‌باشد.https://www.cgie.org.ir/fa/news/60810/آق‌قلا-در-یک-نگاه[2][3] و ترکمن‌ها نام «آق‌قلعه» یعنی قلعهٔ سفید را بر آن نهاده‌اند. برای مدتی تا پیش از سال ۱۳۵۷ پهلوی دژ نامیده می‌شد، اما اکنون نام ترکمنی خود را بازیافته‌است.[1][4][5]

این شهر در ۱۸ کیلومتری شمال شهر گرگان بر جلگه‌ای هموار در کنار رودخانهٔ گرگان با عرض جغرافیایی °۳۶ وَ ۵۸ و طول جغرافیایی °۵۴ وَ ۱۶ قرار گرفته‌است. براساس سرشماری تقریبی ۱۳۶۲–۱۳۶۳ تعداد خانوارهای آق‌قلعه ۷۹۹‘۱۳ نفر بوده‌است. آق‌قلعه شهر آبادی است که بر سر راه بندر ترکمن به گنبد قابوس قرار گرفته‌است. رودخانهٔ گرگان، آق‌قلعه را به هفت بخش تقسیم می‌کند. گفته می‌شود این شهر توسط شاه عباس در سال ۱۰۲۰ هجری قمری بنا شده‌است.

از بناهای قدیمی آق‌قلعه پل آجری است که در دوران صفویه بر روی رودخانهٔ گرگان ساخته شده‌است. در عکسی که در دورهٔ ناصرالدین شاه از این پل برداشته‌اند دو مناره در کنار پل دیده می‌شود. اکنون از این مناره‌ها اثری نیست. از مدتی پیش پل دیگری بر این رودخانه ساخته‌اند که با احداث آن، رفت‌وآمد وسایل نقلیهٔ موتوری از روی پل قدیمی صورت نمی‌گیرد، و از آن تنها به عنوان یکی از آثار قدیمی نگهداری می‌شود. این پل دارای ۵ چشمه با ساختمان قدیمی است و تعمیرات جدیدی نیز در آن شده‌است. از بناهای تاریخی دیگر این شهر قلعهٔ کهن آن است که اکنون خراب شده و تنها دیوارهای جنوبی و اندکی از دیوار شمال به جنوب آن بر جای مانده‌است. این قلعه به قلعهٔ مبارک‌آباد (نام پیشین آق قلعه) مشهور بوده‌است. دیوار قزل آلان که گفته می‌شود اسکندر آن را بنا نهاده و انوشیروان ساسانی آن را تعمیر کرده، از ۳ کیلومتری شمال آق‌قلعه می‌گذرد. این دیوار از دریای خزر شروع می‌شده و تا کوه‌های گلی داغ به طول تقریبی ۱۷۰ کیلومتر امتداد می‌یافته‌است. اکنون این دیوار، مخروبه است و بعضی از قسمت‌های آن که هنوز پابرجاست بین ۲ تا ۴ متر ارتفاع دارد.

از دیدنی‌های آق قلا، پنجشنبه‌بازار این شهر است. در این بازار محلی و دیدنی، مردم از هر قشر و صنفی کالاهای خود را عرضه می‌کنند که در این میان عرضهٔ صنایع دستی مردم ترکمن، مانند قالی، قالیچه، و پُشتی‌های زیبا از همه دیدنی‌تر است.

از آثار طبیعی و تاریخی آق‌قلا می‌توان پل آق‌قلا، سد وشمگیر، تالاب اینچه، گلفشان‌های قارنی یاریق، اینچه، نفتیجه و دیوار تاریخی گرگان (قزل آلان) را نام برد.

در اواخر اسفند ۹۷ این شهر در سیل گیر افتاد و در نوروز ۹۸ زیر آب بود. آتش‌نشانی تهران و شهرهای دیگر با پمپ‌های بسیار عظیم و فوق سنگین و سنگین به کمک این شهر آمدند و با کندن چاله آب را به دریاچه خزر راهی کردند. اما آنقدر این شهر از باران رنج می‌برد که بعد از ۳یا۴ روز به آب این شهر ۳۰یا۴۰ سانتی‌متر اضافه شد و شهر در خطر جدی قرار گرفت

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۳۵٬۱۱۶ نفر (۹٬۴۹۸ خانوار) بوده‌است.[6]

• دائرةالمعارف بزرگ اسلامی