کوپوآکو

کوپوآکو از درختان جنگل باران‌خیز استوایی مربوط به کاکائو است.[1] به طور وسیعی در سراسر حوضه مشترک رود آمازون، در جنگل‌های کلمبیا، بولیوی و پرو و در شمال برزیل کاشته می‌شود. بیشترین تولید آن در پارا و سپس آمازوناس، روندونیا و اکری است.[1]

کوپوآکو
آرایه‌شناسی
فرمانرو: گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده): گیاهان گلدار
(طبقه‌بندی‌نشده): دولپه‌ای‌های نو
(طبقه‌بندی‌نشده): رزیدها
راسته: پنیرک‌سانان
تیره: پنیرکیان
نام علمی
Theobroma grandiflorum
(ویلد. ex Spreng.) K.Schum.

ارتفاع درخت کوپوآکو معمولاً بین ۵ الی ۱۵ متر است، گرچه ارتفاع بعضی از آنها می‌تواند به ۲۰متر هم برسد. پوست آنها قهوه‌ای رنگ و طول برگها ۲۵ الی ۳۵ سانتیمتر و عرض آنها ۶ الی ۱۰سانتیمتر است و ۹ الی ۱۰ جفت رگبرگ دارند. برگها هنگام رشد کامل از صورتی به سبز تغییر رنگ می‌دهند؛ و سرانجام شروع به میوه دادن می‌کنند. میوه‌های کوپوآکو مستطیل شکل، قهوه‌ای و کرک‌دار به طول ۲۰ سانتیمتر و وزن ۱ الی ۲ کیلوگرم هستند و با برون‌بر سفت و ضخیم ۴الی ۷ میلیمتر پوشانده شده‌اند.[1]

میوه

گوشت سفید کوپوآکو بویی شبیه مخلوطی از شکلات و آناناس دارد و معمولاً در ساخت دسرها، آبمیوه‌ها و شیرینی‌ها استفاده می‌شود.[1] مزه آب آن در درجه اول شبیه گلابی و کمی شبیه موز است.

مواد شیمیایی گیاهی

علت طعم کوپوآکو مواد شیمیایی گیاهی موجود در آن مثل تانن ،گلیکوزید، تئوگرندین ۱، کاتچین، کوئرستین، کائمفرول و ایزواسکوتلارین است.[2]

همچنین این میوه هم همانند کاکائو حاوی کافئین ،تئوبرومین و تئوفیلین است، گرچه مقدار کافئین آن بسیار کمتر است.[3]

کره کوپوآکو

کره کوپوآکو تری‌گلیسریدی متشکل از اسیدهای چرب اشباع شده و اشباع نشده است، و همین موضوع موجب پایین بودن دمای ذوب آن (حدود ۳۰ درجه سانتیگراد) و داشتن بافت جامد نرم، و استفاده از آن به جای شکلات سفید در شیرینی‌پزی می‌شود.[1] اجزای اصلی اسیدهای چرب کره کوپوآکو عبارتند از :اسید استئاریک(۳۸٪)، اسید اولئیک(۳۸٪)، پالمیتیک اسید(۱۱٪)، آراکیدیک اسید(7%)[4]

بوم‌شناسی

کوپوآکو تکیه‌گاه شاپرک گیاه‌خوار آمریکایی است، این پروانه می‌تواند تبدیل به یک برگخوار جدی شود.[5]

نگارخانه

منابع

  1. Giacometti DC (1998). "Cupuaçu. In: Neglected Crops: 1492 from a Different Perspective, J.E. Hernándo Bermejo and J. León (eds.). Plant Production and Protection Series No. 26. FAO, Rome, Italy. p. 205-209". Center for New Crops & Plant Products, Purdue University, Department of Horticulture and Landscape Architecture, W. Lafayette, IN, USA.
  2. Yang, H.; Protiva, P.; Cui, B.; Ma, C.; Baggett, S.; Hequet, V.; Mori, S.; Weinstein, I. B.; Kennelly, E. J. (2003). "New bioactive polyphenols from Theobroma grandiflorum ("cupuaçu")". Journal of Natural Products. 66 (11): 1501–1504. doi:10.1021/np034002j. PMID 14640528.
  3. Lo Coco F, Lanuzza F, Micali G, Cappellano G (2007). "Determination of theobromine, theophylline, and caffeine in by-products of cupuaçu and cacao seeds by high-performance liquid chromatography". J Chromatogr Sci. 45 (5): 273–5. PMID 17555636.
  4. Cohen, K. de O. & Jackix, M. de N. H. (2009). "Características químicas e física da gordura de cupuaçu e da manteiga de cacau" (PDF). Documentos / Embrapa Cerrados (به Portuguese) (269): 1–22.
  5. Lourido, G.; Silva, N. M.; Motta, C. (2007). "Parâmetros Biológicos e Injúrias de Macrosoma tipulata Hübner (Lepidoptera: Hedylidae), em Cupuaçuzeiro [Theobroma grandiflorum (Wild ex Spreng Schum)] no Amazonas" (PDF). Neotropical Entomology (به Portuguese). 36 (1): 102–106. doi:10.1590/S1519-566X2007000100012. PMID 17420867. Unknown parameter |trans_title= ignored (help)

پیوند به خارج

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.